Pro-Palestijnse demonstratie in Berlijn, Duitsland, 16 november 2024. (Foto: Christophe Gateau/DPA via Reuters)

Na de islamitische aanslag vorige week in Amsterdam op Israëlische toeristen, die hun voetbalteam kwamen aanmoedigen tijdens de Europa League-wedstrijd, vinden er nu meer van dit soort aanslagen plaats in heel Europa.

Bron: Allisraelnews – Cookie Schwaeber-Issan

“Spelers van Tus Makkabi, een jeugdvoetbalteam van onder de 17 jaar in Berlijn, werden naar verluidt achtervolgd en aangevallen door een menigte die met stokken en messen zwaaide, aldus de Duitse nieuwssite Tagesspiegel.”

Voor degenen die beweren dat de aanslag in Amsterdam vorige week het gevolg was van luidruchtige Israëlische fans die de moslimgemeenschap tijdens de wedstrijd ophitsten door hen te beledigen, is het misschien een goed idee om af te gaan op het woord van mijn buurman. Hij arriveerde maandag, vóór de wedstrijd, en zag dat er al een paar anti-Joodse incidenten hadden plaatsgevonden.

En waar is de connectie tussen Israël en een groep voetballende Duits-Joodse jongeren die de volgende slachtoffers werden? Of wat dacht je van posts op sociale media, waarin een oproep gedaan wordt aan “lokale jongeren om een ​​Jodenjacht te organiseren” in Antwerpen, België?

Volgens het nieuwsbericht N12 heeft de Mossad, de nationale inlichtingendienst van Israël, Israëliërs die op vakantie zijn in Thailand, een populaire vakantiebestemming onder hen, gewaarschuwd dat ook zij het doelwit kunnen zijn van een vijandelijke aanval.

Ten slotte werd dinsdag melding gemaakt van een incident in Milaan, waarbij een Holocaust-muurschildering werd vernield. Hierbij werd de Jodenster op het shirt van een Holocaust-overlevende met het woord “Jude” verwijderd, evenals het gezicht van de vrouw op de foto.

Dit alles gebeurt binnen een week tijd, terwijl we getuige zijn van een verontrustende toename van tastbaar bewijs dat wijst op een aanhoudende golf van anti-Israëlische en anti-Joodse sentimenten die zich snel verspreiden en ervoor zorgen dat Joden, of ze nu Israëlisch zijn of niet, zich afvragen of het nog wel veilig is om naar het buitenland te reizen.

Het is zover gekomen dat er grafieken worden opgesteld waarin wordt aangegeven welke Europese locaties een hoog of zeer hoog risico op fysieke aanvallen vertonen. Let op: Daarbij hoorden Duitsland, Frankrijk, Italië, het Verenigd Koninkrijk en vele andere plaatsen die tot een jaar geleden de populairste toeristische bestemmingen op de planeet waren. Nu niet meer!

Ze zijn helaas overgenomen door dezelfden die in stilte de beste vakantiebestemmingen die je maar kunt bedenken, binnenvielen. Achteraf gezien was dat waarschijnlijk niet per ongeluk – vooral niet als je bedenkt dat hun doel was om overal ter wereld chaos te veroorzaken!

Niets hiervan kan nog langer worden ontkend! Er is iets ontketend, en dat moet worden geconfronteerd door ieder individu dat beweert ook maar een beetje fatsoen, moraal en ethiek te bezitten. Wat de meesten van ons alleen in geschiedenisboeken hebben gelezen, duikt nu weer voor onze ogen op. De openbare pleinen van Europese hoofdsteden worden nu de waarschijnlijke locatie van anti-Israël-demonstraties, niet langer beperkt tot boze protesten, maar de plek van waaruit “Jodenjachten” worden geïnitieerd.

Het is duidelijk dat Europa een anti-Joods probleem heeft, maar als dezelfde activiteiten zich ook verspreiden naar het Aziatische paradijs Thailand, dan is de enige conclusie dat we getuige zijn van een heropleving van de tijd vóór de Holocaust, toen de veilige, vrije beweging van Joden niet langer gegarandeerd was.

We zijn officieel dezelfde donkere dagen ingegaan die het grootste kwaad inluidden dat de mens in de moderne tijd kent: het geloof dat de wereld beter af zou zijn zonder het Joodse volk. Maar als zij er niet meer zijn om de schuld te geven en te straffen, wie zal dan hun plaats innemen? Want er moet altijd een subgroep van de mensheid zijn waar iedereen de vinger naar kan wijzen om zichzelf rechtvaardiger en waardiger te voelen!

Ik denk dat de volgende in de rij de christenen zullen zijn, die een morele spiegel vormen voor hen die laten zien wat er kan plaatsvinden zonder begeleiding en vertrouwen op de Almachtige! Niemand wil daaraan herinnerd worden, vooral zij niet die een kick krijgen van het jagen op de uitverkorenen.

Geen van deze gebeurtenissen, of persoonlijk vooroordeel, kan nog langer verborgen worden gehouden. Ze worden volledig tentoongesteld en het is nu aan de autoriteiten van elk land om te erkennen wat er gaande is en zich te committeren aan het snel en beslissend beëindigen van degenen die van plan zijn de Joodse gemeenschap in hun midden te schaden. Want als ze dat niet doen, zal dat een vernietigende aanklacht zijn tegen die landen die ervoor kiezen om hun ogen te sluiten voor wat er gebeurt of die, omwille van hun “politieke correctheid”, doorgaan met het toestaan ​​van haatdragende demonstraties en provocaties tegen hun Joodse burgers.

Als er ooit een geldige definitie van een haatmisdaad was, dan is het wel de laster van een bepaalde etniciteit die vervolgens zonder reden wordt opgejaagd en fysiek wordt aangevallen. Als een demonstratie verboden wordt die een lynchpartij tot doel had, kan men dat geen schending van mensenrechten noemen

Toch blijven zulke haters protesteren tegen hun recht om een ​​samenscholingsverbod te negeren, zoals dinsdag in Amsterdam, toen de Nederlandse politie zes mensen aanhield die spandoeken omhoog hielden voor het stadhuis, nadat er de avond ervoor op een Amsterdams plein een tram in brand was gestoken.

Naarmate deze individuen brutaler en gedurfder worden in hun vijandigheden, zelfs tot het punt van fysieke kracht, zullen lokale autoriteiten de vastberadenheid nodig hebben om deze groepen uit te roeien voordat ze zich organiseren en het heft in eigen handen nemen. Anders zullen ze de politie en zelfs het publieke sentiment overmeesteren, dat beetje bij beetje zal worden onderdrukt uit angst voor wat er zal gebeuren als ze het aandurven om zich uit te spreken tegen degenen die hun land zijn binnengevallen met de giftige ideologie die alleen kan eindigen met een massale uittocht van Joden uit Europa.

En daar gaat het naartoe. De geschiedenis heeft ons geleerd dat degenen die te lang wachtten om hun weg naar veiligere landen te vinden, uiteindelijk gevangen zaten in landen die hen niet beschermden, omdat ze medeplichtig waren of te zwak en bang om dat te doen. We bevinden ons nu op een moment dat om een ​​afrekening vraagt.

Zullen Europese landen ervoor kiezen om hun Joodse gemeenschappen te beschermen en hen te zien als gewaardeerde burgers die bijdragen aan de verbetering van hun samenleving, of zullen ze hun verantwoordelijkheid ontlopen en zich onderwerpen aan de migranten die hun haat importeerden en die de lokale gemeenschap, die in de eerste plaats niet veel overtuiging nodig had, konden beïnvloeden?

 

Cookie Schwaeber-Issan

Een voormalig schoolhoofd van een basisschool en middelbare school in Jeruzalem die in 1993 Aliyah maakte en lid werd van Kibbutz Reim, maar nu met haar man in het centrum van het land woont. Ze is de auteur van Mistake-Proof Parenting, gebaseerd op de principes uit het boek Spreuken – verkrijgbaar op Amazon.