Een man bouwt een sukkah, afgelopen week. Seculiere en religieuze Joden moeten met elkaar in dialoog gaan en van elkaar leren. Elke groep zal zijn eigen rijkdom kunnen bijdragen, benadrukt de schrijver.(foto met dank : MARC ISRAEL SELLEM/THE JERUSALEM POST)

Een jaar na 7 oktober is Israël veerkrachtig, maar het land moet nieuwe kansen grijpen om zich te verenigen en zich te verdedigen tegen toekomstige bedreigingen.

Bron: Jeruslem Post –  Gin Ross

Een jaar later hebben de diepe pijn en de voortdurende kwelling die Hamas’ verrassende bloedbad op 7 oktober en de daaropvolgende oorlogen met zich meebrachten nog steeds invloed op de Israëlische en Joodse psyché. Toch worden ook een jaar later de vragen over het falen van Israëls geroemde militaire macht en inlichtingencapaciteiten en de soliditeit van zijn Arabische partnerschappen beantwoord. Israël en zijn Arabische partners wisten dat militaire capaciteiten en afschrikking, even verrast, volledig hersteld zouden worden.

Het is nu bevestigd dat, hoewel het hartverscheurend is om te zien dat het wereldwijde Jodendom nog steeds in voortdurend gevaar verkeert, Joden een land hebben en zichzelf militair en diplomatiek kunnen verdedigen. Machteloos gedurende twee millennia, is het Joodse volk niet langer weerloos. Ondanks de verwoesting van 7 oktober, de hartverscheurende gijzelingssituatie en de existentiële bedreigingen van zeven buurlanden, is dit misschien nog steeds de beste tijd in de laatste 2000 jaar van de Joodse geschiedenis: Joden zijn militair machtig en in staat zichzelf te verdedigen.

Er is één serieus nadeel aan zo’n Israëlische militaire macht, waar Israël beter mee om moet gaan als het zijn zaak aan de naties bepleit. In de ogen van de wereld van vandaag, waar militaire macht wordt verward met misbruik of onderdrukking, heeft Israëls geroemde militaire macht het getransformeerd in Goliath, terwijl het een bedreigde David blijft. Israël, een collectieve underdog die voortdurend vijandige genocidale krachten confronteert, moet uitleggen dat het niet de luxe heeft om ook maar één keer te falen. En het mag niet de schuld krijgen van zijn vindingrijkheid om zo’n buitengewone zorg te dragen voor de veiligheid van zijn burgers. Duizenden Joden sterven niet in deze oorlog omdat Israël zwaar investeert in veiligheid.

TOT DE WERELD de boodschap krijgt, verkeert Israël nog steeds in groot gevaar. Israëliërs en het wereldwijde Jodendom moeten de volgende stappen ondernemen in deze moeilijke tijden om deze strijd succesvol te voeren.

De eerste stap is om volledig te integreren dat alle Israëlische interne geschillen op de tweede plaats moeten komen na de eenheid die nodig is om te overleven. Het aanpakken van de ernstige verschillen tussen de partijen in Israël zal te zijner tijd weer aan de orde komen. Hoe kritisch men ook mag zijn tegenover de regering en politieke tegenstanders, de oproep tot genocide op de Joden door Hamas, Iran en zijn vazallen is onmiskenbaar. Het gevaar is flagrant. Het moet volledig worden erkend. Het kan niet worden ontkend, noch worden weggeredeneerd, en kan niet worden vervangen door politieke polarisatie.

 EEN VERWOEST huis nadat Hamas-terroristen op 7 oktober Kibbutz Be’eri en ander  gemeenschappen infiltreerden: Hoewel de meeste Amerikaanse Joden wel iets wisten van deze plekken, zullen velen ze nu nooit meer vergeten. (foto: EDI ISRAEL/FLASH90)

De ernst van de dreiging en de noodzaak om zichzelf effectief verbaal te verdedigen, heeft de weg geopend voor de Joden om te werken aan het smeden van een sterke, verenigde identiteit. Wat ze gemeen hebben, is een erfgoed waar ze trots op kunnen zijn en een bewezen veerkracht tegen antisemitisme en de onterechte beschuldigingen daarvan. De uitdaging is om hun eigen Joods gekleurde democratie te definiëren zonder zich te hoeven verontschuldigen of zich te assimileren om erbij te horen. Ze kunnen worden aangemoedigd door de vele vriendelijke stemmen die zich verzetten tegen antisemitisme, ook al worden ze niet voldoende weerspiegeld door de reguliere media.

Israëliërs moeten de duidelijke buitenlandse krachten (inclusief vriendelijke) die openlijk handelen om hun democratie te verzwakken en hun eenheid te vernietigen, erkennen en weerstaan. Joden overal ter wereld moeten zich verzetten tegen deze krachten en zich verenigen tegen de externe, onverzoenlijke vijand.

Een jaar later

Een jaar later, 7 oktober 2023, moet de wake-up call blijven. De oproep die Joden ertoe aanzet om beter te begrijpen hoe elk van hun sociaal-politieke sectoren iets cruciaals bijdraagt ​​aan de Joodse synthese. Het is een oproep om een ​​harmonieuze mix van alle spirituele en materiële capaciteiten van de Joden te bevorderen om de eenheid te versterken.

Door een identiteit te bevestigen die diepgeworteld is in de Joodse historische rol en waarden, die ballingschap en vervolging hebben overleefd en die hoop en veerkracht hebben behouden, wordt hun aanspraak op het land gelegitimeerd in de ogen van mensen die zich ten diepste door hun religie geleid voelen.

Jewish Synthesis Identity vereist dat seculiere en religieuze Joden met elkaar in dialoog gaan en van elkaar leren. Elke groep kan zijn eigen rijkdom bijdragen.

De Joodse Synthese Identiteit vereist dat zij bewust gebruikmaken van krachtige communicatievaardigheden om de verschillende verdeeldheid in hun samenleving aan te pakken en de internationale gemeenschap aan te spreken.

Om zichzelf internationaal verbaal te verdedigen en intern te verenigen, moet Israël een start-up natie worden in de communicatiemiddelen. Er moeten verfijnde communicatiemiddelen worden ontwikkeld om antisemitisme en antizionisme te confronteren en de verdraaide historische verhalen over het conflict met de Arabieren te veranderen. Het kan een taal zijn die schuld vermijdt of haat opwekt, die begrip en samenwerking uitnodigt en aantrekkelijke oplossingen biedt.

DIT VERDRAAIDE narratief, dat culmineerde in de absurde nazificatie van Israël, nam de Palestijnse zaak over als het uithangbord van de underdog, gekoloniseerd door het uithangbord van de onderdrukker, de Israëlische Joden, terwijl het wereldwijde Jodendom nog steeds het slachtoffer is van vooroordelen en moorddadige haat. Het is een narratief dat zelfs veel jonge Joden heeft gevangen.

Israëliërs moeten sterk staan ​​als hun waarden enigszins verschillen van de internationale waarden. Israël is een gezond land dat zichzelf reproduceert en onderscheid maakt tussen het gebruik van agressieve kracht om te vernietigen of te domineren en het gebruik van defensieve kracht om zichzelf te beschermen. Zijn morele preoccupatie en helderheid over het ethische gebruik van macht stellen het in staat om macht niet te verwarren met agressie of wraak te nemen, maar om te begrijpen wanneer het kwaad moet bestreden worden om echte vrede te bereiken. Vanwege zijn solide rechtssysteem om misbruik te beoordelen, kan Israël valse beschuldigingen van genocide tegen de IDF weerleggen.

Israël moet ook van het Westen eisen dat hun concept van vrijheid van meningsuiting geen oproepen tot genocide op de Joden en discriminatie van Joodse universiteitsstudenten toestaat. Een goede verdediging omvat ook het begrijpen en definiëren van antisemitisme.

Zoveel landen hebben door de eeuwen heen antisemitisme gepraktiseerd dat het gezien kan worden als een symbool van de diepe wanorde die landen doormaken als ze getraumatiseerd zijn.

Angst en wrok zorgen ervoor dat mensen ‘de andere, wantrouwende ander’ afwijzen en vijandig tegenover hem staan. Zwakte, onzekerheid en schaamte worden geprojecteerd op ‘deze ander’, die alle negatieve gevoelens, impulsen en slechte daden vertegenwoordigt die ze niet in zichzelf kunnen herkennen.

Maar de virulentie en het wijdverbreide antisemitisme weerspiegelen ook het belang van het Jodendom en het wereldjodendom voor de wereld. Het is deze universele dimensie die meer toelichting verdient. De rol die Joden en het Jodendom spelen op het internationale toneel vereist dat Joden zichzelf heel serieus nemen, hun trauma’s en onzekerheid overwinnen, zich omhullen met de mantel van de Joodse waarden die ze de wereld hebben gebracht en hun uiterste best doen om deze waarden na te leven. In deze tijd van grote pijn en groot heldendom kunnen we door de donkere nacht van de ziel naar een veel groter licht gaan.

De schrijfster, MFCT, is de oprichter en president van de International Trauma-Healing Institutes in de VS (ITI-USA) en Israël (ITI-Israel). Als specialist in individueel en collectief trauma is ze de auteur van een serie boeken, Beyond the Trauma Vortex into the Healing Vortex , met tools voor zelfregulering, en van het Free From Conflict Model . Ze richt haar analytische en pleitbezorgingswerk op het collectieve trauma achter politieke polarisatie.