Een demonstratie tegen Israël.
An anti-Israel demonstration. (Shutterstock)
Nederlands + English
“Ik ben een Palestijn. En ik wil spreken over wat ik wil zonder dat iemand van buiten naar me kijkt en me vertelt hoe ik moet vechten en hoe ik moet leven.
Door Meir Dolev, World Israel News
Verschillende stemmen binnen de Arabisch-Israëlische gemeenschap hebben felle kritiek geuit op de Boycot, Divestment, and Sanctions (BDS)-beweging tegen Israël. Ze vestigen de aandacht erop dat er een aanzienlijke kloof is tussen de beweging, die voornamelijk actief is buiten het land, en de manier waarop ze de mensen die ze claimen te steunen, negatief beïnvloedt.
Vorige week haalden verschillende Palestijnse en Arabisch-Israëlische activisten uit naar de BDS-beweging nadat deze intense druk uitoefende op Emel Mathlouthi, een populaire Tunesische zangeres, om optredens in zowel Judea als Samaria en Haifa – voor een volledig Arabisch publiek – af te gelasten.
De BDS-beweging beschuldigde Mathlouthi, die een venijnig criticus van Israël is, ervan “de bezetting met culturele middelen te normaliseren” door door Israël en de Palestijnse gebieden te reizen. Mathlouthi betaalde voor haar wandaden door haar optreden op een groot internationaal festival in Tunesië te laten annuleren.
Volgens het in Londen gevestigde Al Araby News was de aanleiding voor de boycot Emel’s “intentie om een feest te houden in de stad Haifa, in een zaal die eigendom was van een Palestijn, alvorens het later in te trekken”.
Haaretz meldde afgelopen dinsdag dat ze van plan was op te treden in een Arabische bar genaamd Fattoush in de noordelijke kustplaats voordat een BDS-campagne “Tunesiërs en Arabieren en alle Palestijnse aanhangers over de hele wereld” opriep om al haar shows en muziek te boycotten omdat de locatie zich in Israël bevond.
‘Arabieren in Israël uiten harde kritiek op de BDS-beweging. Zij beweren dat de beweging de zaken alleen maar erger maakt’ citeerde de Haaretz
Kunstenaar Haya Zaatry uit Nazareth zei: “Het voorkomen of annuleren van een muzikaal optreden van een Arabische artiest in een onafhankelijke Palestijnse ruimte in Haifa verhoogt alleen maar het culturele embargo waarin wij (Palestijnse burgers van Israël) leven, en dit is een slechte en gevaarlijke zaak. ”
Zaatry had ook kritiek op het BDS-beleid om werken van Arabisch-Israëli’s te boycotten. “We werken er hard aan om onafhankelijke Palestijnse kunst te produceren. We werken hard aan de opbouw van een onafhankelijke Palestijnse culturele ruimte. We werken er hard aan om onze stem in de wereld te laten horen.”
“En helaas horen we jullie stemmen alleen als een aanval op ons, en dit is een contradictie.”
Het rapport citeerde een andere activist die de beweging ervan beschuldigde geen voeling te hebben met BDS-activisten die in het buitenland wonen en geen idee te hebben van wat er werkelijk in het land gebeurt.
“Ik ben een Palestijnse. En ik wil spreken over wat ik wil zonder dat iemand van buitenaf naar me kijkt en me vertelt hoe ik moet vechten en hoe ik moet leven’, schreef ze.
‘Wat weet je over ons leven hier behalve wat je op het nieuws ziet en hoort? Je trekt onze Palestijnse identiteit in twijfel en gedraagt je als een man die denkt dat hij een vrouw moet uitleggen wat ze wel en niet kan doen in haar strijd tegen giftige mannelijkheid, over wat is toegestaan en wat is verboden.”
Kritiek op BDS van Palestijnen zelf is geen nieuw fenomeen, zoals de pro-Israëlische groep Stand With Us benadrukte in een rapport waarin verschillende prominente Palestijnen werden aangehaald.
De bekende Palestijnse mensenrechtenactivist Bassem Eid hekelde de beweging in 2015 en zei dat het “het soort ‘pro-Palestijns activisme’ was waar we best zonder zouden kunnen.”
“BDS-woordvoerders rechtvaardigen hun oproep tot boycots, die zullen resulteren in grotere economische problemen voor de Palestijnen, door te beweren dat Palestijnen bereid zijn zulke ontberingen te ondergaan om hun vrijheid te bereiken. Het spreekt voor zich dat ze zelf elders in de wereld in comfortabele omstandigheden leven en dergelijke ontberingen niet zullen doorstaan”, aldus Eid volgens een analyse van The Washington Institute for Near East Policy.
Zelfs Norman Finkelstein, een gerenommeerd criticus van Israël, zette vraagtekens bij de organisaties achter BDS. “Het zijn ngo’s in Ramallah, eenmansoperaties… Het zijn gewoon ngo’s in Ramallah die helemaal niets vertegenwoordigen”, zei hij in een interview in 2012.
Mohammed S. Dajani Daoudi, directeur Amerikaanse studies aan de Al-Quds University, werd in The New York Times als volgt geciteerd: “Ik ben tegen de boycot in het algemeen, we hebben meer dialoog met de ander nodig. Daarom vind ik dat je geen algemene boycot tegen Israël moet hebben, of een boycot tegen Israëlische universiteiten.”
De voormalige president van Al Quds University, Sari Nusseibeh, heeft zich ook publiekelijk tegen boycots verzet.
Zelfs de president van de Palestijnse Autoriteit, Mahmoud Abbas, heeft publiekelijk aangekondigd dat de PA de boycot van Israël niet steunt. “We vragen niemand om Israël zelf te boycotten”, zei hij, zoals gerapporteerd door The Times of Israel.
Majdi Khaldi, een adviseur van Abbas, herhaalde dit gevoel en verklaarde: “We zijn buren van Israël, we hebben overeenkomsten met Israël, we erkennen Israël, we vragen niemand om producten van Israël te boycotten”, aldus een artikel gepubliceerd door het Europees Instituut voor Bestuurskunde.
Salarissen van duizenden Palestijnse arbeiders in Israëlische fabrieken en industrieparken in Judea en Samaria zijn een enorme bron van cashflow in de schaarse schatkist van de PA, waarbij de meeste Israëlische lonen twee of drie keer zo hoog zijn als het gemiddelde Palestijnse loon.
*******************************************
ENGLISH
“I am a Palestinian. And I want to speak about what I want without someone from outside watching me and telling me how to fight and how to live.”
By Meir Dolev, World Israel News
Diverse voices within the Arab-Israeli community have fiercely criticized the Boycott, Divestment, and Sanctions (BDS) Movement against Israel, highlighting a significant disconnect between the movement, which is mostly active outside the country, and the way it adversely affects the people it claims to support.
Last week, several Palestinian and Arab-Israeli activists lashed out at the BDS movement after it put intense pressure on Emel Mathlouthi, a popular Tunisian singer, to cancel performances in both Judea and Samaria and Haifa – for all-Arab audiences.
The BDS movement accused Mathlouthi, who is a vicious critic of Israel, of “normalizing the occupation by cultural means” by touring Israel and the Palestinian territories. Mathlouthi paid for her misdeed by having her performance in a large international festival in Tunisia cancelled.
According to London-based Al Araby News, what set off the boycott was Emel’s “intention to hold a party in the city of Haifa, inside a hall owned by a Palestinian, before later retracting it.”
Haaretz reported last Tuesday that she had intended to perform in an Arab bar called Fattoush in the northern coastal city before a BDS campaign called on “Tunisians and Arabs and all Palestine supporters around the world” to boycott all her shows and music because the venue was in Israel.
Haaretz cited harsh critique of the BDS movement by Arabs in Israel, who claim that the movement is only making things worse.
Artist Haya Zaatry from Nazareth said: “Preventing or canceling a musical performance by an Arab artist in an independent Palestinian space in Haifa only heightens the cultural embargo in which we (Palestinian citizens of Israel) live, and this is a bad and dangerous thing.”
Zaatry also criticized BDS’s policy of boycotting works by Arab-Israelis. “We are working hard to produce independent Palestinian art. We are working hard to build an independent Palestinian cultural space. We are working hard to make our voice heard in the world.”
“And, unfortunately, we only hear your voices as an attack on us, and this is a contradiction.”
The report cited another activist as accusing the movement of being out of touch, with BDS activists living abroad and not having a clue about what is actually happening in the country.
“I am a Palestinian. And I want to speak about what I want without someone from outside watching me and telling me how to fight and how to live,” she wrote.
“What do you know about our life here aside from what you see and hear on the news? You cast doubt on our Palestinian identity and act like a man who thinks he has to explain to a woman what she can and can’t do in her fight against toxic masculinity, what’s permitted and what’s forbidden.”
Criticism of BDS from Palestinians themselves is not a new phenomenon, as pro-Israel group Stand With Us highlighted in a report citing several prominent Palestinians.
Renowned Palestinian human rights activist Bassem Eid slammed the movement in 2015 saying it was “the kind of ‘pro-Palestinian activism’ we could well do without.”
“BDS spokespeople justify calling for boycotts that will result in increased economic hardships for the Palestinians by asserting that Palestinians are willing to suffer such deprivations in order to achieve their freedom. It goes without saying that they themselves live in comfortable circumstances elsewhere in the world and will not suffer any such hardship,” Eid said according to an analysis by The Washington Institute for Near East Policy.
Even Norman Finkelstein, a renowned critic of Israel, questioned the organizations behind BDS. “They’re NGOs in Ramallah, one person operations… They’re just Ramallah NGOs which represent absolutely nothing,” he said in a 2012 interview.
Mohammed S. Dajani Daoudi, director of American studies at Al-Quds University, was cited in The New York Times as saying: “I’m against the boycott in general, we need more dialogue with the other. That’s why I believe that you should not have a general boycott against Israel, or a boycott against Israeli universities.”
The former President of Al Quds University, Sari Nusseibeh, has also publicly opposed boycotts.
Even Palestinian Authority President Mahmoud Abbas publicly announced that PA does not support the boycott of Israel. “We don’t ask anyone to boycott Israel itself,” he said, as reported by The Times of Israel.
Majdi Khaldi, an adviser to Abbas, echoed this sentiment, stating, “We are neighbors with Israel, we have agreements with Israel, we recognize Israel, we are not asking anyone to boycott products of Israel,” according to an article published by the European Institute of Public Administration.
Salaries from thousands of Palestinian workers in Israeli factories and industrial parks in Judea and Samaria are an enormous source of cashflow into the PA’s thinly stretched coffers, with most of the Israeli wages double or triple that of the average Palestinian wage.
