IDF-chef Herzi Halevi spreekt met vrouwelijke tankcommandanten, november 2023 | Foto: IDF-woordvoerderseenheid

Voor het eerst sinds de Onafhankelijkheidsoorlog zijn vrouwen betrokken in frontliniegevechten tegen de vijand. Terwijl dit destijds vooral uit noodzaak gebeurde, als gevolg van een tekort aan mankracht in de nieuw opgerichte staat, gebeurt dit tegenwoordig doelbewust, om de egalitaire realiteit van een volwassen en progressieve staat te weerspiegelen.

Door: Issrael Hayom – dr. Miriam Adelson

Die donkere zaterdag op 7 oktober was een keerpunt in de Israëlische, Joodse, Midden-Oosterse en wereldgeschiedenis. De wreedheden die die dag zijn begaan, zijn nog niet volledig onderzocht en gedocumenteerd; de details zijn steeds meer aan het zicht onttrokken in de mist van onze oorlog – de Israëlische campagne en de vele prestaties ervan, zowel op het harde slagveld als op geopolitiek niveau, toen Israël uit de as verrees en galoppeerde naar een overwinning die de hele regio zal transformeren.

Daarentegen is één dramatische prestatie al vanaf de allereerste minuten van 7 oktober duidelijk geworden: de vrouwen van Israël hebben hun beloning verdiend voor het bloed, zweet en tranen die hun zusters voor het hele land en de hele mensheid hebben vergoten.

Net zoals de vrouwelijke tankbemanningen het initiatief namen en naar voren stormden om de gemeenschappen die werden aangevallen te helpen, waarbij ze door de wegen en landbouwvelden ploegden om de terroristen van Hamas met vuur te decimeren, zo plaveien de Israëlische vrouwen nu ook een nieuw pad naar de toekomst.

In andere landen zouden de gruwelijke aanblik van vrouwelijke soldaten die in gevangenschap werden meegesleurd, kunnen hebben geleid tot een herevaluatie van de vraag of vrouwen aan de frontlinie moeten dienen – of zelfs of ze überhaupt voor militaire dienst moesten worden opgeroepen. Maar niet bij de IDF, die reageerde door de bijdrage van vrouwelijke soldaten en officieren aan de oorlogsinspanningen te verdubbelen. Voor het eerst sinds de Onafhankelijkheidsoorlog zijn vrouwen betrokken in frontliniegevechten tegen de vijand. Terwijl dit destijds vooral uit noodzaak gebeurde, als gevolg van een tekort aan mankracht in de nieuw opgerichte staat, gebeurt dit tegenwoordig doelbewust, om de egalitaire realiteit van een volwassen en progressieve staat te weerspiegelen.

Het is geen toeval dat Ori Megidish is teruggekeerd naar haar post als IDF-officier en zich weer bij haar eenheid heeft gevoegd nadat ze door de IDF uit gevangenschap was gered – want een vrouwelijke strijder keert, net als haar mannelijke tegenhanger, onmiddellijk terug naar de strijd.

Vrouwelijke grenspolitieagenten in gevecht tijdens de Gaza-oorlog, 2023 (Met dank: woordvoerder van de grenspolitie)

En dit is niet alleen een oorlog tegen de poging om het Joodse volk zijn rechtmatige thuisland te ontzeggen, of tegen de Iraanse regionale as die de staat Israël wil verslaan, vertrappen en vernietigen. Dit is ook een oorlog tegen de essentie van het gewelddadige patriarchaat: tegen de gewapende en islamitische belichaming van de angst en haat die bepaalde onzekere mannen sinds mensenheugenis koesteren jegens meisjes en vrouwen. We weten dat Hamas op 7 oktober helaas veel van zijn inspanningen heeft gericht op het veranderen van vrouwen in slachtoffers, vaak op bijzonder gruwelijke manieren. Maar wat Hamas tot zijn ongeluk ontdekt, is dat vrouwen de overwinnaars in deze oorlog zullen zijn. Het feit dat slanke vingers met gelakte nagels de trekker overhalen die veel terroristen naar de hel stuurt, creëert zeker een speciaal gevoel van vernedering voor degenen die de mannelijke suprematie prediken.

Het succes van Israël – de zegen waarvoor het voortdurend wordt vervloekt door zijn vijanden – is zijn voortdurende streven naar gendergelijkheid. En de oorlog heeft, ook al woedt deze nog steeds, een rimpeleffect op onze burgermaatschappij – zoals de voorbeelden in de speciale uitgave van Israel Hayom zullen illustreren.

Ik zal nog even stilstaan ​​bij nog één bijzonder voorbeeld – dat van Nasrin, de heldhaftige Druzenvrouw die op de ochtend van 7 oktober moedig uit haar schuilplaats tevoorschijn kwam, de terroristen om haar heen te slim af was en informatie uit hen haalde die later de hele gemeenschap van Yated zou redden.

Ik geloof dat deze veranderingen zich alleen maar verder zullen verspreiden: van de kwestie van gelijke lasten in de IDF-dienstverlening tot de noodzaak om de bekendheid van vrouwen in de politiek, de overheid, het bedrijfsleven en andere vooraanstaande beroepen te vergroten.

De ijzeren zwaarden zijn zwaar, maar de vrouwen die ze hanteren laten ze niet vallen.