De plaats van de bomaanslag in Jeruzalem: Oren Ben Hakoon
The scene of the Jerusalem twin bombing | Photo: Oren Ben Hakoon

Nederlands + English

Het is duidelijk dat de aanslagen werden georkestreerd door een georganiseerde en ervaren cel en niet door een eenzame terrorist. De twee bomaanslagen vergden zeker maandenlange voorbereidingen die niet onopgemerkt hadden mogen blijven door het veiligheidsapparaat.

Door Israel Hayom

Iedereen die 20 jaar geleden in Jeruzalem woonde, kon niet anders dan huiveren bij het nieuws van de dubbele bomaanslag van woensdag in de hoofdstad.

Decennia geleden waren dergelijke explosies bijna dagelijkse kost in bussen of cafés, en de emotionele littekens staan nog steeds diep in de ziel gegrift van degenen die de gebeurtenissen van dichtbij hebben meegemaakt.

Het is niet dat Jeruzalem in de afgelopen 20 jaar geen aanslagen heeft gehad, integendeel, maar geen enkele deed zo aan het verleden denken, niet qua middelen, locatie of bezienswaardigheden.

Sinds het begin van de huidige terreurgolf houdt het veiligheidssysteem vast aan de verklaring dat de aanslagen meestal werden gepleegd door eenzame terroristen, meestal met een of andere problematische persoonlijke achtergrond, die ’s morgens wakker werden – vaak “geïnspireerd” door eerdere incidenten – en besloten zonder waarschuwing aan te vallen. In die gevallen is het standpunt van het defensie-establishment over de moeilijkheid om die gevaren te voorspellen heel logisch.

Maar de twee aanslagen van woensdag in Jeruzalem waren anders. De voorbereiding van de bommen vereiste de productie of het verkrijgen van explosief materiaal, het verzamelen van vroegtijdige inlichtingen, coördinatie bij het plaatsen van de explosieven op twee verschillende en verafgelegen bushaltes, het weggaan van de locatie, en de timing van de activering van beide ladingen op hetzelfde moment. Het lijdt geen twijfel dat deze keer geen eenzame terrorist achter de aanslag zat, maar een georganiseerde cel. De voorbereidingen moeten maanden hebben geduurd en mogen niet onopgemerkt zijn gebleven door de veiligheidsdienst Shin Bet, die in de nasleep van de aanslag zweeg.

Het is mogelijk dat het agentschap wist dat er iets in de maak was. Net aan het begin van de week waren er berichten over een verbrand voertuig op Palestijns grondgebied in de buurt van een IDF-locatie in Judea en Samaria. De draden bewezen dat het voertuig op afstand was geactiveerd en er waren andere elementen die vermoedelijk explosieven waren.

De Shin Bet zei dat het incident werd onderzocht, maar misschien was dat onderzoek niet snel genoeg. Sinds woensdagochtend is het belangrijkste doel van het veiligheidsapparaat geweest om te achterhalen waar de explosieven vandaan kwamen en die infrastructuur te vernietigen. Het tweede, net zo belangrijke doel is het opsporen en arresteren van degenen die verantwoordelijk zijn voor de aanslag en die hen hebben geholpen.

 

ENGLISH

It is clear that the attacks were orchestrated by an organized and experienced cell, rather than a lone terrorist. The twin bombings certainly required months of preparations that should not have gone unnoticed by the security establishment.

By Israel Hayom

Every person who lived in Jerusalem 20 years ago couldn’t help but shudder at the news of the twin bombing attack in the capital on Wednesday.

Decades ago, such explosions were almost a daily occurrence on buses or at cafes, and the emotional scars are still deeply engraved in the souls of those who experienced the events up close.

It’s not that Jerusalem hasn’t had any attacks in the past 20 years, on the contrary, but none of them were as reminiscent of the past, not in the means, location or sights.

Since the beginning of the current terror wave, the security system has stuck to the explanation that the attacks were mostly perpetrated by lone terrorists, usually with problematic personal backgrounds of some kind, who woke up in the morning – many times having been “inspired” by previous incidents – and decided to step out and attack without warning. In these cases, the defense establishment’s position regarding the difficulty in predicting those dangers is quite logical.

But Wednesday’s twin attacks in Jerusalem were different. The preparation of the bombs required the production or obtaining of explosive material, the collection of early intelligence, coordination in placing the explosives at two different and distant bus stops, leaving the scene, and timing the activation of both charges at the same time. There is no doubt that this time, it was not a lone terrorist behind the attack, but an organized cell. The preparations must have taken months and should not have gone unnoticed by the Shin Bet security agency, which was silent in the aftermath of the attack.

It’s possible that the agency knew that something was in the works. Just at the beginning of the week, there were reports of a burned vehicle on Palestinian territory near an IDF location in Judea and Samaria that had wires indicating remote activation inside and other elements suspected of being explosives.

The Shin Bet said that the incident was being investigated, but perhaps that investigation was not fast enough. Since Wednesday morning, the security establishment’s main goal has been to locate where the explosives originated from and destroy that infrastructure. The second, just as important, goal is to locate and arrest those responsible for the attack and who aided them.