Alle 5 gezinsleden zijn teruggekeerd uit Hamas-gevangenschap in Gaza

Op 7 oktober werden vijf familieleden ontvoerd uit de safe room van hun huis in Kibboets Nir Yitzhak: Gabriela Leimberg en haar dochter Mia keerden samen met Clara Marman terug naar Israël uit de gijzeling. Nu zijn ook Clara’s broer Fernando en haar partner Louis teruggekeerd.

Bron: Ynet News

Fernando Simon Marman en Louis Har, de twee gegijzelden die ’s nachts werden gered tijdens de heldhaftige operatie in Rafah, werden op 7 oktober ’s ochtends ontvoerd uit Kibboets Nir Yitzhak, samen met drie andere familieleden die al naar Israël waren teruggekeerd als onderdeel van de gijzelingsdeal eind november vorig jaar: Louis’ partner en de zus van Fernando, Clara Marman, 63; haar zus, Gabriela Leimberg, 59;) en Gabriela’s dochter Mia, 17, wiens foto toen ze terugkeerde naar Israël met haar hond Bella die samen met haar werd ontvoerd, werd geïdentificeerd met die gijzelingsdeal.

Nu, na 129 dagen van een onophoudelijke nachtmerrie – is de familie die samen werd ontvoerd uit de veilige kamer van Clara’s huis in Kibboets Nir Yitzhak weer bij elkaar.

Op de ochtend van het bloedbad van 7 oktober verstopten de vijf zich samen in de beveiligde kamer en werden ze allemaal ontvoerd. Eerder vertelde hun familielid Maayan Sigal-Koren in een interview aan Ynet dat ze allemaal samen waren, in de veilige kamer in het huis van haar moeder: “Ze waren allemaal samengekomen in de veilige kamer bij mijn moeder om de verjaardag van mijn nichtje te vieren, maar gelukkig was mijn nichtje er die ochtend niet. Rond 11.00 uur drongen terroristen het pand binnen. We weten dit uit de sms-berichten die ze stuurden – ze schreven dat ze inbraken in hun huis en dingen kapot maakten, ze stuurden kusjes en daarna stopte alle communicatie,” zei Sigal-Koren. Er waren tekenen van geweerschoten in het huis, maar geen tekenen van een worsteling, zei ze ook.

Na haar terugkeer uit Gaza als onderdeel van de gijzelingsdeal, na 53 dagen in gevangenschap, beschreef Clara Marman de ochtend van de ontvoering – en het moment dat ze afscheid nam van Fernando en Louis in gevangenschap in Rafah.

Gabriela Leimberg, Mia Leimberg en haar hond Bella, en Clara Marman bij hun vrijlating uit Gaza

“Alles wat ik deed om de deur te blokkeren sloegen ze stuk. Ze gingen de veilige kamer binnen en mijn zus zei in het Spaans ‘Ons allemaal vermoorden’. Ik begon te zeggen ‘rustig maar, laten we doen wat ze zeggen en dan komt het goed’. Ze begonnen te schreeuwen dat we met hen mee moesten komen. Ik spreek niet goed Hebreeuws, maar zij ook niet. Ze schreeuwden naar ons in het Engels ‘go, go, go! We gingen naar buiten en zagen veel glas in het huis. Ze gingen door de ramen naar binnen en sloegen ze kapot. We werden door de deur naar buiten gebracht. Toen ik wegging, zag ik dat alle ramen en deuren in de buurt kapot waren. Ik dacht dat de halve kibboets al in Gaza was,” zei ze.

Vorige maand vertelde Clara aan Ynet dat ze “moedeloos” was, en legde uit: “Ik werd verondersteld heel gelukkig te zijn na de bevrijding uit de Gazastrook, maar een deel van mij bleef daar – zowel mijn partner als mijn broer. Het weegt zwaar op me en ik heb niet echt het gevoel dat ik terug ben gekomen – in mijn hoofd ben ik er nog steeds. Fysiek ben ik hier, maar het gevoel is dat een groot deel van mij daar nog is. Op dit moment doe ik er alles aan om de strijd aan te gaan en zoveel mogelijk te vechten, zodat ze terugkomen. De slogan ‘Mijn hart is daar’, voor mij is het geen slogan, mijn hart is echt een gevangene omdat mijn broer, Fernando Marman, daar is, en mijn partner Louis Har ook.”

Fernando Marman en Louis Har(Foto’s: Privé-album)

“Voordat de operatie begon, zeiden ze dat we als gezin een package deal waren en samen zouden vertrekken. Maar toen het proces begon, zeiden ze dat het alleen om kinderen en vrouwen ging en dat de mannen zouden blijven. Dus we waren al voorbereid en bespraken het onder elkaar,” zei Clara. Voor mijn zus en mij was het heel moeilijk; we zeiden dat er geen kans was en dat we alleen samen wilden vertrekken. Maar Fernando en Louis zeiden: ‘Geen kans, jullie gaan weg.’ Ze probeerden het zo rustig mogelijk op te lossen, zodat we er niet onder zouden lijden, maar het was moeilijk voor ons en voor hen.”

“We dachten dat er nog meer kinderen moesten komen, nog een paar vrouwen, en dan zouden ze met de mannen beginnen. ‘Tot snel’, zeiden we. Op dat moment was het uiterlijk niet dramatisch, maar het was ongelooflijk zwaar voor ons. Louis is vader van vier kinderen en opa van tien kleinkinderen. Ik vroeg hem welke boodschap hij aan de familie moest overbrengen en hij zei: ‘Wacht op me in de groene tuinen, vertel ze dat ik heel veel van ze hou en dat we elkaar binnenkort zullen zien en omhelzen.’ En toen omhelsden we elkaar en gingen we uit elkaar.”

De gegijzelden werden met luchttransport naar Israël gebracht (Foto: IDF Woordvoerderseenheid)

Toen Clara haar verhaal deelde, verduidelijkte ze het belang van de bevrijding van alle gegijzelden, hoewel ze er niet mee instemde om veel details te delen over wat er zich afspeelde tijdens de gevangenschap. “We waren in Rafah, heel dicht bij Nir Yitzhak eigenlijk,” beschreef ze. “Het is belangrijk om door te gaan met de strijd, het is belangrijk om alles te doen om hen te bevrijden. We moeten hen bevrijden. Toen we afscheid namen van Louis en Fernando, dachten we dat jullie door zouden gaan met de deal, nog een vrijlating en nog een vrijlating en ze komen achter ons aan. Dit begint alleen met vrouwen en kinderen en we weten zeker dat ze hen niet in de steek zullen laten. Ze mogen niet in de steek gelaten worden.”

Na de redding werden de twee mannen geëvacueerd naar het Sheba ziekenhuis, waar ze herenigd werden met hun familie en hun toestand is goed, aldus de IDF woordvoerder.