Bloed in huizen toen Hamas-terroristen op 7 oktober Kibboets Be’eri en 30 andere nabijgelegen leefgemeenschappen in Zuid-Israël infiltreerden. Ze doodden meer dan 1400 mensen en namen meer dan 200 gijzelaars mee naar Gaza, vlakbij de grens tussen Israël en Gaza.
(foto credit: EDI ISRAEL/FLASH90)
(Waarschuwing: Dit verhaal beschrijft diep verontrustende gebeurtenissen en getuigenissen in grafisch detail).
Bron: The Jerusalem Post
“Het was voor families vaak onmogelijk om gezichten te zien – en het lijkt erop dat verminking van de gezichten van deze vrouwen een doel was bij hun moorden.”
Uitdrukkingen van doodsangst overleefden hun dood, zei legerreservist Shari Mendes toen ze beschreef wat experts zagen toen ze de lichamen van vrouwelijke slachtoffers van Hamas’ bloedbad op 7 oktober identificeerden en prepareerden voor de begrafenis.
“Deze vrouwen arriveerden met hun ogen open, hun monden grimassen, hun vuisten gebald,” zei Mendes, wiens IDF rabbinale eenheid werkte met de lichamen, die allemaal naar de Shura basis van de IDF werden gebracht.
“De soldaten waar we mee te maken hadden, hadden nog steeds uitdrukkingen van pijn op hun gezicht,” zei Mendes. “Ik herinner me een jonge vrouw wiens arm op zoveel plaatsen gebroken was dat het moeilijk voor ons was om haar arm in de grafkist te leggen, en haar benen ook. In haar geval was de hele linkerkant van haar lichaam verscheurd, waarschijnlijk door een granaat.”
Gendergerelateerd geweld
Mendes sprak maandag op een bijeenkomst bij de Verenigde Naties in New York, georganiseerd door de Israëlische missie bij het Wereldorgaan. “Hoor onze stemmen: Sexueel en gendergerelateerd geweld in de Hamas terreuraanslag van 7 oktober” was bedoeld om verhalen over verkrachting door Hamas en verminking van het geslacht tijdens de aanval onder de aandacht te brengen, die grotendeels onder het tapijt zijn geveegd door de internationale gemeenschap, inclusief de VN.
De secretaris-generaal van de VN, Antonio Guterres, en UN Women hebben dergelijke daden vorige week nog veroordeeld.
De vernielingen veroorzaakt door terroristen van Hamas in Kibboets Kissufim op 7 oktober 2023, vlakbij de grens tussen Israël en Gaza, in het zuiden van Israël, 1 november 2023. (credit: ERIK MARMOR/FLASH90)
“Onze teamcommandant zag verschillende vrouwelijke soldaten die in het kruis – intieme delen/vagina – of in de borst waren geschoten. Dit leek op een systematische genitale verminking van een groep slachtoffers,” zei Mendes.
In een gefilmde getuigenis die tijdens het evenement werd afgespeeld, vertelde een overlevende dat ze een terrorist had gezien die de borsten van een vrouw had afgesneden en ermee speelde – nadat hij haar had verkracht.
“Onze eenheid heeft lichamen gezien die onthoofd waren of waarvan ledematen waren afgesneden, verminkt,” zei Mendes. “Er kwam een jonge vrouw binnen zonder benen: ze waren afgehakt. We zagen verschillende afgehakte hoofden, één met een groot keukenmes nog in de nek.”
“Verkoolde overblijfselen kwamen binnen en moesten worden geïdentificeerd en klaargemaakt voor de begrafenis. Deze lichamen waren onherkenbaar verbrand, vaak zonder armen of benen; ze leken op niets menselijks,” zei Mendes.
“Soms zeefden we door stapels as die uit elkaar vielen als we ze aanraakten. Deze soldaten werden levend verbrand bij zeer hoge temperaturen.”
Verschrikkelijke verminkingen
Van de lichamen die niet verbrand waren, waren de hoofden vaak zwaar verminkt. “Hoofden en gezichten zaten onder het bloed. Ze waren in de ogen, het gezicht en de schedel geschoten,” zei ze. “Het was vaak onmogelijk voor families om gezichten te zien en het lijkt erop dat verminking van de gezichten van deze vrouwen een doel was bij hun moorden.”
Sommigen hadden hun “hoofd zo erg ingeslagen dat hun hersenen eruit spatten,” vervolgde Mendes. “Sommigen werden zo vaak van dichtbij in het hoofd geschoten dat hun hoofd er bijna afgeschoten werd.
“In sommige gevallen werd dit na de dood gedaan, gewoon uit wreedheid,” zei ze, waarbij ze uitlegde dat de afwezigheid van bloed in de wonden aangaf dat er niets meer in het lichaam zat om eruit te lopen.
Het grimmige, sombere werk van het personeel van de Shura-basis
Mendes arriveerde bij Shura de dag na de Hamas aanval waarbij de terreurgroep meer dan 1.200 mensen afslachtte, waaronder honderden soldaten die gestationeerd waren aan de zuidelijke grens, en ongeveer 240 mensen ontvoerde.
Het tafereel dat haar die ochtend begroette was “onvoorstelbaar groot”, zei ze.
“Lijkzakken lagen opgestapeld tot aan het plafond, langs de gangen in elke kamer. Buiten stonden koelwagens te wachten, ook vol.
“Lijkzakken bleven maar komen in alle vormen en maten. Velen sijpelden en de vloeren waren nat. De geur van de dood was al ondraaglijk. Het is onmogelijk om het aantal lichamen waar we mee te maken hadden te overschatten; het gevoel van shock en wanhoop,” zei ze.
Sinds die dag hebben teams de klok rond gewerkt om de lichamen in Shura te identificeren, zei Mendes.
Hamas “bewees deze vrouwen geen eer in het leven, maar het was belangrijk voor ons en onze teams, groepen vrouwen, dat we hen diepe liefde en zachtheid toonden toen we hen voorbereidden voor de begrafenis.”
Vrouwelijke IDF-teams die de lichamen klaarmaakten voor de begrafenis waren vaak de laatsten die de lichamen zagen.
“We hielden ze in ons hart, al was het maar voor een moment, alsof het onze dochters waren; we hielden echt van ze,” zei ze.
Als kind van een overlevende van de Holocaust voegde ze eraan toe: “Ik begrijp hoe belangrijk het is om te moeten getuigen. Ik ben hier om de stem te zijn van degenen die niet meer kunnen getuigen.”
Sheryl Sandberg: We kunnen het er allemaal over eens zijn – niets rechtvaardigt verkrachting.
Anderen die de VN bijeenkomst toespraken over het belang van het veroordelen van het gebruik van verkrachting als oorlogsdaad waren onder meer voormalig Facebook-COO Sheryl Sandberg en de voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton; laatstgenoemde stuurde een opgenomen bericht.
Sandberg zei dat verkrachting slechts 30 jaar geleden werd erkend als een illegale oorlogsdaad, maar dat er sindsdien niet genoeg is gedaan. “Daarom is dit moment zo belangrijk. We zijn zo ver gekomen met de vaststelling dat verkrachting een misdaad tegen de menselijkheid is, en we zijn zo ver gekomen met het erkennen van overlevenden van seksueel geweld in zoveel situaties,” zei ze.
“Daarom is de stilte over deze oorlogsmisdaden gevaarlijk. Het dreigt decennia van vooruitgang teniet te doen, een hele beweging teniet te doen. De wereld moet beslissen wie ze gelooft. Geloven we de woordvoerder van Hamas die zegt dat verkrachting verboden is en dat het daarom onmogelijk kan zijn gebeurd op 7 oktober? Of geloven we de vrouwen wier lichamen ons vertellen hoe ze de laatste momenten van hun leven hebben doorgebracht?”
Sandberg zei dat de slachtoffers van die verkrachtingen hun eigen verhaal hadden kunnen vertellen als ze maar hadden mogen leven, en dat in hun naam het principe moet worden erkend dat verkrachting nooit als een oorlogshandeling mag worden gebruikt.
“Deze waarheid moet worden verdedigd ondanks de politiek van onze tijd. Welke marsen je ook bijwoont, welke vlag je ook voert, welke religies je ook aanhangt… er is één ding waar we het allemaal over eens kunnen zijn. Er is geen enkele omstandigheid die verkrachting rechtvaardigt.”
Clinton zei dat we als wereldgemeenschap moeten reageren op gewapend seksueel geweld, waar het ook gebeurt, met een absolute veroordeling. Er zijn geen rechtvaardigingen of excuses. Verkrachting als oorlogswapen is een misdaad tegen de menselijkheid.”
“Organisaties, regeringen en individuen die zich inzetten voor een betere toekomst voor vrouwen en meisjes hebben de verantwoordelijkheid om alle geweld tegen vrouwen te veroordelen,” stelde ze. “Het is schandalig dat sommigen die beweren voor gerechtigheid te staan, hun ogen en hart sluiten voor de slachtoffers van Hamas.”