Een Israëliër houdt een nationale vlag vast op een heuveltop bij Ma’ale Adumim op 9 december 2007.
(Foto: REUTERS/Gil Cohen Magen)
Nederlands + English
De oppositiebeweging heeft het wetsvoorstel mede verworpen en dit verschaft munitie aan Israëls vijanden en brengt Israëlische burgers in gevaar.
Bron: Allisrael News –Maayan Hoffman
Toen een meerderheid van de Israëlische Knesset tegen de verlenging van de noodwet voor het Bijbelse Heartland stemde, was het hun doel om premier Naftali Bennett ten val te brengen.
Maar ze willen ook Israëls positie in een internationaal debat over het lot van de gebieden, die Israël in 1967 veroverde, omverwerpen.
De wet moet voor 30 juni worden aangenomen om Joden die in Judea en Samaria wonen in staat te stellen als Israëlische ingezetenen te worden beschouwd voor de toepassing van sommige Israëlische wetten die betrekking hebben op hun verplichtingen en rechten.
Als de wet niet wordt verlengd, zullen er volgens veiligheidsdeskundigen chaos ontstaan aan de Israëlische grens van vóór 1967, waardoor levens in gevaar zouden kunnen komen en verdere internationale veroordelingen tegen Israël zouden kunnen worden uitgesproken.
De oppositie (en rebellerende leden van de coalitie) die tegen de wet stemden, hebben gezegd dat deze bedoeld was om de zwakte van de regering Bennett aan te tonen en de terugkeer naar de macht van oud-premier Benjamin Netanyahu mogelijk te maken.
Maar zoals David Elhayani, hoofd van de Regionale Raad van de Jordaanvallei, deze week aan The Jerusalem Post vertelde, zal het resultaat zijn dat “er elke dag een nieuw verhaal zal zijn van iemand die schade werd berokkend. De gevolgen zijn zo dramatisch dat ik niet kan begrijpen waarom mensen hier politiek mee bedrijven”.
De keuze om de historische wet tot verlenging van de noodverordeningen niet aan te nemen, is inderdaad spelen met vuur en munitie geven aan Israëls vijanden en internationale organisaties die de Joodse staat veroordelen.
Zoals in het dinsdag gepubliceerde rapport van de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties wordt opgemerkt, heeft Israël feitelijke situatie gecreëerd waarin Palestijnen en Israëli’s in hetzelfde gebied wonen, maar onderworpen zijn aan verschillende rechtssystemen, ten voordele van de Israëli’s.
In een commentaar op het rapport beschuldigde VN-commissaris Chris Sidoti Israël ervan “de bevolkingsopbouw van deze gebieden te veranderen door het handhaven van een onderdrukkende omgeving voor Palestijnen en een gunstige omgeving voor Israëlische kolonisten”.
HET LEVEN IN HET BIJBELSE HART IS PROFETISCH
Deze maand twee jaar geleden drong Netanyahu er bij de regering-Trump op aan om Israël in staat te stellen soevereiniteit toe te passen in Judea en Samaria, met de steun van de Amerikaanse ambassadeur in Israël David Friedman en de evangelische christelijke basis van voormalig president Donald Trump. Als dat zou zijn gebeurd, zou zo’n wetsvoorstel overbodig zijn geweest.
Natuurlijk, Netanyahu ruilde uiteindelijk de soevereiniteit in voor vrede met de Verenigde Arabische Emiraten en Bahrein – een vrede die mede werd bereikt door de steun van christelijke zionisten.
Destijds gaven sommigen in de evangelische gemeenschap – de geheime formule achter de overwinning van Trump en zijn ongekende steun aan de joodse staat – er de voorkeur aan vrede in het Midden-Oosten te brengen in plaats van de situatie van dorre heuveltoppen te veranderen.
Maar diezelfde christenen zouden wel eens anders kunnen denken over het stopzetten van het Joodse leven in het Heartland, dat zij zien als een vervulling van veel Bijbelprofetieën.
In Jeremia 30:3 staat bijvoorbeeld: “De dagen komen, spreekt de Here, dat Ik mijn volk Israël en Juda uit de gevangenschap zal terugbrengen en hen zal herstellen in het land dat Ik hun voorouders gegeven heb om te bezitten, zegt de Here.” In Jeremia 33:7 staat geschreven: “Ik zal Juda en Israël uit de gevangenschap terugbrengen en hen weer opbouwen zoals zij voorheen waren.”
De profeten beloofden dat de kinderen van Israël zouden terugkeren naar Judea en Samaria en het Joodse leven weer zouden opbouwen, wat nu gebeurt – en de meeste christenen zouden dat bestaan waarschijnlijk niet in gevaar willen zien komen.
De politieke tactiek die door de oppositie wordt gebruikt zou neerkomen op Democraten in Amerika die tegen abortus stemmen, legt N12-analist Amit Segal uit, of Republikeinen die voor wapenbeheersing stemmen als dat politieke schade zou berokkenen aan de andere partij.
Met andere woorden, voor de oppositie – waarvan velen rechts zijn – is de huidige regering zo’n boeman geworden dat zij bereid zijn om wat voor hen het heiligste is – zelfs het bijbelse heartland – op te offeren om haar omver te werpen.
Dit zou een tijdelijk offer zijn, want men hoopt de regering ten val te brengen en vervolgens een nieuwe regering te installeren die onmiddellijk de wet zal goedkeuren, zodat het leven in het hartland weer normaal kan worden.
De voorzitter van de regionale raad van Binyamin, Yisrael Gantz, die tot de kolonistenleiders behoorde,riep rechts op om tegen de wet te stemmen “in het belang van de staat”, rechtvaardigde zijn onconventionele houding door te zeggen dat Israël wordt “gecontroleerd door een Arabische partij en extreem links,” verwijzend naar drie van de partijen die samen de achtpartijencoalitie vormen.
Gantz schreef in een brief dat hij de oppositie zijn zegen had gegeven om de wet te laten vallen, teneinde aan het publiek te tonen dat de regering Bennett, wanneer zij afhankelijk is van de partners in haar eigen regering, niet in staat is om “zeer fundamentele zionistische wetten” aan te nemen.
Evenzo zei Knesset-lid Bezalel Smotrich – leider van de rechtse Religieuze Zionistische Partij – in zijn fractievergadering dat het beter was om de regering ten val te brengen, een rechtse coalitie te vormen en de wet aan te nemen, ondanks alle schade die het in de tussentijd zou kunnen veroorzaken voor zijn kiezers die in Judea en Samaria wonen.
“Inwoners van Judea en Samaria zijn sterk en begrijpen het belang van het ten val brengen van de antizionistische regering,” zei hij. “Ja, zelfs als het gevolgen heeft, de mensen van Judea en Samaria zijn helden en we kunnen ook deze uitdaging aan als het komt.”
Toenmalig Amerikaans ambassadeur in Israël David Friedman met hoofd van de regionale raad van Efrat Oded Revivi en
hoofden van gemeenteraden in Judea en Samaria tijdens een bezoek in de Joodse nederzetting Efrat, in Gush Etzion, 20 februari 2020.
(Foto: Gershon Elinson/Flash90)
DESKUNDIGE: JUDEA EN SAMARIA WORDEN BESCHOUWD ALS “BUITENLAND
De voorschriften van het wetsvoorstel werden aanvankelijk 55 jaar geleden aangenomen, kort na de overwinning van Israël in de Zesdaagse Oorlog, en kort daarna gewijzigd in een stuk wetgeving en aangenomen in een wet die sindsdien is vernieuwd voor periodes variërend van een jaar tot vijf jaar, volgens Col. (res.) Dr. Liron Libman, een research fellow bij het Israel Democracy Institute en voormalig IDF hoofd militaire aanklager en hoofd van de IDF afdeling Internationaal Recht.
De wet is essentieel, legde Libman uit in een achtergrondinformatie, omdat Israël regeert over grondgebied dat het nooit heeft geannexeerd; de betwiste gebieden van Judea en Samaria worden beschouwd als “in het buitenland”.
Dit in tegenstelling tot Oost-Jeruzalem en de Golan Hoogvlakte, waarover Israël reeds zijn soevereiniteit heeft uitgesproken.
In de loop der jaren, naarmate meer Israëlische gemeenschappen in het binnenland werden gevestigd, ontstond een situatie waarin Israëlische burgers – vanuit juridisch oogpunt – bewoners zijn in gebieden buiten Israël. De Israëlische wetgever wilde hen echter behandelen alsof zij ingezetenen van Israël waren. Als zodanig werd de wet uitgebreid om te bepalen dat Israëli’s die in de gebieden wonen als Israëlische ingezetenen moeten worden beschouwd voor de toepassing van verschillende wetten, met inbegrip van zowel verplichtingen als rechten.
Verplichtingen, zei Libman, omvatten zaken als belastingen, militaire dienst, licenties voor verschillende beroepen en meer. Rechten omvatten bijvoorbeeld nationale en ziekteverzekering.
Op dit moment wonen er ongeveer 450.000 Israëli’s op de Westelijke Jordaanoever. De stemming van maandag was in feite een verklaring dat het parlement deze individuen niet ziet als wonend in het soevereine Israël. Als de wet niet opnieuw in stemming wordt gebracht en wordt aangenomen, betekent dit dat zij niet dezelfde verblijfsrechten zullen hebben als hun Israëlische collega’s.
“Als het niet wordt verlengd voor deze deadline, dan kan dit een groot aantal problemen veroorzaken in het dagelijks leven, vooral voor Israëli’s die in de gebieden wonen,” schreef Libman.
Ongeacht hoe de strijd afloopt, de negatieve vertakkingen van hoe het is uitgespeeld zouden nog jaren voelbaar kunnen zijn.
Maayan Hoffman
Maayan Hoffman is een ervaren Amerikaans-Israëlische journalist en strategisch communicatieadviseur. Ze is de voormalige nieuwsredacteur, hoofd strategie en senior gezondheidsanalist voor de Jerusalem Post, waar ze de portals Health & Wellness, Business & Innovation en Christian World van de krant lanceerde. Maayan heeft content-, marketing- en strategieteams geleid bij vooraanstaande bedrijven en NGO’s, en heeft senior journalistieke posities bekleed in de Joodse wereld, waaronder die van hoofdredacteur van de Baltimore Jewish Times en managing editor van de Kansas City Jewish Chronicle. Haar werk is onder andere verschenen in de Washington Post, American Spectator, Fox, The Hill en Roll Call.
***************************************************
An Israeli holds a national flag on a hilltop near Ma’ale Adumim December 9, 2007. (Photo: REUTERS/Gil Cohen Magen)
ENGLISH
Opposition move to reject Judea-Samaria bill gives ammunition to Israel’s enemies and jeopardizes Israeli citizens.
Source: Allisrael News – Maayan Hoffman
When a majority of the Israeli Knesset voted against extending the biblical heartland emergency bill, their goal was to topple Prime Minister Naftali Bennett.
However, they are also potentially toppling Israel’s standing in an international debate over the fate of the territories Israel captured in 1967.
The law must be passed by June 30 in order to allow Jews living in Judea and Samaria to be considered Israeli residents for the purpose of some Israeli laws pertaining to their obligations and rights.
If the law is not extended, security experts have warned, there will be chaos over Israel’s pre-’67 border that could put lives in jeopardy and initiate further international condemnation against Israel.
The opposition (and rebel members of the coalition) who voted against the law have said it was meant to demonstrate the weakness of the Bennett administration and enable the return to power of former Prime Minister Benjamin Netanyahu.
But as David Elhayani, head of the Jordan Valley Regional Council, told The Jerusalem Post this week, the result will be that “every day there will be a new story of someone who was harmed. The impact is so dramatic that I can’t understand why people are playing politics with this.”
Indeed, choosing not to pass the historic Law to Extend the Emergency Regulations is playing with fire and giving ammunition to Israel’s enemies and international organizations that condemn the Jewish state.
As the United Nations Human Rights Council report published on Tuesday pointed out, Israel created a de facto situation in which Palestinians and Israelis are living in the same area but are subject to different legal systems to the benefit of the Israelis.
Commenting on the report, UN commissioner Chris Sidoti accused Israel of “altering the demography of these territories through the maintenance of a repressive environment for Palestinians and a favorable environment for Israeli settlers.”
LIFE IN BIBLICAL HEARTLAND IS PROPHETIC
Two years ago this month, Netanyahu was pushing the Trump administration to enable Israel to apply sovereignty in Judea and Samaria with the support of U.S. Ambassador to Israel David Friedman and former President Donald Trump’s Evangelical Christian base. If that would have happened, such a bill would have been unnecessary.
Of course, Netanyahu ultimately traded sovereignty for peace with the United Arab Emirates and Bahrain – a peace that was achieved partly through the support of Christian Zionists.
At the time, some in the Evangelical community – the secret sauce behind Trump’s victory and his unprecedented support for the Jewish state – preferred bringing peace to the Middle East rather than changing the status of barren hilltops.
But these same Christians may feel differently about halting Jewish life in the heartland, which they see as a fulfillment of many Bible prophecies.
For example, it says in Jeremiah 30:3: “The days are coming, declares the Lord, when I will bring my people Israel and Judah back from captivity and restore them to the land, I gave their ancestors to possess, says the Lord.” In Jeremiah 33:7 it is written: “I will bring Judah and Israel back from captivity and will rebuild them as they were before.”
The prophets promised that the children of Israel would return to Judea and Samaria and rebuild Jewish life, which is what is happening now – and most Christians would likely not want to see such life at risk.
The political tactic used by the opposition would be tantamount to Democrats in America voting against abortion, explained N12 analyst Amit Segal, or Republicans voting for gun control if it would do political damage to the other party.
In other words, for the opposition – many of whom are right wing – the current administration has become such a boogeyman that they are willing to sacrifice what is most sacred to them – even the biblical heartland – in order to overthrow it.
This would be a temporary sacrifice as the hope is to topple the government and then install a new government that will immediately pass the law so life in the heartland can return to normal.
Binyamin Regional Council Chairman Yisrael Gantz, who was among the settler leaders who called on the Right to vote against the law “for the sake of the state,” justified his unconventional stance by saying that Israel is being “controlled by an Arab party and the extreme Left,” referring to three of the parties that comprise the eight-party coalition.
Gantz wrote in a letter that he had given the opposition his blessing to allow the law to fall, in order to demonstrate to the public that the Bennett government, when dependent upon the partners in its own government, cannot pass “very basic Zionist laws.”
Similarly, Knesset Member Bezalel Smotrich – leader of the right-wing Religious Zionist Party – said in his faction meeting that it was better to bring down the government, form a right-wing coalition, and pass the law despite any harm it might cause in the interim to his constituents living in Judea and Samaria.
“Residents of Judea and Samaria are strong and understand the importance of bringing down the anti-Zionist government,” he said. “Yes, even if it has implications, the people of Judea and Samaria are heroes and we can also take on this challenge if it comes.”
Then-U.S. Ambassador to Israel David Friedman with Head of Efrat regional council Oded Revivi and heads of local councils in Judea and Samaria
during a visit in the Jewish settlement of Efrat, in Gush Etzion, February 20, 2020.
(Photo: Gershon Elinson/Flash90)
EXPERT: JUDEA AND SAMARIA ARE CONSIDERED ‘ABROAD’
The bill’s regulations were initially passed 55 years ago, shortly after Israel’s victory in the Six-Day War, and soon after modified into a piece of legislation and passed into a law that has been renewed for periods ranging from a year up to five years ever since, according to Col. (res.) Dr. Liron Libman, a research fellow at the Israel Democracy Institute and former IDF chief military prosecutor and head of the IDF International Law Department.
The law is essential, Libman explained in a backgrounder, because Israel is ruling over territory that it never annexed; the disputed territories of Judea and Samaria are considered “abroad.”
This is in contrast to East Jerusalem and the Golan Heights, over which Israel already expressed its sovereignty.
Over the years, as more Israeli communities were established in the heartland, a situation was created in which Israeli citizens – from a legal standpoint – are residents in areas outside of Israel. However, the Israeli legislator wanted to treat them as if they were residents of Israel. As such, the law was extended to rule that Israelis living in the territories are to be considered Israeli residents for the purpose of various laws, including both obligations and rights.
Obligations, Libman said, include issues like taxes, military service, licensing of various professions and more. Rights include national and health insurance, for example.
To date, there are around 450,000 Israelis living in the West Bank. The vote on Monday was effectively declaring that the parliament does not see these individuals as living in sovereign Israel. If the law is not brought for another vote and passed, it means that they won’t have the same residency rights as their Israeli peers.
“If it is not extended before this deadline, then this may cause a large number of problems in daily life, especially for Israelis who live in the territories,” Libman wrote.
Regardless of how the fight ends, the negative ramifications of how it was plays out could be felt for years to come.
Maayan Hoffman
Maayan Hoffman is a veteran American-Israeli journalist and strategic communications consultant. She is the former news editor, head of strategy and senior health analyst for the Jerusalem Post, where she launched the outlet’s Health & Wellness, Business & Innovation and Christian World portals. Maayan has led content, marketing and strategy teams at top-tier corporations and NGOs, and has held senior journalism positions throughout the Jewish world, including serving as Editor-in-Chief of the Baltimore Jewish Times and Managing Editor of the Kansas City Jewish Chronicle. Her work has appeared in the Washington Post, American Spectator, Fox, The Hill and Roll Call, among other places.
