Agam Goldstein-Almog, die samen met haar moeder en jongere broers en zussen werd gegijzeld nadat haar vader en zus werden vermoord door Hamas-terroristen, bekritiseert op sociale media de nalatigheid van de overheid om de vrijlating van degenen die nog steeds gevangen worden gehouden te bewerkstelligen.
Bron: Ynetnews – Yael Ciechanover
Voormalig gegijzelde Agam Goldstein-Almog deelde zondag nieuwe beelden van haar gevangenschap in Gaza, waarin ze aandrong op de vrijlating van de 101 gegijzelden die na 394 dagen nog steeds gevangen zitten. “Kijk ze in de ogen; hoe lang zul je ze nog vragen om zo te overleven?” schreef ze in een Instagram-bericht, vergezeld door twee foto’s.
Op een ervan staat ze naast haar jongere broers en zussen, Gal en Tal, die samen met haar werden ontvoerd. Haar vader, Nadav, werd op 7 oktober vermoord.
“Gewoon daar zitten in een tunnel in Gaza, gefotografeerd, smekend om thuis te komen,” schreef de 18-jarige. “Met vermoeide, angstige ogen die net het ergste hadden gezien en bang waren voor wat ze nog meer zouden zien. Vandaag, 3 november 2024, op deze datum vorig jaar, had ik geen idee dat ik over drie weken vrij zou zijn, geen idee of ik het zou overleven, of ik andere gegijzelden zou zien. Ik was bang voor wat mijn ogen zouden zien. Ik wilde geen getuige zijn van meer tragedie of pijn.
“Deze ogen — ogen die waarschijnlijk nooit alles zullen uitdrukken wat ze hebben gezien. Ogen die elke dag daar, naar de klok keken, wachtend zonder te weten waarop. Ogen die de andere gegijzelden van dichtbij zagen. Ik keek hen in de ogen, niet wetende of het nog veel langer zou duren. Hoe kunnen we hen nog in de ogen kijken? Wat zullen we tegen hen zeggen? Wat zien we daar? Wat wordt er met hen gedaan sinds de dag dat we uit elkaar gingen?
“Vandaag kijk ik naar jullie door mijn eigen ogen en zie ik mensen die jullie niet op de eerste plaats zetten op hun prioriteitenlijst. Ik zie jou, en dan zie ik je moeder voor je vechten overal waar ze kan. Ik zie twee werelden en weet wat jij daar ziet. Kijk in mijn vermoeide, verloren ogen op de foto en vertel me dat ik nog 51 dagen zo zou moeten overleven. Ik zou het niet hebben geloofd. En ik ben boos omdat er zoveel bespaard zou zijn gebleven als ze me zelfs maar een week eerder hadden bevrijd. Zelfs maar één dag eerder.
“Dus wat kan ik over hen zeggen? Binnenkort zijn het 400 dagen en denk aan alles wat we hen hadden kunnen besparen dat ze zouden zien. En hoeveel we blijven toevoegen met elke vertraging. Kijk ze in de ogen; hoe lang zul je ze nog vragen om zo te overleven?”
In een interview met The Washington Post dat in januari werd gepubliceerd, sprak Goldstein-Almog over het seksuele misbruik van de gevangenen die nog steeds gevangen zitten. Ze vertelde dat de gegijzelden die ze in de tunnel tegenkwam, haar hadden verteld dat ze seksueel waren misbruikt.
In de tunnel waar zij en haar familie een week verbleven voor hun vrijlating, ontmoette Agam zes vrouwen, van wie sommigen in verschillende mate gewond waren. De tiener vertelde dat zij en haar moeder hun wonden behandelden met de beperkte middelen die beschikbaar waren.
Agam Goldstein-Almog na haar vrijlating ( Foto: Paulina Patimer )
De tiener vertelde dat sommige vrouwen geïsoleerd werden vastgehouden, gescheiden van anderen, in kleine kamers met hun dochters. Toen ze deze vrouwen ontmoetten, onthulden sommigen met tranen in hun ogen en met grote moeite dat ze seksueel waren misbruikt. “Het was de eerste vraag die we stelden toen we ons realiseerden dat we alleen waren: ‘Hoe behandelen ze je?’ Opeens hadden ze iemand met wie ze konden delen en bij wie ze konden instorten – samen konden huilen.”
Agam werd op 26 november vrijgelaten. Op de dag van haar vrijlating zei ze: “Plotseling kwamen ze en zeiden dat we om negen uur ’s ochtends klaar moesten zijn. De andere meisjes, die eigenlijk niet vrijgelaten zouden worden, logen ze voor: ‘Misschien morgen, zo Allah wil, misschien morgen.'”
