Galli, Shir en Sunny (Foto: Iliya Milinkov)
Nederlands + English
Deel 1 van 3
Van slopende training tot missies diep in vijandelijk gebied, vrouwen die in de undercover Yamas-eenheid van de grenspolitie dienden, vertellen ons over hun dramatische operaties en over de momenten waarop terroristen zich realiseerden dat ze door een vrouw waren opgepakt.
Door: Jewish News – Ester
Op een nacht, tijdens het hoogtepunt van de Tweede Intifada, omsingelde een undercovereenheid van de Israëlische grenspolitie, waarvan de leden bekend stonden als “Mistarvim”, het huis van een gezochte man in het dorp Yetta, net ten zuiden van Hebron op de Westelijke Jordaanoever. Naarmate de uren verstrijken, komen de troepen het huis niet binnen.
De plaats was vol met boobytraps en de orders van de Shin Bet waren duidelijk: breng hem binnen voor ondervraging. Ze roepen hem herhaaldelijk op om het gebouw te verlaten. Maar hij bleef zitten. Na uren van uiterste spanning, gaat er een deur aan de zijkant van het huis open, en de gezochte man stort zich naar buiten en begint naar het personeel van de grenspolitie te rennen, terwijl hij “Allahu Akbar” roept, waarmee hij verklaart dat hij van plan is hen te doden.
Plotseling was er een bevelende stem te horen die in het Arabisch riep: “Stop. Beweeg niet!” De verbijsterde man bleef staan. Waar kwam de stem van deze vrouw vandaan?
Sunny, die undercover diende bij de grenspolitie, zegt: “Hij stormde gillend op mij en mijn partner af. Ik had hem gewoon in zijn nek kunnen schieten, maar de Shin Bet wilde hem levend. Dus ik deed een stap naar voren en schreeuwde. Hij verstijfde omdat hij een meisjesstem had gehoord. Hij was stomverbaasd. Hij begreep niet waar de stem vandaan kwam. Op dat ene moment van twijfel sprongen de anderen op hem en arresteerden hem.”
Sunny is nu stewardess. Je bent haar misschien tegengekomen op je laatste vlucht naar het buitenland. Niets in haar uiterlijk, of dat van haar vriendinnen Shir en Gali, zou kunnen verraden wat ze voor het land hebben gedaan.
Nu vertellen ze ons wat ze hebben meegemaakt als vrouwelijke undercoverstrijders bij de grenspolitie. Alles, van de uitputtende training tot de huiveringwekkende en levensbedreigende operaties, evenals de voortdurende emotionele tol die het eiste. Velen in de eenheid geloofden niet dat een vrouw dat aankon,
En één beeld staat in het geheugen van alle drie gegrift: de blik in de ogen van de aangehouden terrorist. “Ik heb die blik vaak gezien – de blik in de ogen van een terrorist die ik heb gearresteerd, net op het moment dat hij beseft dat ik een vrouw ben”, zegt Sunny.
Speciale eenheid van de grenspolitie (foto: Shaul Golan)
Beschrijf de blik in de ogen van de terrorist wanneer hij zich realiseert dat hij door een vrouw is gevangengenomen.
“Het is alsof ze een geest voor zich zien.”
Begin jaren 2000, tijdens de Al Aqsa Intifada, werd besloten om vrouwen op te nemen in de undercover Yamas-eenheid van de Israëlische grenspolitie. Zelfmoordterroristen bliezen zichzelf op in drukke stadscentra. Het commando van de grenspolitie kwam op het idee om vrouwen te betrekken bij undercoveroperaties om zo een betere dekking te bieden.
Een paar vrouwen die door een dorp lopen en een verdachte volgen, die inlichtingen verzamelen, zien er veel onschuldiger uit dan twee mannen. Mannelijke strijders hadden zich voor operaties sowieso verkleed als vrouw, dus waarom geen echte vrouwen rekruteren?
Maar om het voor elkaar te krijgen was een zware strijd. Ondanks dat vrouwen jarenlang met succes in gevechtsposities bij de grenspolitie hebben gediend, steunde niet iedereen hun dienst in de elite-eenheid. En ze waren niet bang om zich uit te spreken. Het selectieproces verliep moeizaam. Van de 20 vrouwen die de gibbush (proefperiode voor IDF-elite-eenheden) bereikten, werden er slechts twee of drie geselecteerd.
Gali herinnert zich: “Het is een vierdaags proefperiode met de jongens. Op de tweede dag ben je helemaal uitgeput. Deze 48 uur testen ze je fysieke en mentale capaciteiten en hoe je onder enorme druk functioneert. Je mag geen zwakte tonen waar de jongens bij zijn, of hen om hulp vragen. Je kunt niet instorten en huilen. Je moet laten zien dat je mentaal weerbaar bent. Dus ja, ik heb wel gehuild, maar echter alleen in mijn kamer.
‘De agenten hadden nog niet eerder commando’s gegeven aan meisjes. Je realiseert je dat hoe moeilijk het ook voor je is, je niets kunt zeggen omdat je een meisje bent en je in Yamas wilde meedoen. Je kunt op een driedaagse operatie zijn en als je terugkomt op de basis, gaan de jongens slapen en zeggen ze dat je moet gaan trainen.
“Ik had bloedende open wonden omdat de apparatuur niet geschikt is voor vrouwen. De riem aan de bovenkant van mijn broek was altijd doordrenkt met bloed, maar ik kon ze niet vertellen dat ik pijn had. Ze vertelden me gewoon dat ik naar de hospik moest gaan en dan naar huis moest gaan.”
Gali (foto: Iliya Milinkov)
Dus waarom zou je eigenlijk in de eenheid willen dienen?
Gali zegt: “Ik sloot me aan bij de grenspolitie, in de voetsporen tredend van mijn overleden broer die sneuvelde tijdens gevechten in de Yamam (Israëls nationale antiterrorisme-eenheid). Hoewel ik niet de fysieke kracht van een vechter had, is mentale kracht in Mistarvim belangrijker. Ik heb ook een fotografisch geheugen, wat erg belangrijk is. Ik ben op de afdeling opgenomen omdat uiteindelijk de geest wint waar de benen het niet aankunnen.”
Sunny: “Voor mij was het duidelijk dat ik in de Mistarvim zou zitten, nog voordat ik wist dat het een optie was.
Ik droomde ervan voordat ik zelfs maar werd opgeroepen. En het is echt gebeurd, zonder dat een oom me stilletjes vertelde dat zoiets zonder connecties niet bestaat.
Shir: “Ik kwam bij de eenheid terecht dankzij mijn vader die bij de politie had gezeten. En voordat je het vraagt, niemand gaf me een kans. Nogal het tegenovergestelde.”
De tests en oefeningen in de eenheid waren niet alleen fysiek. Shir: “Ze testen of je in het veld staande kan houden, ze testen je mentale kracht en hoe goed je bent in het bewaren van een geheim. Je moet fysiek fit en sterk zijn, een scherpschutter zijn, jezelf verkleden en vermommen en speciale operaties uitvoeren. We kregen veel opdrachten en oefeningen. “
Welke taken en oefeningen kreeg je tijdens het selectieproces?
“Ik kreeg te horen dat ik naar een bakkerij in de buurt moest gaan en de details van de keuken, het magazijn en alle kamers uit mijn hoofd moest leren.”
Shir (Foto: Iliya Milinkov)
Dus wat heb je gedaan?
“Ik ging naar de bakker en vertelde hem dat ik er altijd van had gedroomd om bakker te worden, maar dat ik nog nooit een bakkerij van binnen had gezien en dat ik het erg op prijs zou stellen als hij me zijn bakkerij zou kunnen laten zien. Hij keek me aan met een ‘Wie is deze idioot?’-blik, maar hij heeft me wel rondgeleid.
“Ik verliet de bakkerij met de gedachte dat de test voorbij was. Dat was het niet. ‘Politieagenten’ hielden me buiten aan en zeiden dat iemand me als verdacht had ‘aangegeven’. Ze vroegen me om een identiteitsbewijs. Omdat ik mijn politie-ID niet mag laten zien, liet ik hen rustig mijn Teudat Zehut (Israëlische ID-kaart) zien. Ze vroegen me wat ik daar deed. Ik zei dat ik gewoon wat rondwandelde. Ze gingen weg en de test was voorbij. “
Shir: “Tijdens mijn test zeiden ze dat ik naar een kruidenierswinkel moest gaan en iemand in de gaten moest houden. Dus ging ik met een schoolrugzak de winkel binnen en dacht dat alles in orde was.
Toen kwam mijn instructeur binnen en begon ‘dief! dief’ te schreeuwen. Open haar tas. Ik zag haar stelen! “
Wat heb je gedaan?
“Ik deed het niet goed in die test. Ik bevroor. Ik kon mezelf niet identificeren als politieagente.”
Wat moest je doen?
“Ik wist niet of ik hem moest confronteren of niet, dus rende ik weg.”
De Mistarvim-cursus duurt enkele maanden. Deelnemers die de Basisopleiding Gevechtsinfanterie 05 van de Grenspolitie hebben afgerond, worden getraind in terrorismebestrijding, vechten in de bebouwde kom en undercovertraining. Na de cursus worden ze geplaatst in een Yamas-eenheid van de grenspolitie. Sunny, Shir en Gali waren een van de weinigen die het loodzware parcours wisten te voltooien.
Soldaten van de grenspolitie in Jeruzalem (foto: Alex Kolomoisky)
Oké, dus je hebt de cursus afgerond. Wat doen vrouwen in Mistarvim?
Gali: “Het is tweeledig: Ten eerste is er de specifieke activiteit van het verzamelen van inlichtingen, meestal vóór operaties. Dit omvat het observeren van verdachten, het verzamelen van informatie over hen en hun dagelijkse routines.”
Shir: “Ten tweede is er de grotere activiteit van het arresteren van verdachten, of het oppakken van terroristen om zelfmoordaanslagen te voorkomen, enz.”
Welk voordeel heeft een vrouw ten opzichte van een man in de Mistarvim?
Sunny: “Een vrouw wekt minder argwaan. In hun cultuur vormt een vrouw geen bedreiging.”
Gali: “Een man kan zich niet mengen in een menigte vrouwen, in een kledingwinkel, openbare toiletten enz. Ik zie er jonger uit dan mijn leeftijd, dus ik heb mezelf vermomd als een tienermeisje, een student en soms als een volwassen vrouw. In de Arabische cultuur mag een man een vrouw niet recht in de ogen kijken. Je gaat een winkel binnen en de man zal je niet echt aankijken. Dat is een voordeel.”
Shir: “Dit zijn dingen die alleen een vrouw kan doen zonder argwaan te wekken.”
Aan de andere kant kan een vrouw een moskee niet binnengaan en zal ze opvallen bij elke ordeverstoring.
Sunny: “We kunnen geen moskeeën binnengaan, maar er zijn veel manieren om ter plaatse te zijn als de orde wordt verstoord, bijvoorbeeld winkelen in een winkel in de buurt, bedelen etc.”
Shir: “In principe klopt dat, maar we hebben ook manieren om op mannen te lijken. Het idee is om ter plekke niet op te vallen. Wat deden de mannen voordat we bij de eenheden kwamen? Ze verkleedden zich als vrouwen.”
Gali: “Laat me je een voorbeeld geven: ik heb veel gezochte vrouwen gearresteerd en fouilleringen gedaan bij verdachte vrouwen. Voordat vrouwen in de eenheid zaten, profiteerden Arabische vrouwen van de situatie en dachten dat ze slim waren door dingen in hun kleding te verbergen, zelfs in hun ondergoed – omdat mannen daar niet zouden zoeken.
‘Maar als vrouw laat ik me niet misleiden. We werden naar het huis van een gezochte man gestuurd. Ik was hetzelfde gekleed als de jongens, en omdat we de telefoon van de man niet konden vinden, moesten we zijn vrouw fouilleren.”
Sunny (Foto: Iliya Milinkov)
Hoe reageerde ze toen ze besefte dat je eigenlijk een vrouw was?
“Ze schrok eerst omdat ze dacht dat ik een man was. Ze werd er gek van toen ik haar meenam naar een kamer en verzocht haar zich uit te kleden zodat ik haar kon fouilleren. Toen ze besefte dat ik een vrouw was, begon ze te schreeuwen, te spugen en me uit te schelden, me een hoer te noemen.
“Ik vroeg haar haar kleren uit te trekken en het bleek dat ze de telefoon in haar ondergoed had verstopt en ongesteld was. Het was weerzinwekkend. Een man in Mistarvim had die fouillering nooit kunnen uitvoeren.’
Volgende week Deel 2
Klik voor Deel 1 – Deel 2 – Deel 3.
**********************************************
Galli, Shir and Sunny (Photo: Iliya Milinkov)
ENGLISH
From grueling training to missions deep within enemy territory, women who served in Border Police’s undercover Yamas unit tell us about their dramatic operations and moments terrorists realize they’ve been caught by a woman.
By: Jewish News – Ester
One night, during the height of the Second Intifada, Israel’s Border Police’s undercover unit, members of which known as “Mistarvim,” surrounded the home of a wanted man in the village of Yetta, just south of Hebron in the West Bank. As the hours go by, the forces don’t enter the house.
The site was booby-trapped and the Shin Bet’s orders were clear: Bring him in for interrogation. They repeatedly call on him to come out of the building. But he was staying put. After hours on tenterhooks, a door at the side of the house opens, and the wanted man bursts out and starts running towards the Border Police personnel, shouting “Allahu Akbar,” declaring his intent on killing them.
Suddenly, a commanding voice could be heard, shouting in Arabic: “Stop. Don’t move!” The stunned man stood still. Where was this woman’s voice coming from?
Sunny, who was serving undercover in the Border Police, says: “He charged towards me and my partner, screaming. I could have just shot him in the neck, but the Shin Bet wanted him alive. So, I stepped forward and yelled. He froze because he’d heard a girl’s voice. He was astounded. He didn’t understand where the voice was coming from. In that one moment of doubt, the others jumped on him and arrested him.”
Sunny is now a flight attendant. You might have bumped into her on your latest flight overseas. Nothing in her appearance, or that of her friends Shir and Gali, could give away what they’ve done for the country.
Now, they’re telling us what they went through as female undercover fighters in the Border Police. Everything from the exhausting training and those in the unit who didn’t believe that a woman could do it, through to the hair-raising and life-threatening operations, as well as the ongoing emotional toll.
And one picture is engrained in the memory of all three – the look in the eyes of the apprehended terrorist. “I’ve seen that look many times – the look in the eyes of a terrorist I’ve arrested, just at the moment he realizes I’m a woman,” says Sunny.
Border Police special ops unit (Photo: Shaul Golan)
Describe the look in the eyes of the terrorist when he realizes he’s been captured by a woman.
“It’s like seeing a ghost for them.”
In the early 2000s, during the Al Aqsa Intifada, it was decided to incorporate women into the undercover Yamas unit in Israel’s Border Police. Suicide bombers were blowing themselves up in busy town centers. Border Police command came up with the idea of including women into undercover operations so as to provide better cover.
A couple walking around a village following a suspect gathering intelligence look far more innocuous than two men. Male fighters had dressed up as women for operations anyway, so why not recruit real women?
But getting it done was an uphill struggle. Despite women serving successfully in combat positions in the Border Police for many years, not everyone supported their serving in the elite unit. And they weren’t afraid to speak out. The selection process was arduous. Out of the 20 women who made it to the gibbush (trial period for IDF elite units), only two or three were selected.
Gali recalls: “It’s a four-day gibbush with the boys. You’re totally exhausted by the second day. These 48 hours test your physical and mental capabilities and how you function under immense pressure. You can’t show any weakness in front of the boys, or ask them for help. You can’t break down and cry. You have to show that you’re mentally resilient. So yes, I did cry, but only alone in my room.
“The officers hadn’t commanded girls before. You realize that no matter how hard it is for you, you can’t say anything because you’re a girl, and you wanted to be in Yamas. You can be on a three-day operation and when you get back to base, the boys will go to sleep and they’ll tell you to go train.
“I had bleeding open wounds because the equipment isn’t adapted for women. The belt at the top of my pants was always drenched in blood, but I couldn’t tell them I was in pain. They’d just tell me to go to the medic and then go home.”
Gali (Photo: Iliya Milinkov)
So, why would you want to serve in the unit anyway?
Gali says: “I joined the Border Police, following in the footsteps of my late brother who fell fighting in the Yamam (Israel’s national counter-terrorism unit). Although I didn’t have the physical strength of a combat fighter, in Mistarvim, mental strength is more important. I also have a photographic memory, which is very important. I was admitted to the unit because, at the end of the day, the mind wins where legs can’t.”
Sunny: “For me, it was clear that I’d be in the Mistarvim, even before I knew it was an option.
I dreamt of it before I was even drafted. And it really happened, without having some uncle quietly telling me that there was no such a thing without connections.”
Shir: “I found my way to the unit because of my father who’d served in the police. And before you ask, no-one cut me any slack. Quite the opposite.”
The tests and exercises in the unit weren’t just physical. Shir: “They test whether you can embed yourself in the field, your mental strength and how good you are at keeping a secret. You have to be physically fit and strong, be a sharp-shooter, dress up and disguise yourself, and carry out special operations. We were given a lot of tasks and exercises.“
What tasks and exercises were you given during the selection process?
“I was told to go to a neighborhood bakery and memorize the details of the kitchen, warehouse and all the rooms.”
Shir (Photo: Iliya Milinkov)
So, what did you do?
“I went to the baker and told him that I’d always dreamt of being a baker, but that I’d never seen a bakery from the inside, and I’d really appreciate it if he could show me his bakery. He looked at me with a ‘Who is this idiot?’ look, but he did show me around.
“I left the bakery thinking the test was over. It wasn’t. ‘Policemen’ stopped me outside and said that someone had ‘reported’ me as suspicious. They asked me for ID. As I’m not allowed to show my police ID, I calmly showed them my Teudat Zehut (Israeli ID card). They asked me what I was doing there. I said I was just wandering around. They went away and the test was over.“
Shir: “In my test, they told me to go into a grocery store and carry out surveillance on someone. So, carrying a school backpack, I went into the shop and thought everything was okay.
Then my instructor came in and started shouting ‘Thief! Thief!’ Open her bag. I saw her stealing! “
What did you do?
“I didn’t do well in that test. I froze. I couldn’t identify myself as a policewoman.”
What were you supposed to do?
“I didn’t know whether to confront him or not, so I ran away.”
The Mistarvim course lasts several months. Participants, who will have completed the Border Police’s 05 Basic Training for combat infantry are trained in counter-terrorism, fighting in built-up areas, as well as undercover training. After the course, they’ll be placed in a Border Police Yamas unit. Sunny, Shir and Gali were among the few who managed to complete the grueling course.
Border Police soldiers in Jerusalem (Photo: Alex Kolomoisky)
Okay, so you finished the course. What do women do in Mistarvim?
Gali: “It’s twofold: Firstly, there’s the specific activity of collecting intelligence – generally before operations. This includes surveillance of suspects, collecting information about them and their daily routines.”
Shir: “Secondly, there’s the larger operations activity of arresting suspects, or catching terrorists preventing suicide attacks etc.”
What advantage does a woman have over a man in the Mistarvim?
Sunny: “A woman raises less suspicion. In their culture, a woman doesn’t constitute a threat.”
Gali: “A man can’t embed himself in a crowd of women, in a clothes shop, public restrooms etc. I look younger than my age, so I’ve disguised myself as a teenage girl, a student and sometimes as an adult woman. In Arab culture, a man isn’t supposed to look a woman directly in the eyes.
You’ll go into a shop, and the man won’t actually look at you. That’s an advantage.”
Shir: “These are things that only a woman can do without raising suspicion.”
On the other hand, a woman can’t go into a mosque and she’ll be conspicuous in any disturbance of the peace situation.
Sunny: “We can’t go into mosques, but there are lots of ways to be on the ground in a disturbance of the peace situation – shopping in a nearby store, panhandling etc.“
Shir: “Basically, that’s correct, but we also have ways of looking like men. The idea is to embed ourselves on the ground. What did the men do before we joined the units? They dressed up as women.”
Gali: “Let me give you an example: I’ve arrested a lot of wanted women and carried out body-searches on suspected women. Before women were in the unit, Arab women took advantage of the situation and thought they were being clever by concealing things in their clothing, even in their underwear – because men wouldn’t search there.
“But, as a woman, I can’t be tricked. We were sent to the home of a wanted man. I was dressed the same as the boys, and because we couldn’t find the man’s phone, we had to do a body search on his wife.”
Sunny (Photo: Iliya Milinkov)
How did she react when she realized you were actually a woman?
“She was alarmed at first as she thought I was a man. It drove her crazy when I took her into a room and asked to carry out a body search. When she realized I was a woman, she started screaming, spitting and cussing me out, calling me a whore.
“I asked her to remove her clothing and it turned out she’d hidden the phone inside her underwear and she was on her period. It was revolting. A man in Mistarvim could never have carried out that body search.”
