Nederlands + English
“Het is een tweede Dreyfus affaire. Het is een ontkenning. Het is een schande. Er was geen proces, de moordenaar is op weg naar de vrijheid.”
Door United With Israel
In plaats van het vertrouwen van de Joodse gemeenschap te wekken, roept een Frans regeringsrapport over de moord op Sarah Halimi, dat eerder in januari werd vrijgegeven, meer vragen op, meldde het Jewish Telegraphic Agency op vrijdag.
Halimi, een 65-jarige gepensioneerde arts en onderwijzeres, werd vermoord in een brute aanval in 2017. Haar buurman, Kobili Traore, de zoon van immigranten uit Mali, brak in Halimi’s Parijse appartement in en sloeg haar in elkaar terwijl hij “Allahu akbar”, “Ik heb de Satan gedood,” en Koranverzen riep. Vervolgens gooide hij het lichaam van Halimi van het balkon op de derde verdieping op straat.
Het kostte de Franse autoriteiten drie maanden om de aanval als antisemitisch te erkennen. Een rechtbank oordeelde dat Traore antisemitische motieven had, maar oordeelde ook dat hij, omdat hij marihuana had gebruikt, niet verantwoordelijk was voor zijn daden. Traore, die nooit is berecht voor de dood van Halimi, wordt momenteel vastgehouden in een psychiatrische inrichting.
Een parlementaire commissie onder leiding van de Frans-Joodse wetgever Meir Habib begon in september met een onderzoek naar het incident. De commissie richtte zich op beslissingen van de politie, de psychiaters en de rechterlijke macht.
Het rapport, zoals beschreven door JTA, schetst een teleurstellend beeld.
Buren belden de politie na het horen van Halimi’s geschreeuw, en één buurman voorzag agenten zelfs van een sleutel van het appartement voordat Halimi stierf.
Hoewel de politie letterlijk voor de deur stond terwijl Traore doorging met zijn aanval, concludeerde het rapport dat de politie de procedures volgde en haar dood niet had kunnen voorkomen. In de conclusies van het rapport wordt opgemerkt dat de behandeling van de zaak door de politie “niet als een mislukking kan worden beschouwd”.
Het overheidsrapport concludeerde dat de psychiatrische evaluatie “van goede kwaliteit” was, ondanks wat JTA beschreef als “uitdagende omstandigheden” voor de betrokken medische professionals.
Wat het rechtssysteem betreft, “volgde de rechterlijke macht perfect de procedure” die door de wet was bepaald, aldus het rapport.
Habib en twee niet-joodse leden van de parlementaire commissie maakten bezwaar tegen de bevindingen en zeiden dat deze indruisten tegen het gezond verstand, aldus de JTA. Toch keurde de commissie het rapport goed met een stemming van 7 tegen 5.
In interviews na de publicatie van het rapport heeft Habib de bevindingen vergeleken met de Dreyfus-affaire, waarbij de Frans-Joodse militair Alfred Dreyfus in 1894 werd veroordeeld op valse beschuldiging van verraad.
“Het is een tragische zaak. Het is een tweede Dreyfus Affaire. Het is een ontkenning. Het is een schande. Er was geen proces, de moordenaar is op weg naar de vrijheid,” vertelde Habib aan Radio J, een lokale Joodse omroep.
Collega-wetgevers “weigerden de waarheid te vertellen, weigerden met ons mee te gaan naar de plaats om de omstandigheden te bekijken, om te zien of de 10 politieagenten die daar waren, logen toen ze zeiden dat ze geen enkele kreet hadden gehoord van een vrouw wier doodskreten, 14 minuten lang, het hele gebouw hadden wakker gemaakt. En ja, ze logen.”
In december nam de Franse senaat wetgeving aan die de tijdelijke ontoerekeningsvatbaarheid in verband met het vrijwillig gebruik van drugs opheft. De wetgeving wordt beschouwd als een reactie op de “Halimi affaire”.
ENGLISH
“It’s a second Dreyfus Affair. It’s a denial. It’s a disgrace. There was no trial, the murderer is on his way to freedom.”
By United With Israel
Instead of inspiring the Jewish community’s confidence, a French government report into the murder of Sarah Halimi released earlier in January is raising more questions, the Jewish Telegraphic Agency reported on Friday.
Halimi, a 65-year-old a retired doctor and schoolteacher, was murdered in a brutal 2017 attack. Her neighbor, Kobili Traore, the son of immigrants from Mali, broke into Halimi’s Paris apartment and beat her up while yelling “Allahu akbar,” “I have killed the Satan,” and Koranic verses. He then threw Halimi’s body off her third-floor balcony to the street below.
It took French authorities three months to acknowledge the attack as antisemitic. A court found that Traore had antisemitic motivations but also ruled that because he had used marijuana, he was not responsible for his actions. Traore, who has never been tried for Halimi’s death, is currently being held in a psychiatric facility.
A parliamentary committee led by French Jewish lawmaker Meir Habib began investigating the incident in September. The committee focused on decisions made by the police, the psychiatrists and the judiciary.
The report, as described by the JTA, paints a disappointing picture.
Neighbors called police after hearing Halimi’s screams, and one neighbor even provided officers with a key to the apartment before Halimi died.
Although police were literally outside the door while Traore continued his attack, the report concluded that the police followed procedures and could not have prevented her death. The report’s conclusions noted that the police handling of the case “does not represent a failure.”
The government’s report concluded that the psychiatric evaluation was “of good quality” despite what the JTA described as “challenging circumstances” for the medical professionals involved.
As for the justice system, “the judiciary followed perfectly the procedure” determined by law, according to the report.
Habib and two non-Jewish members of the parliamentary committee objected to the findings, saying they defied common sense, the JTA reported. Yet the committee approved the report by a vote of 7-5.
In interviews since the report’s release, Habib has compared the findings to the Dreyfus Affair in which French Jewish military officer Alfred Dreyfus was convicted on false charges of treason in 1894.
“It’s a tragic case. It’s a second Dreyfus Affair. It’s a denial. It’s a disgrace. There was no trial, the murderer is on his way to freedom,” Habib told Radio J, a local Jewish broadcaster.
Fellow lawmakers “refused to tell the truth, refused to come with us to the site to see the conditions, to see whether the 10 police officers who were there lied when they said they didn’t hear a single cry of a woman whose death cries, uttered for 14 minutes, had woken up the whole building. And yes, they lied.”
In December, the French senate passed legislation negating temporary insanity defenses related to the voluntary use of drugs. The legislation is regarded as a response to the “Halimi affair.”