Aan boord van de IDF-helikopter. (Twitter-screenshot)

Hamas besloot in de eerste plaats de gegijzelden gevangen te nemen en ze vervolgens op te sluiten in woongebouwen.

Door: WIN –  Joseph Klein,

Op 8 juni voerden Israëlische troepen een gedurfde redding uit van vier gegijzelden die door Hamas in Gaza werden vastgehouden. De terroristen verborgen hun gevangenen in twee huizen midden in een burgerwijk die bewoond werd door Palestijnse families.

Er volgden vuurgevechten toen Hamas-strijders op de reddingswerkers en de geredde gegijzelden schoten. Een leider van de reddingsmissie verloor zijn leven toen hij onschuldige Israëlische burgers probeerde te redden.

Tientallen Gazanen die in het vuurgevecht terecht kwamen, werden gedood, maar het is niet bekend hoeveel burgers omstanders waren, die de terroristen in de weg zaten toen die de redding probeerden te stoppen.

De bewering van het door Hamas geleide Gazaanse Ministerie van Volksgezondheid dat ten minste 274 Palestijnen zijn omgekomen tijdens de reddingsoperatie is overdreven, zoals gebruikelijk. Het dodental onder de Palestijnen is bedoeld om propagandapunten te scoren om de internationale gemeenschap en de liberale media verder tegen Israël te beïnvloeden.

Van de Verenigde Naties tot de anti-Israëlische media: Israël krijgt de schuld van het verlies van Palestijnse burgerlevens tijdens de reddingsoperatie.

Israëlische critici beweren dat de doden voorkomen hadden kunnen worden als de Joodse staat alleen maar was blijven onderhandelen met Hamas en meer concessies had gedaan om de vrijlating van de gegijzelden veilig te stellen.

Het was echter de beslissing van Hamas om de gegijzelden in de eerste plaats te grijpen en hen vervolgens op te sluiten in woongebouwen en in tunnels die onder burgerwijken waren aangelegd.

Sommige gegijzelden zijn waarschijnlijk in gevangenschap omgekomen. De vier gegijzelden die werden gered, leefden elke dag in gevangenschap en vreesden voor hun leven.

In plaats van toe te staan ​​dat deze vier gegijzelden (van de meer dan honderd gegijzelden die nog steeds in gevangenschap zitten) ongedeerd vrijkwamen, gebruikte Hamas zwaar vuur, waaronder raketgranaten, om hun ontsnapping te voorkomen.

Gelukkig faalden de terroristen en werden de geredde gegijzelden herenigd met hun familie en vrienden.

De terroristen handelden met gevoelloze onverschilligheid tegenover de levens van het Palestijnse volk dat in de burgerwijk woonde waaruit de vier gegijzelden moesten worden gered. Bovendien zijn veel Palestijnse burgers zelf niet zo onschuldig.

Zoals Robert Spencer opmerkte in zijn Frontpage- artikel van 11 juni: “Het is duidelijk dat een groot aantal van die ‘burgers’ een actieve rol hebben gespeeld bij het vasthouden van de gegijzelden.”

Eén van die ‘burgers’ die tijdens de reddingsoperatie werd gedood, was een zogenaamde ‘journalist’ van de Palestine Chronicle en Al Jazeera , die Hamas steunde en drie van de geredde gegijzelden huisvestte.

Het is belachelijk om van Israël te verwachten dat het alleen maar zal vertrouwen op onderhandelingen met dezelfde terroristische groepering die heeft gezworen de Joodse staat te vernietigen en zoveel mogelijk Joden te doden.

Het gebruik van nauwkeurig militair geweld om sommige gegijzelden te bevrijden terwijl ze nog in leven zijn, is een redelijke optie die volledig in overeenstemming is met het internationaal recht.

Hamas en hun medeterroristen zijn de genocide plegers op wie demonstranten die oprecht bezorgd zijn over het stijgende aantal burgerdoden in Gaza hun woede moeten richten.

Het enige wat Hamas hoeft te doen om de oorlog te beëindigen is alle resterende gegijzelden vrij te laten en in te stemmen met de verifieerbare ontmanteling van zijn militaire capaciteiten die de veiligheid van het Israëlische volk bedreigen.

Maar de militaire leider van Hamas in Gaza, Yahya Sinwar, wil in plaats daarvan Israël tot het einde bevechten als hij zijn zin niet krijgt.

“We hebben de Israëli’s precies waar we ze willen hebben”, zei Sinwar in een van zijn berichten aan andere Hamas-leiders, zoals geciteerd door de Wall Street Journal .

In een andere boodschap typeerde Sinwar de Palestijnse burgerdoden als ‘noodzakelijke offers’. Sinwar beschouwt de oorlog met Israël in apocalyptische termen en vergelijkt deze met een slag uit de zevende eeuw in Karbala, Irak, waarbij de kleinzoon van Mohammed werd gedood.

“We moeten verder gaan op hetzelfde pad dat we zijn begonnen”, schreef Sinwar naar verluidt. ‘Of laat het een nieuwe Karbala zijn.’

Sinwar eist dat Israël al zijn troepen volledig en onvoorwaardelijk terugtrekt uit Gaza.

Hij rekent erop dat het stijgende aantal burgerdoden in Gaza de druk van de regering-Biden en van de internationale gemeenschap in het algemeen op Israël zal vergroten om de oorlog op de voorwaarden van Hamas te beëindigen.

Bedenk dat Israël in 2005 eenzijdig alle Israëli’s uit Gaza had teruggetrokken, om vervolgens te worden geconfronteerd met meedogenloze aanvallen van Hamas-terroristen op Israëlische burgers, die culmineerden in de gruwelijke bloedbaden, verkrachtingen en ontvoeringen op 7 oktober.

Israël zou nationale zelfmoord plegen als het ermee instemde de terroristische organisatie van Sinwar intact te laten zodat die meer genocidale aanvallen op Israëlische burgers uit kan voeren die erger zullen zijn dan de verschrikkingen van 7 oktober.

De dood van de Joodse staat is precies wat de pro-Hamas-agitatoren eisen die ‘van de rivier naar de zee’ zingen.

Op 8 juni omsingelden duizenden verdorven pro-Hamas-agitatoren het Witte Huis en beschuldigden Israël kwaadwillig van het plegen van genocide tegen Palestijnse burgers in Gaza met door de Verenigde Staten geleverde wapens.

Er werden spandoeken getoond waarin werd opgeroepen tot jihad en martelaarschap. Sommige agitatoren gooiden voorwerpen naar een ranger van de National Park Service en bekladden beelden op federaal terrein. Deelnemers aan deze wandaden ondervonden geen gevolgen van hun onwettige gedrag.

Twee dagen later ging een menigte Hamas-aanhangers die de ‘intifada-revolutie’ scandeerden de straat op in Lower Manhattan, zwaaiend met een spandoek waarop stond: ‘Lang leve 7 oktober.’

Deze cheerleaders voor de meedogenloze terroristen, sommigen met vlaggen van Hamas en Hezbollah, hadden het gemunt op een tentoonstelling ter ere van de weerloze jongeren die een muziekfestival voor de vrede bijwoonden en op 7 oktober wreed werden aangevallen. Sommigen van de menigte kwamen in botsing met de politie.

Een van de fel antisemitische agitatoren zei tegen de Joden die de tentoonstelling bijwoonden dat hij wenste dat ‘Hitler er nog was – hij zou jullie allemaal hebben weggevaagd.’

De lust van de pro-Hamas bendes naar Joods bloed is puur duivels. Ze eren hun terroristische ‘helden’ voor het afslachten van onschuldige burgers in Israël, variërend van baby’s tot ouderen. De lokvogels voor Hamas houden vol dat de terroristen geen kwaad kunnen doen.

Zij beschouwen Israël en de Verenigde Staten als de onderdrukkers, de Palestijnen als de onderdrukte slachtoffers, en de terroristenmoordenaars als moedige ‘verzetsstrijders’.

Hun bloedsprookjes omvatten de beschuldiging dat het vergoten bloed van de Palestijnse burgers die zijn gedood of gewond tijdens de oorlog in Gaza, door Hamas begonnen, volledig te wijten is aan Israël en zijn aanhangers.

Voor deze nuttige idioten maakt het geen verschil dat Hamas Palestijnse burgers in Gaza gebruikt als menselijk schild en als pionnen voor de propagandadoeleinden van de terroristen.

Yahya Sinwar en de terroristen/moordenaars waarover hij het bevel voert, hebben het bloed van de Palestijnse burgers die tijdens de Gaza-oorlog zijn gedood of gewond en van de burgers die door de terroristen op 7 oktober in Israël zijn vermoord, aan hun handen.

De pro-Hamas bendes die al deze chaos aanmoedigen en excuses maken voor de terroristen zijn eveneens schuldig aan het helpen aanzetten tot de monsterlijke daden van de terroristen.