Jordaanse minister van mediazaken en communicatie en regeringswoordvoerder, Jumana Ghunaimat (R), stapt op de Israëlische vlag bij de ingang van het hoofdkwartier van de vakbond in Amman. 
Jordan’s minister for media affairs and communications and government spokesperson, Jumana Ghunaimat (R), stepping on the Israeli flag at the entrance to the trade union headquarters in Amman.
(Screen capture: Jamuna TV)

Nederlands + English

Het Jordaanse parlementslid Ismail Al-Mashabeh heeft in het Jordaanse parlement een Israëlische vlag op de grond geplaatst en erover gelopen als teken van gebrek aan respect.

Bron: The Times of Israel – Barry Shaw

Dit past in de traditie van Jordaanse vakbonden die regelmatig Israëlische vlaggen als vloermatten gebruiken bij de ingangen van hun kantoren.

Jordaanse gemeenteraden gebruiken al meer dan tien jaar Israëlische vlaggen als vloermatten.

De burgemeester van Ma’an bij de ingang van het stadhuis.

Toch is de Jordaanse koning, die een land vertegenwoordigt, die de Joden uit hun huizen in Jeruzalem heeft verdreven, alle synagogen in de Oude Stad van Jeruzalem heeft vernietigd, en de Kotel als urinoir heeft gebruikt, is hevig ontstemd omdat Bezalel Smotrich een toespraak hield voor een organisatie met een motief om Jordanië geen podiumen ruimte te geven

Er moet worden opgemerkt dat de Hasjemieten nauwelijks 10% van de Jordaanse bevolking vertegenwoordigen, dat de meerderheid Palestijns is, hetzij burgers, hetzij mensen die al meer dan een halve eeuw de status van vluchteling hebben.

Koning Abdullah heeft er geen moeite mee wanneer hij de Palestijnse Autoriteit in Ramallah bezoekt en de symbolen ziet van een toekomstig Palestina dat Israël uitwist.

Als vredespartner van Israël heeft hij hiertegen geen protest aangetekend.

Met andere woorden, door zijn stilzwijgende instemming heeft hij een steunbetuiging gegeven aan een groter Palestina dat Israël vervangt.

Maar Jordanië zou het Palestijnse probleem kunnen oplossen, als het dat zou willen.

Ik heb een voorstel voor Abdullah als de koning echt geeft om de mensen die onder zijn bewind waardigheid te geven. Dat wil zeggen, als hij werkelijk een betekenisvol gebaar wil maken voor regionale vrede en stabiliteit en de status van zijn land op het wereldtoneel wil verbeteren.

Koning Abdullah zou echt leiderschap en echte democratisering moeten tonen door zijn koninkrijk de naam Koninkrijk Palestina te geven.

In het verleden is wel eens gesuggereerd dat “Jordanië Palestina is”, maar dit voorstel kan een onoverkomelijk Palestijns probleem oplossen en hem en zijn koninkrijk wereldwijd meer aanzien en doel geven.

Deze oplossing zal duizenden statenloze Palestijnen op democratische wijze toevoegen aan het burgerschap van zijn koninkrijk.

Voeg daaraan toe dat Abdullahs vrouw, de koningin van Jordanië, ook een Palestijnse is.

De wereld is het zat om een corrupt, mislukt Palestijns leiderschap te financieren.  Ze zouden gretig opnieuw geld uittrekken om een onbeduidend woestijn als leengoed te laten uitgroeien tot een belangrijke wereldspeler.

En Israël zou daarbij zeker een hoofdrol spelen.

Ik weet zeker dat Israël ermee zou instemmen dat steden als Ramallah, Jericho, Tulkarm en Nablus, die volledig worden bewoond door Arabieren die zichzelf liever “Palestijnen” noemen, worden samengevoegd met het Koninkrijk Palestina.

Er is meer hoop op een permanente vrede rond dit concept dan de mislukte tweestatenoplossing die al een halve eeuw dood en begraven is.

Barry Shaw,
Directeur Internationale Publieke Diplomatie,
Israëlisch Instituut voor Strategische Studies.

Over de auteur
Barry Shaw is Senior Associate for Public Diplomacy bij het Israel Institute for Strategic Studies. Hij is ook de auteur van “Bestrijding van Hamas, BDS en antisemitisme,” “1917. From Palestine to the Land of Israel, ‘BDS for IDIOTS,’ en zijn laatste werk ‘A Tale of Love and Destiny,’ het dramatische leven van een Joodse heldin. Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)

**************************************

ENGLISH

Jordanian MP, Ismail Al-Mashabeh, placed an Israeli flag on the ground in the Jordanian parliament and walked on it as a sign of disrespect.

Source: The Times of Israel – Barry Shaw

This follows in the tradition of Jordanian trade unions regularly treating Israeli flags as floor mats at entrances to their offices.

Jordanian municipalities have been using Israeli flags as floor mats for over a decade.

The mayor of Ma’an at the entrance to the city hall.

Yet, the Jordanian king, representing a country that expelled Jews from their homes in Jerusalem, destroyed all the synagogues in the Old City of Jerusalem, and used the Kotel as a urinal, is upset because Bezalel Smotrich gave a speech to an organization that featured a motif that excluded Jordan on the podium of the stage.

It should be noted that the Hashemites barely represent 10% of the Jordanian population, that the majority are Palestinian, either citizens or those kept in refugee status for more than half a century.

King Abdullah finds nothing amiss when he visits the Palestinian Authority in Ramallah and sees the emblems of a future Palestine that obliterates Israel.

As a peace partner with Israel, he has made no protest about this.

In other words, by his silent acquiescence, he has given a silent support for a greater Palestine replacing Israel.

But Jordan could solve the Palestinian problem, if it wanted.

I have a proposal for Abdullah if the king really cares to give dignity to the people living under his rule. That is, if he really cared to make a meaningful gesture for regional peace and stability and improve the status of his country on the world stage.

King Abdullah should display true leadership and true democracy by renaming his realm the Kingdom of Palestine.

There have been suggestions that “Jordan is Palestine” in the past, but this proposal may solve an impenetrable Palestinian problem and give him and his kingdom greater gravitas and purpose globally.

This solution will democratically add thousands of stateless Palestinians to his kingdom’s citizenship.

Add to this that Abdullah’s wife, the Queen of Jordan, is also a Palestinian.

The world is tired of funding a corrupt, failed, Palestinian leadership.  They would eagerly regenerate funding to raise an insignificant desert fiefdom into a major world player.

And Israel would certainly be a lead player in this effort.

I am certain that Israel would agree to allow towns such as Ramallah, Jericho, Tulkarm, Nablus, fully inhabited by Arabs who prefer to call themselves “Palestinians,” to be confederated with the Kingdom of Palestine.

There is more hope of a permanent peace built around this concept than the failed two-state non-solution that has been dead and buried for half a century.

Barry Shaw,
International Public Diplomacy Director,
Israel Institute for Strategic Studies.

About the author
Barry Shaw is the Senior Associate for Public Diplomacy at the Israel Institute for Strategic Studies. He is also the author of ‘Fighting Hamas, BDS and Anti-Semitism,’ ‘1917. From Palestine to the Land of Israel, ‘BDS for IDIOTS,’ and his latest work ‘A Tale of Love and Destiny,’ the dramatic life of a Jewish heroine.