PALESTIJNSE JONGEREN nemen deel aan een Hamas-zomerkamp, waar ze zowel militaire als religieuze training krijgen, in Rafah, 2014. Het voornaamste doel van Hamas is de vernietiging van Israël als onderdeel van een apocalyptische visie, merkt de schrijver op. (foto met dank: ABED RAHIM KHATIB/FLASH90)
Terwijl we nadenken over wat er ‘de dag erna’ zal gebeuren, is het belangrijk om de religieuze aspecten te onderzoeken van de allianties die Hamas vóór en sinds 7 oktober hebben bijgestaan.
Door Jerusalem Post – ARNOLD SLIJPER
Het Israëlisch-Palestijnse conflict is in de eerste plaats een religieuze, messiaanse strijd en geen politieke strijd. Dit komt vooral duidelijk naar voren in de huidige oorlog met Hamas.
Bovendien is het, terwijl we nadenken over wat er ‘de dag erna’ zal gebeuren, belangrijk om de religieuze aspecten te onderzoeken van de twee machtige allianties die Hamas hebben bijgestaan, en die Hamas zullen blijven helpen, zelfs als ze worden ontkracht. Het is echter de moeite waard om op te merken dat beide allianties ingebouwde tegenstellingen hebben die kunnen en moeten worden uitgebuit om ze te verzwakken.
De eerste alliantie die we moeten overwegen is die tussen Hamas en de As van het Verzet, die draait om de Islamitische Republiek Iran en waarbij ook Hezbollah en de Houthi’s betrokken zijn.
Religieuze achtergrond (Red.ICNN: Ideologische achtergrond)
De grootste sjiitische sekte in Iran zijn de Twaalvers. Ze geloven dat de twaalfde imam Muhammad al-Mahdi nog leeft en tot het einde der dagen verborgen zal blijven. Wanneer Allah dit voorschrijft, zal zijn aanwezigheid onthuld worden. Net als het geval is voor Hezbollah en de Houthi’s, is het uiteindelijke doel van Iran de oprichting van een sjiitisch kalifaat, aanvankelijk in het Midden-Oosten, dat uiteindelijk de hele wereld zal omvatten.
Dit zal de uiteindelijke overwinning van het sjiisme op het soennisme en andere monotheïstische religies, zoals het jodendom en het christendom, markeren. Het zal ook leiden tot de Dag des Oordeels en het Einde der Dagen. Er bestaat ook een algemeen geloof onder veel moslims dat het Messiaanse tijdperk immanent is en om dit te laten gebeuren moet de “kanker” in het midden van het islamitische Midden-Oosten, namelijk Israël, worden geëlimineerd.
Hamas behoort tot de soennitische tak van de islam. Het voornaamste doel is de vernietiging van Israël als onderdeel van een apocalyptische visie die de eliminatie van de Joden inhoudt en de vervanging van Israël door een religieuze islamitische staat. Zoals artikel 35 van zijn herziene Principes en Beleid uit 2017 stelt: “Hamas gelooft dat de Palestijnse kwestie de centrale zaak is voor de Arabische en Islamitische Ummah.”
De legitimatie van haat en genocide op het Joodse volk, die nodig is om dit doel te bereiken, komt voort uit een bijzonder weerzinwekkende hadith (een hadith maakt deel uit van de islamitische mondelinge traditie), die wordt aangehaald in het Hamas-verdrag van 1988. Het eschatologische (Einde der Dagen) aspect ervan moet worden opgemerkt:
De Dag des Oordeels zal pas plaatsvinden als moslims de Joden bevechten, wanneer de Joden zich achter stenen en bomen zullen verstoppen. De stenen en bomen zullen zeggen: “O moslims, O Abdullah [dienaar van Allah], er staat een Jood achter mij, kom en dood hem.”
Er wordt een spandoek gezien terwijl mensen deelnemen aan een protest dat de organisatoren hebben aangekondigd als ‘Miljoenenmars voor Gaza’, een mondiale actiedag tegen de op handen zijnde Israëlische operatie in Rafah, te midden van het aanhoudende conflict tussen Israël en de Palestijnse islamitische groepering Hamas, in New York City, VS, 2 maart 2024. (Met dank: David Dee Delgado/Reuters)
Hamas is een uitloper van de Islamitische Broederschap. Net als ISIS en Al-Qaeda gelooft de Islamitische Broederschap in de oprichting van een soennitisch kalifaat dat eerst het Midden-Oosten en vervolgens de hele wereld omvat. Van belang is echter dat er niets in de geschriften van Hamas staat dat een kalifaat bepleit.
De beperkte focus van Hamas op Palestina alleen, vergeleken met andere fundamentalistische islamitische bewegingen, heeft het mogelijk gemaakt een verenigende stem in de islamitische wereld te worden. Dit heeft het land in staat gesteld de islamitische haat tegen joden en Israël te versterken, zodat dit nu bijna het standaardpositieve standpunt van moslims is geworden, ook voor moslims in westerse landen. Er zijn ongetwijfeld veel moslims die het niet eens zijn met deze aanpak.
Staten in het Midden-Oosten zijn voorstander van verschillende uitkomsten
De ingebouwde tegenstrijdigheid met betrekking tot de alliantie van Hamas met de As van het Verzet is dat een kalifaat óf soennitisch óf sjiitisch kan zijn, maar niet allebei. Soennieten en sjiieten staan traditioneel tegenover elkaar. Dit is de reden waarom Egypte en veel leiders van de Golfstaten, waaronder Saoedi-Arabië, pleiten voor een Israëlische overwinning op Hamas, en een belangrijke reden waarom Saoedi-Arabië een formeel defensieverdrag met Amerika en Israël tegen Iran wenst.
Een alliantie tussen Israël en Saoedi-Arabië, de beheerder van de islamitische heilige plaatsen in Mekka, zou een soennitische en sjiitische alliantie tegen Israël zeer verzwakken. Dit is de reden waarom Iran zijn uiterste best zal doen om dit te stoppen. Saoedi-Arabië kan zijn bevolking echter nauwelijks negeren, en zonder enig duidelijk voordeel voor de islam, zoals een Palestijnse staat, zal het voor de Saoedische kroonprins Mohammed bin Salman moeilijk zijn om dit programma aan zijn landgenoten te verkopen. Kunnen Saoedi-Arabië en Israël deze kwestie op de een of andere manier verfijnen? We zullen het moeten zien.
De tweede onwaarschijnlijke alliantie over Palestina is die van westerse moslims en jongeren en studenten met een progressieve kijk . Progressieve opvattingen worden gedomineerd door hun verzet tegen imperialisme, transfobie, kapitalisme, klimaatverandering en alles wat met raciale onderdrukking te maken heeft. Een anti-Israëlisch platform is bijna het middelpunt van dit diverse pakket geworden en bindt het samen. Joden zijn een codewoord geworden voor kolonisatoren en onderdrukkers vanwege hun veronderstelde behandeling van de Palestijnen. Progressieven kijken niet verder dan het lot van de Palestijnen in Gaza om dit te bevestigen.
Progressieven hebben zich volledig aangesloten bij de bewering van Hamas dat “de zaak in essentie een zaak is van een bezet land en een ontheemd volk” en dat “het zionistische project een racistisch, agressief, koloniaal en expansionistisch project is, gebaseerd op het in beslag nemen van de eigendommen van anderen… vijandigheid tegenover het Palestijnse volk en tegenover hun streven naar vrijheid, bevrijding, terugkeer en zelfbeschikking” (artikel 14). Qatar heeft de afgelopen twintig jaar 4,7 miljard dollar aan donaties uitgegeven aan Amerikaanse universiteiten om deze boodschap te promoten, met aanzienlijk succes, zo lijkt het nu.
Eerder een religieus dan een politiek conflict?
De informele alliantie tussen progressieven en moslims is in werkelijkheid onzinnig, omdat er geen gemeenschappelijke belangen tussen hen bestaan op het gebied van een groot aantal zaken, waaronder racisme en LHBTQ+-individuen. Bovendien is het Israëlisch-Palestijnse conflict geen politieke maar een religieuze kwestie. Zoals Hamas toegeeft: “De Islamitische Verzetsbeweging gelooft dat het land Palestina een Islamitische Wakf (schenking) is, gewijd aan toekomstige moslimgeneraties tot de Dag des Oordeels” (artikel 11) en dat “geen enkel deel van het land Palestina zal worden gecompromitteerd of zal worden afgestaan” (artikel 20). De Palestijnse Autoriteit is het waarschijnlijk eens met deze beide verklaringen en is daarom nooit bereid geweest een definitief vredesakkoord met Israël te sluiten, ondanks dat hen bij een aantal gelegenheden de status van staat werd aangeboden.
Moslims en studenten die protesteren ter ondersteuning van Hamas lobbyen in werkelijkheid voor twee verschillende doelen, zelfs als ze in dezelfde demonstratie marcheren. Jongeren lobbyen voor de bevrijding van Palestijnen van Joodse kolonisatie en onderdrukking en het recht van de Palestijnen op een onafhankelijke staat, terwijl veel moslims hiervoor demonstreren plus een Palestina vrij van Joden als stap in de richting van de suprematie van de Islam en de messiaanse apocalyptische opmaat naar het einde der dagen.
Het is absoluut noodzakelijk dat wij, Joden, de ideeën van de progressieven bestrijden, omdat zij islamitische Jodenhaat over de hele wereld mogelijk maken. We moeten hen erop wijzen dat deze haat het begin markeert van de ineenstorting van de liberale democratie, de import van islamitische ethiek in Europa en de Verenigde Staten, en een stapsgewijze stap is in de islamisering van Europa.
Bovendien is het idee van Joodse kolonisatie en de onderdrukking en ontheemding van Palestijnse moslims een totaal verzinsel. Aan het eind van de 19e eeuw, ten tijde van de Eerste Aliyah, was Ottomaans Palestina een vrijwel leeg en verlaten land waar twee groepen immigranten naartoe kwamen: Joden en Arabieren. Hoewel ze altijd in de meerderheid waren, was er in Palestina nooit een grote inheemse moslimbevolking die ontheemd moest raken – slechts twee groepen, van wie velen immigranten waren of kinderen van immigranten die elkaar niet mochten, en waarvan er één vastbesloten was zich te ontdoen van de andere voornamelijk om religieuze redenen.
Bovendien kan men, hoe graag progressieven dit ook zouden willen doen, de Palestijnen niet afsplitsen van hun bondgenootschappen. De alliantie tussen de Palestijnen en Iran is een gevaar voor de veiligheid van de westerse wereld, vooral nu Iran de laatste fase ingaat van de ontwikkeling van een atoombom als onderdeel van zijn krankzinnige Messiaanse project om het Midden-Oosten en vervolgens de hele wereld over te nemen.
De schrijver is de auteur van een onlangs uitgebracht boek, The Struggle for Utopia. Een geschiedenis van het joodse, christelijke en islamitische messianisme, waarin veel van de onderwerpen die in dit artikel aan de orde komen, in meer detail worden besproken. Hij is ook de auteur van andere boeken.