Galli, Shir en Sunny (Foto: Iliya Milinkov)
Nederlands + English
Deel 2 van 3
Van slopende training tot missies diep in vijandelijk gebied, vrouwen die in de undercover Yamas-eenheid van de grenspolitie dienden, vertellen ons over hun dramatische operaties en over de momenten waarop terroristen zich realiseerden dat ze door een vrouw waren opgepakt.
Door: Jewish News – Ester
VERVOLG VAN DEEL 1
Zijn er operaties alleen voor vrouwen?
Galli: “Nee. Je gaat bijna nooit alleen, en bij grotere operaties is het nooit een team van één.”
Sunny: “Ik was een keer alleen met een verdachte.”
Wat is er gebeurd?
“De missie was om een gezochte Fatah-man, die terroristische aanslagen aan het plannen was, te volgen, te identificeren en te rapporteren aan de eenheid, die hem vervolgens zou arresteren Ik was nog maar net klaar met de cursus en ik was nog niet eens volledig gekwalificeerd, maar ik werd gestuurd omdat ze wisten dat hij lichtgeraakt en paranoïde was en hij wist dat ze hem wilden pakken.
“Ze wilden hem in zijn huis vangen. Hij zou daar een andere gezochte man ontmoeten, dus wilden ze hen allebei arresteren. Ze stuurden een meisje met een coverstory dat ze de helft van een stel in een auto was. Ik werd gekozen omdat ik veel operaties had gedaan, waaronder naar binnen gaan en alleen rondlopen en mijn uiterlijk past bij de omgeving. Ik werd gewaarschuwd: ‘Omdat je niet gekwalificeerd bent, verlaat je de auto niet, wat er ook gebeurt. In deze operatie ben je een muurbloempje.’“
Grenspolitie werkt samen op de Westelijke Jordaanoever (Foto: IDF Woordvoerderseenheid)
Wat is er gebeurd?
“Om twee of drie uur ’s nachts ging de gezochte man het dorp binnen en sloeg een steeg in. Het was aardedonker en er was geen mens op straat. Wat moest ik nu doen? Er was niemand om hem te achtervolgen – dat zou de operatie blootleggen.
“We waren bang dat we hem en zijn ontmoeting met de tweede gezochte man zouden mislopen. Toen zeiden ze dat ik achter hem aan moest gaan. Maar wacht even, ik ben een muurbloempje. Ik mag de auto niet uit. Ik was nog maar net bij de eenheid gekomen. Hoewel ik de omgeving niet kende, ben ik toch uit de auto gestapt.”
Was je niet bang?
“Hiervoor hadden we maandenlang 20 uur per dag getraind. Ik was veel sterker en sneller dan hij en ik zou hem tussen de ogen schieten als hij me zou aanvallen. Ik volgde hem de steeg in, wetende dat als iemand me benaderde, ik op de knop van de walkietalkie zou drukken, zodat ze zouden weten dat ik in gevaar was en iedereen die me benaderde zou vertellen dat ik verdwaald was. Ik was twee steegjes verwijderd van zijn huis. Hij merkte pas dat ik hem volgde toen ik aan de eenheid meldde dat hij het huis was binnengegaan.
Bijna alle operaties worden echter uitgevoerd met een tweetal of als onderdeel van grotere groep. Gali: “Ons werd gevraagd om details door te geven van een gezochte man die op het punt stond in zijn eentje een restaurant binnen te gaan. Het is belangrijk om bekend te zijn met sociale gewoontes. Je kunt je partner niet in het openbaar de hand vasthouden of kussen bijvoorbeeld.
‘Dit kan je blootstellen. Omgekeerd zou mijn partner die in zijn eentje het restaurant binnenging waar ze over het algemeen alle klanten kennen, de aandacht hebben getrokken en daarmee zowel hemzelf als de missie in gevaar brengen. Dus gingen we verkleed als man en vrouw naar het restaurant. Toen de verdachte arriveerde, hebben we dit gemeld en zijn we vertrokken om de eenheid de kans te geven de arrestatie uit te voeren. “
(Foto: Shutterstock)
Hoe verlaat je een restaurant zonder argwaan te wekken?
“Dat is het hem juist. Je moet niet opvallen in je omgeving. Je moet je gedragen zoals iedereen, niet de aandacht op jezelf vestigen. Je moet op de meest natuurlijke manier vertrekken, zoals een stel dat naar huis gaat. We sprongen meteen in het vluchtvoertuig dat op ons wachtte. “
Sunny: “Ik was in een bos met een partner om te observeren. We volgden een zelfmoordterrorist die op het punt stond zichzelf op te blazen in Jeruzalem. Je kunt geen risico’s nemen met terroristen met zelfmoordgordels. We settelden ons als een paar in de bosjes.
‘Het verhaal was dat als er iemand kwam opdagen, we zouden gaan vrijen. We spreidden een deken uit langs de kant van de weg, op veilige afstand zodat we hem als eerste zouden zien. Vervolgens zagen we twee mensen in een auto stappen. We laten ze in de auto stappen en een stukje verder rijden. We rapporteerden hun bewegingen en de eenheid ving ze op. In die tijd werden dagelijks potentiële zelfmoordterroristen gearresteerd. Het kwam allemaal niet in de media.”
Gali: “We hadden ooit een missie in een ziekenhuis waar een gezochte man werd behandeld die door onze strijdkrachten was neergeschoten. Ik vermomde mezelf en ging hem opzoeken met mijn ‘echtgenoot’.”
Hoe komt Mistarvim bij ziekenhuispatiënten?
“Je gaat naar de juiste verdieping, desnoods vermomd, en gaat de kamer binnen. Het belangrijkste is om informatie over hem te krijgen.
Wie is er bij hem? Wie komt hem bezoeken? Tegen wie praat hij? Heeft hij partners? Belt iemand hem of stuurt iemand hem berichten? Onze expertise is om deze dingen uit te zoeken.”
Sunny: “Ik herinner me een operatie waarvan ik wist dat die ingewikkeld zou zijn. Er was ons verteld dat we een zekere zelfmoordterrorist in Jeruzalem moesten zoeken. Hoe moesten we hem in vredesnaam in een miljoen mensen vinden? We willen niet het vuur openen in een druk gebied. We verkleedden ons zoals de mensen in de stad en observeerde de ene persoon na de andere. We kochten ijs om geen argwaan te wekken. Hij werd uiteindelijk betrapt bij een wegversperring. “
(Foto: Shutterstock)
Hoe bereid je je voor op een operatie? Bid jij? Is er bijgeloof?
Gali: “Ik ben mentaal sterk. Het raakt me niet.”
Sunny: “Ik geloof niet in God. Het is belangrijk dat mensen niet met me praten voor een missie. Ik loop in mijn hoofd de lijst met dingen langs: de uitrusting, de kaart, hoe de straten eruitzien, in- en uitgangen en de codes. Je moet een nooit eindigende lijst uit je hoofd leren.”
Shir: “Ik heb mentaal een voorprogramma, een soort ritueel om te controleren of alles op zijn plek zit; dat ik de portofoon niet laat vallen of dat er geen draden uitsteken. Ik mediteer en word volledig het personage dat ik ga spelen – net als een acteur.”
Ben je wel eens bang?
“Als je in het veld bent, ben je niet bang. Je bent volledig gefocust op de missie.”
Gali: “Maar op een gezamenlijke missie is het eng als iemand naast jou nerveus wordt. In het begin was ik bang. Ik deed veel oefeningen en simulaties. Ik ging naar veel plaatsen om inlichtingen te verzamelen, of ik ging iets kopen in een winkel in een Arabische wijk. Je voelt je veel rustiger als je eenmaal hebt geleerd hoe je een moet worden met je omgeving.”
Wat bedoel je met “een worden met je omgeving?”
Het betekent niet dat je daar woont, maar dat je een figurant bent in een film. Hoe minder je praat, hoe minder je opvalt. Hoe minder sporen je achterlaat, hoe beter.“
Gali: “Het is geen roze wolk. Je moet op de kleinste details letten. Arabische vrouwen laten hun wenkbrauwen bijvoorbeeld erg smal epileren, dus moesten wij die van ons ook op die manier laten doen. “
(Foto: Shutterstock)
Heb je ooit een terrorist gedood?
Shir: “Bijna, toen ik mijn wapen trok in een dorp.”
Gali: “Ik niet, maar ik heb veel gezochte terroristen gearresteerd.”
Sunny: “Ja, maar ik was niet alleen. We hebben allemaal op hem geschoten. Hij was een zeef tegen de tijd dat hij bij Abu Kabir aankwam.”
Kunt u meer details geven?
“Liever niet.”
De grootste angst voor elke Mistarev is dat hun dekmantel wordt opgeblazen. Het zou kunnen leiden tot een confrontatie met een menigte, van wie sommigen misschien gewapend zijn. Of dat er “Fauda” (chaos) ontstaat. Fauda, onlangs populair geworden door de Israëlische tv-serie.
Het is Shir overkomen. “In de aanloop naar een zeer ernstige arrestatie kreeg ik samen met mijn partner een missie om inlichtingen te verzamelen. Een tijdlang zwierven we bijna elke dag als koppel door een dorp.”
Heeft niemand je verdacht?
“Nee. We werden inwoners met een coverstory. Op de dag van de arrestatie waren we aan het wandelen en zagen we dat de eenheid het voertuig al had uitgeladen om de arrestaties voor te bereiden. Toen was er een storing: plotseling verscheen er een voertuig waarvan we niets wisten. Daarin zaten twee leden van de terreurcel, verkleed als soldaten.
“Ze waren gewapend en droegen skimaskers. Het was onverwacht en bracht ons allemaal in gevaar. We hebben meteen twee extra verdachten gemeld. Een van hen begon naar ons toe te rennen. Vergeet niet dat we er waren als ‘inwoners’. Hij rende op ons af met een pistool in zijn hand. Wat moesten we doen? Mijn partner heeft hem laten struikelen.
“Hij viel op de grond. Er volgde een confrontatie tussen de twee. Toen ik zag dat hij in gevaar was, zette ik een pistool tegen het hoofd van de terrorist. Stel je eens voor dat een Arabische vrouw een pistool trekt. Mijn dekmantel was opgeblazen. Het was op klaarlichte dag. Het hele dorp – dat al schreeuwend en scheldend met stenen naar ons had gegooid – verstijfde plotseling. Alsof ze op ‘mute’ waren gezet. “
Soldaten van de grenspolitie (foto: Israëlische politie)
Hoe reageerde de terrorist?
“Hij verstijfde op de grond. Hij werd met stomheid geslagen. Hij kon niet functioneren. Zijn vriend greep het moment en rende weg, maar uiteindelijk hebben we hem te pakken gekregen.”
En hoe ben je gered?
“Een reddingsmacht kwam ons halen, maar ik realiseerde me plotseling dat mijn dekking was opgeblazen. De eenheid was er niet blij mee. Sommige vrouwelijke strijders steunden me, maar anderen zeiden dat ik achter de tweede verdachte aan had moeten rennen, ondanks het bevel dat dat me verboden was. Ik ben voor drie maanden van het veld af gehaald.”
Volgende week Deel 3
Klik voor Deel 1 – Deel 2 – Deel 3.
**********************************************
Galli, Shir and Sunny (Photo: Iliya Milinkov)
ENGLISH
Are there operations just for women?
Gali: “No. You almost never go alone, and in larger operations, it’s never a team of one.”
Sunny: “I once found myself alone with a suspect.”
What happened?
“The mission was to follow, identify and report to the unit, who would then arrest the wanted Fatah man who was planning terrorist attacks. I’d only just finished the course and I wasn’t even fully qualified, but I was sent in because they knew he was touchy and paranoid and he knew that they wanted to catch him.
“They wanted to capture him in his home. He was supposed to meet up there with another wanted man, so they wanted to arrest them both. They sent in a girl with a cover story of being half of a couple in a car. I was chosen because I’d done a lot of operations which included going in and walking around on my own and my appearance fits in with the surroundings. I was warned: ‘Because you’re not qualified, whatever happens you don’t leave the car. In this operation, you’re a wallflower.’“
Border Police forces cooperating in West Bank (Photo: IDF Spokesperson’s Unit)
What happened?
“At two or three in the morning, the wanted man went into the village and cut into an alleyway. It was pitch dark and there wasn’t a soul out on the street. What was I supposed to do now? There was no one to chase after him – that would expose the operation.
“We were afraid that we were losing him and his meeting with the second wanted man. Then they told me to go after him. But, hang on, I’m a wallflower. I’m not supposed to get out of the car. I’d only just joined the unit. Although I wasn’t familiar with the area, I did get out of the car.”
Weren’t you afraid?
“For months, we’d been training 20 hours a day for just this. I was much stronger and faster than he was and I’d shoot him between the eyes if he attacked me. I followed him into the alley, knowing that if anyone approached me, I’d press the button on the walkie-talkie so they’d know I was in danger and tell whoever approached me that I was lost. I was two alleyways away from his house. He didn’t notice me following him until I reported into the unit that he’d entered the house.”
Almost all operations, however, are conducted as part of a couple or a larger group. Gali: “We were asked to report details of a wanted man who was about to go into a restaurant on his own. It’s important to be familiar with social codes. You can’t hold hands with or kiss your partner in public.
“This could expose you. Conversely, my partner going on his own into the restaurant where they generally know all the customers, would have drawn attention thus endangering both himself and the mission. So, we went to the restaurant dressed as husband and wife. When the suspect arrived, we reported it and left to allow the unit to make the arrest. “
(Photo: Shutterstock)
How do you leave a restaurant without raising suspicion?
“That’s the thing. You have to embed yourself in your surroundings. You need to behave like everyone else, not draw attention to yourself. You need to leave in the most natural way, like a couple going home. We jumped straight into the escape vehicle waiting for us.“
Sunny: “I was in a forest on a stake-out with a partner. We were following a suicide bomber who was about to blow himself up in Jerusalem. You can’t take chances with terrorists with suicide belts. We set ourselves up as a couple in the bushes.
“The story was that if anyone showed up, we’d start making out. We spread out a blanket by the side of the road, at a safe distance so that we would see him first. We then saw two people get into a car. We let them get into the car and carry on driving a short distance. We reported their movements and the unit caught them. At the time, potential suicide bombers were being arrested on a daily basis. It wasn’t all reported in the media.”
Gali: “We once had a mission in a hospital where a wanted man who’d been shot by our forces was being treated. I disguised myself and I went to visit him with my ‘husband.’”
How do Mistarvim get to hospital patients?
“You go up to the right floor and, if necessary, you go into the room using various characters. The most important thing is to get information about him.
Who’s with him? Who’s come to visit him? Who’s he talking to? Does he have partners? Is anyone calling him or sending him messages? Our expertise is finding out these things.”
Sunny: “I remember one operation I knew would be complicated. We’d been told to find a certain suicide bomber in Jerusalem. How the hell were we supposed to find him in a million people? We don’t want to open fire in a crowded area. We dressed up as people out on the town, scanning one person after another. We bought ice-cream to so as to not raise suspicion. He was eventually caught at a roadblock.“
(Photo: Shutterstock)
How do you prep for an operation? Do you pray? Are there superstitions?
Gali: “I’m mentally strong. It doesn’t affect me.”
Sunny: “I don’t believe in God. It’s important that people don’t talk to me before a mission. I go over the list of things in my head: the equipment, the map, what the streets look like, entrances and exits and the codes. You need to memorize a never-ending list.”
Shir: “I have a mental pre-process, a kind of ritual designed to check that everything’s in place; that I won’t drop the walkie-talkie or that wires aren’t sticking out. I meditate and fully become the character I’m about to play – just like an actor.”
Are you ever afraid?
“When you’re in the field, you’re not afraid. You’re fully focused on the mission.”
Gali: “But on a joint mission, it’s scary if someone with you gets nervous. In the beginning I was afraid. I did lots of exercises and simulations. I went into lots of places to gather intelligence, or I’d go to buy something in a store in an Arab neighborhood. You feel much calmer once you’ve learnt how to embed yourself in the field.”
What do you mean “embed yourself in the field?”
It doesn’t mean living there, but rather being an extra in a movie. The less you talk, the less you stand out, the few tracks you leave, the better.“
Gali: “It’s not wearing a pink hijab. You have to pay attention to the tiniest of details. For example, Arab women have their eye-brows plucked really narrow, so we had to have ours done that way too.“
(Photo: Shutterstock)
Have you ever killed a terrorist?
Shir: “Almost, when I pulled out my gun in a village.”
Gali: “Not me, but I’ve arrested a lot of wanted terrorists.”
Sunny: “Yes, but I wasn’t alone. We all shot him. He was a sieve by the time he got to Abu Kabir.”
Can you give more details?
“I’d rather not.”
The greatest fear for any Mistarev is their cover being blown. It could lead to a confrontation with a crowd, some of whom may be armed – or “Fauda” meaning chaos, recently popularized by the Israeli TV series.
It happened to Shir. “Leading up to a very serious arrest, I was ascribed an intelligence-gathering mission with my partner. For some time, we wandered around a village as a couple almost every day.”
Didn’t anyone suspect you?
“No. We became locals with a cover story. On the day of the arrest, we were on a walking stake-out and we saw that the unit had already unloaded the vehicle to prepare for the arrests. Then there was a glitch: suddenly a vehicle we didn’t know about showed up. Sitting in it were two members of the terror-cell, dressed as soldiers.
“They were armed and wearing ski-masks. It was unexpected and it put us all in danger. We instantly reported two additional suspects. One of them started running towards us. Remember that we’re there as ‘locals.’ He was running at us with a gun in his hand. What were we supposed to do? My partner tripped him.
“He fell to the ground. A confrontation between the two ensued. When I saw he was in danger, I put a gun to the terrorist’s head. Just imagine Arab woman pulling a gun. My cover was blown. It was in broad daylight. The whole village – which had been throwing stones at us, screaming and cussing – suddenly froze. Like they’d been put on mute.“
Border Police soldiers (Photo: Israel Police)
How did the terrorist react?
“He froze on the ground. He was gob smacked. He couldn’t function. His friend seized the moment and ran away. He overtook us, but eventually we caught him.”
And how were you rescued?
“A rescue force came to extract us, but I suddenly realized that my cover was blown. The unit wasn’t happy about it. Some of the female fighters supported me, but others said I should have run after the second suspect despite the command that I’m forbidden to. I was removed from the field for three months.”
