Fotolicentie: Ben Gurion Airport
Nederlands + English
Julia’s tranen begonnen te vloeien op het moment dat ons team arriveerde. Beschaamd veegt ze haar tranen weg. “Het is oké”, zei ik. “Huil maar hoor.” En dat deed ze.
Bron: Bridges For Peace
De tranen vloeiden toen Julia – geflankeerd door haar zonen Lev (18) en Chaim (13) – toekeek hoe de BFP-vrijwilligers hun lege appartement vulden met geschenken. Eerst kwam er een eettafel en daarna een bed voor Chaim, gevolgd door een slaapbank ter vervanging van het dunne matras waarop Julia sliep. Al snel stroomde de keuken vol met keukengerei, kookgerei, servies en schoonmaakgerei. Fris linnengoed bedekte de bedden. Tassen met boodschappen stonden langs de muur. Kleurrijke vloerkleden en smaakvolle prullaria maakten het plaatje compleet. Een nieuwe laptop en een televisie kwamen als kers op de taart.
In een kwestie van een uur was wat ooit drie kleine kale kamers waren, veranderd in een gezellig huis voor Julia, Lev en Chaim; een nest waar ze kunnen genezen van het trauma dat ze hebben opgelopen in het door oorlog verscheurde Oekraïne en kunnen beginnen met het opbouwen van een nieuw leven in Israël.
In maart werd Julia gedwongen een onvoorstelbare keuze te maken. Door oorlog wenkte Israël als een toevluchtsoord voor deze kostbare Joodse familie, maar het ontvluchten van Oekraïne betekende het achterlaten van Julia’s man, Dmitriy, en hun oudste zoon, Matvey, 19, omdat mannen ouder dan 18 niet mogen vertrekken. “Hoe kan een moeder die keuze maken”, schudt Julia haar hoofd. “Uiteindelijk heeft Matvey me overtuigd. Doe het voor mijn broers, zei hij.”
Julia, Lev en Chaim staken vier dagen voor Levs 18e verjaardag de grens met Polen over; vier dagen eerder zou hij gedwongen zijn achter te blijven om Oekraïne te helpen verdedigen tegen de Russen. Dagen later landden ze in Israël.
Hoewel ze aan de oorlog waren ontsnapt, stond Julia nu voor een andere strijd. “Ik lag ’s nachts wakker en vroeg me af waar we zouden wonen en hoe ik mijn zonen “te eten zou geven”, vertelt ze.
Opnieuw beginnen in Israël is veel moeilijker dan ze had verwacht, geeft Julia toe. “Mijn vriendin ging naar Duitsland”, vertelt ze. “Ze zegt dat ik daar moet komen, dat het leven makkelijk en betaalbaar is. Maar wij zijn Joods”, zegt ze, terwijl ze haar kin optilt. “En Israël is de enige plaats voor het Joodse volk.”
Toen Julia het nieuws kreeg dat we wilden helpen door haar lege appartement in te richten, was haar eerste reactie angst. “Ik begreep het niet. Wat zou ik ervoor terug moeten geven? Toen dacht ik dat ze oude, kapotte dingen zouden brengen die andere mensen niet meer wilden. Maar dit?” lachte ze, haar ogen nu fonkelend, “Dit had ik nooit verwacht. Niemand zal me geloven. Ik zal foto’s moeten sturen als bewijs.”
Chaim (links), Julia (midden) en Lev (rechts) met ons team
In een kwestie van een uur was het lot van deze kostbare familie veranderd van knagende angst die Julia liet woelen en een dun matras op de vloer van de woonkamer tot een stabiele basis voor het opbouwen van een nieuw leven. Door de onbaatzuchtige liefde van christelijke donateurs heeft dit gezin een toekomst. Chaim is inmiddels naar school gegaan, terwijl Julia en Lev Hebreeuwse les volgen. Lev wil zich aansluiten bij het Israëlische leger zodra hij de taal vloeiend spreekt. En in het weekend stappen de drie in de bus en begeven ze zich naar het strand. Ze leven in de hoop dat Dmitriy en Matvey zich op een dag bij hen kunnen voegen. Dit is nu thuis, zeggen ze.
Toen ons team zich voorbereidde om te vertrekken, vertelde Julia ons: “Ik denk dat we in tijden leven waarin Gods profetieën worden vervuld, wanneer God Joden en christenen verenigt.” We zijn het roerend met elkaar eens.
De rest van de reis
Als christenen is het ons voorrecht om met God samen te werken terwijl Hij het Joodse volk uit de vier hoeken van de aarde verzamelt en hen terugbrengt naar het land van hun belofte, net zoals Hij zei dat Hij dat zou doen. Maar aankomen in Israël is slechts het eerste deel van de reis naar huis.
Veel nieuwe olim (immigranten) komen met niets aan en moeten maandenlang Hebreeuws leren voordat iemand ze in dienst neemt. Net als Julia lagen velen ’s nachts wakker en vroegen zich af hoe ze hun gezin te eten zouden geven. Kun je je voorstellen dat je deze uitdagingen onder ogen ziet na het trauma van de oorlog, nadat je alles en iedereen die bekend is achter je hebt gelaten en terwijl je probeert de cultuur en manier van leven in een vreemd land te ontdekken?
Als christenen is het ons voorrecht om met God samen te werken om het licht van christelijke liefde en zorg in het leven van deze nieuwe olim te brengen. Uw donatie aan ons New Immigrant Fund zal hen helpen voedsel op tafel te zetten, transportkosten te dekken, kinderen naar school te sturen en uiteindelijk ’s nachts te slapen. Maar meer dan dat. Uw gave zal hen laten zien dat ze niet alleen zijn, dat christenen die hen nog nooit eerder hebben ontmoet, om hen geven en hen willen zien slagen. Wilt u vandaag biddend overwegen om een gulle donatie te doen om deze nieuwe olim helemaal naar huis te leiden?
Zegeningen uit Jeruzalem,
ds. Peter Fast
International CEO
Bridges For Peace
***************************************
ENGLISH
Photo License: Ben Gurion Airport
Julia’s tears started flowing the moment our team arrived. Embarrassed, she wipe at her cheeks. “It’s okay,” I said. “You can cry.” And so she did.
Source: Bridges For Peace
The tears flowed as Julia—flanked by her sons, Lev, 18, and Chaim, 13—watched the BFP volunteers fill their empty apartment with gifts. First came a dining room table and then a bed for Chaim, followed by a sofa bed to replace the thin mattress on which Julia slept. Soon, the kitchen overflowed with kitchen utensils, cookware, crockery and cleaning utensils. Fresh linen covered the beds. Bags of groceries lined the wall. Colorful rugs and tasteful knickknacks completed the picture. A new laptop and a television came as the cherry on top.
In a matter of an hour, what was once three tiny bare rooms had turned into a cozy home for Julia, Lev and Chaim; a nest where they can heal from the trauma they’ve suffered in war-torn Ukraine and start building a new life in Israel.
In March, Julia was forced to make an unimaginable choice. Israel beckoned as a refuge from war for this precious Jewish family, but fleeing Ukraine meant leaving Julia’s husband, Dmitriy, and their oldest son, Matvey, 19, behind, as men over 18 are not permitted to leave. “How can a mother make that choice,” Julia shakes her head. “Finally, Matvey convinced me. For his brothers, he said.”
Julia, Lev and Chaim crossed the border into Poland four days before Lev’s 18th birthday; four days before he would have been forced to remain behind to help defend Ukraine against the Russians. Days later, they touched down in Israel.
Although they’d escaped the war, Julia now faced a different battle. “I lay awake at night, wondering where we’d live and how I’d feed my sons,” she shares.
Starting over in Israel is much harder than she expected, Julia admits. “My friend went to Germany,” she shares. “She tells me to come there, that life is easy and affordable. But we are Jewish,” she says, lifting her chin. “And Israel is the only place for Jewish people.”
When Julia received the news that we wanted to help by furnishing her empty apartment, her first reaction was fear. “I didn’t understand. What would I have to give in return? Then I thought you would bring the old, broken things other people didn’t want anymore. But this?” she laughed, her eyes now sparkling, “I never expected this. Nobody will believe me. I’ll have to send pictures as proof.”
Chaim (left), Julia (center) and Lev (right) with our team
In a matter of an hour, the destiny of this precious family was changed from gnawing fear that left Julia tossing and turning on a thin mattress on the living room floor to a stable foundation for building a new life. Because of the selfless love of Christian donors, this family has a future. Chaim has now started school, while Julia and Lev are taking Hebrew lessons. Lev wants to join the Israel Defense Forces as soon as he is fluent. And on weekends, the three pile into the bus and make their way to the beach. They live in the hope that one day soon, Dmitriy and Matvey can join them. This is home now, they say.
As our team prepared to leave, Julia told us, “I think we are living in times when God’s prophecies are being fulfilled, when God is uniting Jews and Christians.” We couldn’t agree more.
The Rest of the Journey
As Christians, it is our privilege to partner with God as He gathers the Jewish people from the four corners of the earth and brings them back to the land of their promise, just like He said He would. But arriving in Israel is only the first part of the journey home.
Many new olim (immigrants) arrive with nothing, and must spend months learning Hebrew before someone will employ them. Like Julia, many lay awake at night, wondering how they will feed their families. Can you imagine facing these challenges after the trauma of war, after leaving everything and everyone familiar behind and while trying to figure out the culture and way of life in a foreign country?
As Christians, it is our privilege to partner with God to carry the light of Christian love and care into the lives of these new olim. Your donation to our New Immigrant Fund will help them put food on the table, cover transport costs, send children to school and ultimately sleep at night. But more than that. Your gift will show them that they are not alone, that Christians who have never met them before care about them and want to see them succeed. Will you prayerfully consider making a generous donation today to help lead these new olim all the way home?
Blessings from Jerusalem,
Rev. Peter Fast
International CEO
Bridges For Peace
