Depositphotos_117278458_original
Nederlands + English
De Israëlische vlag is overal in het land te zien en is voor velen een symbool van vreugde en dromen. Als je van Israël houdt, is het je waarschijnlijk ook dierbaar. De betekenis en symboliek achter de vlag zijn belangrijk om te weten voor iedereen die van Israël houdt, omdat het het verhaal van God en Zijn volk vertelt.
Door: One For Israel
DE BASIS IS EEN GEBEDSSJAAL
De achtergrond is wit, met twee blauwe strepen. Dit is om de “taliet” te vertegenwoordigen – de Joodse gebedssjaal. Het dragen van een taliet is voortgekomen uit dit gebod in Numeri:
Opnieuw sprak de HEER tot Mozes en zei: “Spreek tot de kinderen van Israël: Zeg tegen hen dat ze van generatie op generatie kwasten aan de hoeken van hun klederen moeten maken, en dat ze een blauwe draad in de kwastjes van de hoeken moeten doen.
“En u zult de kwast hebben, zodat u ernaar kunt kijken en alle geboden van de HEER gedenkt en ze doet … en heilig bent voor uw God” Numeri 15:37-40
De kwastjes moesten aan een kledingstuk worden vastgemaakt en dat kledingstuk werd bekend als de taliet of gebedssjaal. Merk op dat God specificeert dat blauwe draad moest worden gebruikt. Blauw vertegenwoordigde heiligheid, blauw sprak van de hemel. Een blauwe doek werd gebruikt om de ark van het verbond te bedekken, en komt vaak voor in de beschrijvingen van de tabernakel. Jezus keek naar de lucht toen hij naar de hemel bad, en we worden verondersteld blauw te associëren met het goddelijke. Kwasten zijn ook belangrijk en hebben een koninklijke connotatie. Toen in de oudheid kwasten aan een kledingstuk werden toegevoegd, symboliseerde dit het gezag van de drager. Ze werden niet gedragen door gewone mensen, maar door de adel of een koninklijk geslacht.[1] Israël werd geroepen om een koninkrijk van priesters te zijn, en de taliet staat symbool voor die identiteit en roeping.
“Zo moet je tegen het huis van Jakob zeggen en tegen het volk van Israël zeggen: ‘Jullie hebben zelf gezien wat ik de Egyptenaren heb aangedaan, en hoe ik je op adelaarsvleugels heb gedragen en je tot mezelf heb gebracht. Welnu, als u inderdaad mijn stem wilt gehoorzamen en mijn verbond nakomt, zult u mijn dierbaar bezit zijn onder alle volken, want de hele aarde is van mij; en u zult voor mij een koninkrijk van priesters en een heilige natie zijn.’ Dit zijn de woorden die u tot het volk van Israël zult spreken.” (Ex 19:4-6)
Het gebod om kwasten te hebben met blauwe draad stond niet in de wet die op de Sinaï werd overgeleverd. Het kwam eigenlijk later tot stand, als gevolg van Israëls zonde, daarmee het volk Israël helpend zich Gods wetten te herinneren. Numeri 15 vertelt ons over een man die op Sabbat betrapt werd op het verzamelen van hout en als gevolg daarvan werd gestenigd. God legt uit dat er één Thora is voor de zonen van Israël en voor degenen die onder hen wonen (denk eraan dat er een grote gemengde menigte was die zich bij Israël had aangesloten – Ex 12:38) en dat er consequenties zijn voor de zonde die uitdagend, maar ook onbedoeld wordt begaan. Zelfs in het geval van vergeetachtigheid of onwetendheid zijn er nog steeds offers nodig om de zuiverheid en de juiste relatie met God te herstellen.
De kwasten waren Gods manier om het volk Israël een tastbare herinnering te geven om zijn geboden te onderhouden, een beetje als een touwtje om je vinger of een knoop in je zakdoek.
Dus de basis van de vlag met alleen een paar blauwe strepen op een witte achtergrond vertelt ons heel veel van het verhaal tussen God en Zijn volk: het blauw van de taliet staat voor de hemel, het wit is puurheid die tot stand wordt gebracht door de nodige offers. De hele basis van de taliet kwam tot stand in de context van God die reageerde op Israëls zonde door symbolische, kleur gecodeerde instructies te geven om hen te helpen Zijn geboden te herinneren. Hij had zijn wet al gegeven op de Sinaï, maar de mensen faalden, en God was al genadig bezig met het creëren van bruikbare hulpmiddelen om Zijn verbond te gedenken en op het rechte pad te blijven. De kwasten waren een zichtbare herinnering aan Gods wetten, maar betekenden ook de speciale roeping van Israël om een koninkrijk van priesters te zijn, apart gezet voor Zijn doeleinden. Het is een perfect beeld van Israëls permanente, verbondsrelatie met God.
DE STER
Dit hexagram, dat vaak bekend staat als de ster (of schild) van David, stamt waarschijnlijk uit de tijd van zijn zoon Salomo. Wanneer de ster zich binnen een cirkel bevindt, staat hij bekend als het zegel van Salomo en lijkt hij een nogal donkere oorsprong te hebben. Het is mogelijk dat het werd geïntroduceerd door een van Salomo’s heidense vrouwen, maar het is moeilijk om dat zeker te weten. Het zou zelfs de “Ster van Refan” kunnen zijn die in Handelingen 7 wordt genoemd in Stefanus’ hartstochtelijke toespraak tot de religieuze leiders die op het punt stonden hem te stenigen:
„U nam de tent van Moloch en de ster van uw god Refan ter hand, de beelden die u maakte om te aanbidden; en ik zal je in ballingschap sturen buiten Babylon.” (Handelingen 7:43)
Het symbool van Israël was traditioneel altijd de menora geweest – een juiste en passende weergave van Gods plan en doeleinden om de Messias vanuit het volk van Israël naar de wereld te brengen. De ster werd gebruikt op amuletten, maar werd pas in de 14e eeuw gebruikt als symbool voor het Joodse volk, maar in de loop van de 17e eeuw ging hij steeds meer Israël vertegenwoordigen.[2] In 1897 werd het het embleem van de zionistische beweging en belandde het in 1948 op de vlag.
Zonder te ver in te gaan op het trieste verhaal van hoe de vijand de kinderen van Israël keer op keer heeft bedrogen, volstaat het te zeggen dat deze ster niet erg goddelijk is. Het vertegenwoordigt echter wel een deel van de realiteit in Israël vandaag. Telkens wanneer God handelt en schept, komt de vijand niet ver daar achteraan om het te verdraaien, te vervormen en het te vervalsen. Maar deze vervalsingen doen net zo min het origineel weg als valse bankbiljetten de echte ongeldig maken. Ze bestaan naast elkaar en kunnen voor veel verwarring en rommel zorgen. Hoewel Israël werd hersteld en tot stand werd gebracht door de hand van God (en bewaard door goddelijke tussenkomst bij vele gelegenheden), is de moderne staat Israël niet immuun voor de bemoeienissen van de vijand, en we zouden naïef zijn te denken dat alles zo puur is als verse sneeuw. Zo is het niet. Er is veel vrijmetselarij actief geweest in de fundamenten van de moderne staat, maar dit neemt op geen enkele manier weg dat de afstammelingen van Israël zijn teruggekeerd na 2000 jaar ballingschap. De Bijbel vertelt ons dat God Abraham, Izaäk en Jacob riep, dat hij de twaalf stammen van Israël redde via Jozef in Egypte, hun zijn Thora gaf via Mozes bij de Sinaï en ze door de geschiedenis heen bewaarde… en hij brengt ze nu in onze dagen weer bijeen, precies zoals Hij beloofde. Deze feiten blijven waar. De twee verhalen bestaan naast elkaar.
TARWE EN ONKRUID
Jezus geeft ons deze nuttige illustratie:
Hij hield hun een andere gelijkenis voor en zei: “Het koninkrijk der hemelen kan vergeleken worden met een man die goed zaad in zijn veld zaaide, maar terwijl zijn mannen sliepen, kwam zijn vijand en zaaide onkruid tussen de tarwe en ging weg. Dus toen de planten opkwamen en graan droegen, verscheen ook het onkruid. En de dienaren van de heer des huizes kwamen en zeiden tot hem: ‘Meester, hebt u niet goed zaad in uw veld gezaaid? Hoe zit het dan met onkruid?’ Hij zei tegen hen: ‘Een vijand heeft dit gedaan.’ Dus zeiden de bedienden tegen hem: ‘Wilt u dan dat we ze gaan halen?’ Maar hij zei: ‘Nee, opdat u bij het verzamelen van het onkruid niet samen met het onkruid ook de tarwe uitroeit. Laat beide samen opgroeien tot de oogst, en tegen de oogsttijd zal ik de maaiers zeggen: “Verzamel eerst het onkruid en bind ze in bundels om te verbranden, maar verzamel de tarwe in mijn schuur.”‘”
Zowel het goede als het slechte zijn met elkaar vermengd, maar vergis je niet, God weet wat wat is! En Hij zal uiteindelijk alles regelen. Dus in veel opzichten is de vlag een perfect embleem van de staat Israël vandaag de dag, en vertelt het de twee verhalen: de uitverkorenheid van het koninkrijk van priesters, het volk van Israël en hun permanente, verbondsrelatie met hun goddelijke God, en het symbool dat suggereert tussenkomst van de vijand in dit alles. Ik zie de noodzaak niet om de vlag af te wijzen vanwege de ster – God is zich bewust van wat er gaande is, Hij weet alles en staat boven alles. Het verhaal is nog niet afgelopen. Te oordelen naar Gods trouw aan zijn beloften tot dusver als het gaat om Israël, kunnen we er zeker van zijn dat het allemaal precies zal uitwerken zoals Hij zegt in Zijn Woord.
[1] De Taliet en Tzitzit door Rich Robinson | 1 jan 1994
[2] HaAretz, De Davidster: meer dan alleen een symbool van het Joodse volk of nazi-vervolging, Ronen Shnidman, 17 februari 2014
ENGLISH:
The Israeli flag can be seen all around the country, and is a symbol of joy and dreams realized to many. If you love Israel, it is likely dear to you too. The meaning and symbolism behind the flag are important to know for all who love Israel, as it tells the story of God and His people.
Source: One For Israel
THE BASE IS A PRAYER SHAWL
The background is white, with two blue stripes. This is to represent the “tallit” – the Jewish prayer shawl. The wearing of a tallit has developed from this commandment in Numbers:
Again the LORD spoke to Moses saying, “Speak to the children of Israel: Tell them to make tassels on the corners of their garments throughout their generations, and to put a blue thread in the tassels of the corners.
“And you shall have the tassel, that you may look upon it and remember all the commandments of the LORD and do them…and be holy for your God” Numbers 15:37-40
The tassels had to be attached to a garment, and that garment came to be known as the tallit, or prayer shawl. Note that God specifies that blue thread had to be used. Blue represented holiness, blue spoke of the heavens. A blue cloth was used to cover the ark of the covenant, and appears many times in the descriptions of the tabernacle. Yeshua looked up to the sky when praying towards the heavens, and we are supposed to associate blue with the divine. Tassels are important too, and have a royal connotation. When tassels were added to a garment in ancient times it symbolised the wearer’s authority. They were not worn by commoners, but by the nobility or royalty.[1] Israel were called to be a kingdom of priests, and the tallit is symbolic of that identity and calling.
“Thus you shall say to the house of Jacob, and tell the people of Israel: ‘You yourselves have seen what I did to the Egyptians, and how I bore you on eagles’ wings and brought you to myself. Now therefore, if you will indeed obey my voice and keep my covenant, you shall be my treasured possession among all peoples, for all the earth is mine; and you shall be to me a kingdom of priests and a holy nation.’ These are the words that you shall speak to the people of Israel.” (Ex 19:4-6)
The command to have blue threaded tassels was not in the law handed down at Sinai. It actually came about later, as a result of Israel’s sin, by way of helping the people of Israel to remember God’s laws. Numbers 15 tells us of a man caught collecting wood on Shabbat, and who was stoned to death as a result. God explains that there is one Torah for sons of Israel and for those living among them (remember there were a great mixed multitude who had joined Israel – Ex 12:38) and that there are consequences for sin done defiantly, but also unintentionally. Even in the case of forgetfulness or ignorance, sacrifices are still necessary to restore purity and right relationship with God.
The tassels were God’s way of giving the people of Israel a tangible reminder to keep his commandments, a bit like a piece of string tied round your finger or a knot in your handkerchief.
So the base of the flag just with a couple of blue stripes on a white background tells us quite a lot of the story between God and His people: The blue of the tallit represents the heavens, the white is purity brought about by the necessary sacrifices. The whole basis of the tallit came about in the context of God responding to Israel’s sin by giving symbolic, colour-coded instructions to help them remember His commandments. He had already given his law at Sinai, but the people were failing, and God was already graciously creating useful devices to remember His covenant and keep on the right path. The tassels were a visible reminder of God’s laws, but also signified the special calling of Israel to be a kingdom of priests, set apart for His purposes. It is a perfect picture of Israel’s permanent, covenantal relationship with God: they are His people, and though they may fail, God’s faithfulness to them is eternal.
THE STAR
Often known as the Star (or shield) of David, this hexagram is more likely from the time of his son Solomon. When inside a circle, the star is known as the Seal of Solomon, and seems to have some rather dark origins. It is possible that it was introduced from one of Solomon’s pagan wives, but it’s hard to know for certain. It could even be the “Star of Rephan” mentioned in Acts 7 in Stephen’s impassioned speech to the religious leaders who were about to stone him:
“You took up the tent of Moloch and the star of your god Rephan, the images that you made to worship; and I will send you into exile beyond Babylon.” (Acts 7:43)
The symbol of Israel had always traditionally been the menorah – a right and fitting representation of God’s plan and purposes to bring forth the Messiah to the world from within the people of Israel. The star was used on amulets, but not used as a symbol for the Jewish people until the 14th century, but throughout 17th century it came to represent Israel more and more.[2] In 1897, it became the emblem of the Zionist movement, and ended up on the flag in 1948.
Without going too far into the sad story of how the enemy has deceived the children of Israel over and over again, suffice to say that this star is not very godly. However, it does represent part of the reality in Israel today. Whenever God acts and creates, the enemy is not far behind twisting, distorting, and producing counterfeits. But these counterfeits do not do away with the original any more than fake bank notes invalidate real ones. They exist side by side, and can cause a great deal of confusion and mess. Though Israel was reestablished and brought about by the hand of God (and preserved through divine intervention on many occasions) the modern state of Israel is not immune from the enemy’s meddlings, and we are naive to think that everything is pure as the driven snow. It is not. There has been much Freemasonry active in the very foundations of the modern state, but this in no way takes away from the fact that the descendants of Israel have been regathered from 2000 years of exile. The Bible tells us that God called Abraham, Isaac and Jacob, that he rescued the twelve tribes of Israel through Joseph in Egypt, gave them his Torah through Moses at Sinai and preserved them throughout history… and he is regathering them now in our days, just as He promised. These facts remain true. The two stories exist side by side.
WHEAT AND TARES
Yeshua gives us this helpful illustration:
He put another parable before them, saying, “The kingdom of heaven may be compared to a man who sowed good seed in his field, but while his men were sleeping, his enemy came and sowed weeds among the wheat and went away. So when the plants came up and bore grain, then the weeds appeared also. And the servants of the master of the house came and said to him, ‘Master, did you not sow good seed in your field? How then does it have weeds?’ He said to them, ‘An enemy has done this.’ So the servants said to him, ‘Then do you want us to go and gather them?’ But he said, ‘No, lest in gathering the weeds you root up the wheat along with them. Let both grow together until the harvest, and at harvest time I will tell the reapers, “Gather the weeds first and bind them in bundles to be burned, but gather the wheat into my barn.”’”
Both the good and the bad are mixed in together, but make no mistake, God knows which is which! And He will sort everything out in the end. So in many ways, the flag is a perfect emblem of the state of Israel today, telling the two stories: The chosenness of the kingdom of priests, the people of Israel and their permanent, covenantal relationship with their divine God, and the symbol suggesting the enemy’s interference in among it all. I do not see the need to reject the flag because of the star – God is aware of what is going on, He knows all and is over all. The story is not over yet. Judging by God’s faithfulness to his promises so far when it comes to Israel, we can be sure it will all work out exactly as He says in His Word.
[1] The Tallit and Tzitzit by Rich Robinson | Jan 1, 1994
[2] HaAretz, The Star of David: More Than Just a Symbol of the Jewish People or Nazi Persecution, Ronen Shnidman, Feb 17, 2014
