De dreiging van de fundamentalistische islam en zijn visie op de wereld.
Video aan het einde van het artikel

The Ring Of Fire. (De ring van vuur). Ik wou dat het een verwijzing was naar de hit van Johnny Cash, maar dat is het niet. Het is een verwijzing naar iets veel sinisters – en iets dat begrepen moet worden om wat er gebeurt echt in de juiste context te kunnen plaatsen; niet in Israël, niet in Gaza, zelfs niet in het Midden-Oosten, maar op een wereldwijd podium.

Door: Honest Reporting – Eve Barlow

Begin februari ging ik voor twee dagen terug naar Israël. In die twee dagen ging ik naar de gevaarlijkste delen van het land. Nee, deze keer ging ik niet naar het zuiden. In plaats daarvan reisde ik naar het noorden met de hulp van het team van HonestReporting dat me vergezelde naar verschillende geëvacueerde gebieden langs de grens tussen Israël en Libanon om de dreiging van Hezbollah en de bredere kwestie van het Iraanse regime te onderzoeken. Daar maakten we een miniatuurdocumentaire over wat er gebeurt in de noordelijke gemeenschappen van Israël, waar zo’n 60.000 Israëli’s ontheemd zijn geraakt en waar een voortdurende vraag naar een oorlog aan een tweede front met Hezbollah in de lucht hangt.

Ik heb een IDF-post op de Golanhoogte bezocht om te praten met vrijwillige reservisten, die maandenlang ver weg van hun gezinnen zijn gestationeerd. Ik heb twee kibboetsim bezocht: Metzuba en Dafna, beide verlaten, en interviewde bewoners die gewoon terugkwamen om te praten over de gevaren in hun geboortedorpen. De laatste, Dafna, ligt in de uiterste punt van Israël, op steenworp afstand van zowel de Syrische als de Libanese grens. De enige levende wezens die er nu nog zijn, zijn de koeien en de katten, die worden verzorgd door IDF-soldaten.

Ik kan niet onder woorden brengen hoe surrealistisch het is om verlaten kibboetsen in het noorden te bezoeken, vergeleken met mijn ervaring in december toen ik de in brand gestoken en vernietigde kibboetsen in het zuiden bezocht, waaronder Kfar Aza, Nir Oz en Be’eri. De noordelijke kibboetsim, zoals Metzuba en Dafna, lieten me precies zien hoe de zuidelijke gemeenschappen eruit zouden hebben gezien (zij het leeg) als Hamas op 7 oktober geen verwoesting had aangericht. En ik kon het niet helpen, maar ik voelde me onzeker over de vraag of deze noordelijke gemeenschappen in de toekomst niet kwetsbaar zullen zijn voor pogroms. Het is ondenkbaar, en toch moeten we erover nadenken. We moeten er rekening mee houden. We moeten erop voorbereid zijn. Dit is de realiteit. En de enige reden waarom het de realiteit van deze Israëli’s is, en niet de realiteit van iedereen in het Westen, is omdat de Israëli’s het dichtst bij de dreiging van het Moellah-regime van Iran staan.

In de documentaire, die je exclusief hieronder kunt bekijken, aan het einde van dit bericht, ontmoet je twee experts. De eerste is Sarit Zehavi van het Alma Center, die me meenam naar een uitkijkpost in dezelfde stad waar Romi Gonen (de 23-jarige gijzelaar die nog steeds in Gaza is, en die werd meegenomen van het Nova muziekfestival) opgroeide. Sarit is voormalig inlichtingenofficier van de IDF en runt een non-profit uitkijkpost over de noordelijke gebieden, van waaruit ze elke dag de dreigingen beoordeelt. Ik had wel een maand kunnen spenderen aan het doornemen van Sarits informatie. Helaas hadden we maar een paar uur. Sarit liet me de urgentie zien van de aanwezigheid van Hezbollah en hoe hun leger op elk moment de Galilea kan aanvallen. Bovendien gaf Sarit me een perspectief in vogelvlucht op de wereldwijde dreiging die Israël beter begrijpt dan wie dan ook. De dreiging van de fundamentalistische islam en zijn visie op de wereld.

Het ziet er ongeveer zo uit:

Foto Alma

Dit is een grafiek van alle Iraanse handlangers (proxies.). Je herkent misschien een aantal van de vlaggen, die op borden en posters staan bij protesten die momenteel overal in het Westen plaatsvinden, zogenaamd ter ondersteuning van vooruitgang en vrijheid. “Daar zou je iets aan moeten doen,” zei Sarit gekscherend tegen me. Duistere humor is een redding in zulke omgekeerde tijden.

Om te begrijpen waarom Hamas op 7 oktober de oorlog begon, moet je begrijpen dat de Abraham Akkoorden en het normalisatieproces tussen Israël en verschillende staten, waaronder de VAE, Soedan en Jordanië, en mogelijk Saoedi-Arabië, Iran en de Palestijnen – die hun eigen onafhankelijke machtsstrijd tussen Hamas en Fatah hebben; een strijd die van geen belang is voor de hegemoniale visie van Iran – hebben geïsoleerd.

Iemand die hier samen met mij dieper op in kon gaan was Avi Melamed; opnieuw een expert die ik een week lang had kunnen interviewen. De visie van Iran, zo legt hij uit, is antiwesters en zal niet wijken voordat Israël (het embleem van de westerse ideeën in het Midden-Oosten) is vernietigd via The Ring Of Fire (de Ring van Vuur); een cirkel van door Iran gefinancierde volmachten die als de tentakels van een Octopus verspreid zijn over Syrië, Libanon, Jemen, Irak, Iran en de Gazastrook. Op 7 oktober ging Hamas er vroeg en alleen vandoor met zijn plan om Israël uit te putten, maar Hamas verwachtte de “vereniging van strijdtonelen”, waarbij een oorlog gelijktijdig zou worden gelanceerd via de andere proxies. Dit is nog niet gebeurd, waarschijnlijk omdat Hamas zijn eigen glorie najaagde en niet wachtte op een signaal van de andere proxies, die geen empathie hebben voor de latere strijd van Hamas.

De vraag is niet of de andere volmachten zullen toeslaan. De vraag is wanneer ze zullen toeslaan…

Via Inside The Middle East – Inlichtingenperspectieven

Avi is ook voormalig inlichtingenofficier van de IDF en heeft een encyclopedische kennis van de Arabische wereld en haar interne conflicten. Ik vroeg hem: is uitbreiding van de oorlog mogelijk? Natuurlijk. Maar het hoe en wanneer is niet gegarandeerd.

Tijdens onze tweede dag van verslaggeving sprak Avi me toe op een uitkijkpost met uitzicht op Tiberius, en hij maakte een punt dat nu voor altijd in mijn perspectief is verankerd. Stel je de hybris van het Westen eens voor in zijn geschreeuw en gezang sinds 7 oktober, terwijl je heel goed weet dat de meesten van hen niet eens de taal van de Arabische wereld spreken. En zelfs als ze dat wel zouden doen, zouden ze de raadsels waarin de leiders van deze proxy’s praten niet begrijpen. Ze spreken in gecodeerde taal die kan overkomen als hyperbool of metafoor, maar vaak slechts een uitdrukking van intentie is. Het Westen is dwaas ten prooi gevallen aan de georkestreerde en strategische propagandacampagne, geleid door desinformatie legers die gedijen op sociale mediasites zoals X, Instagram en Telegram, die desinformatie per mili-seconde opslurpen, in volledige ontkenning dat het niet eens een gemeenschappelijke taal deelt met degenen voor wie het beweert te vechten.

Avi legde op briljante wijze de onwetende verwarring uit van hen die “Van de rivier tot de zee…” scanderen terwijl ze borden vasthouden die pleiten voor een kalifaat; twee ideeën die lijnrecht tegenover elkaar staan. Een kalifaat, wat de wens is van het Moellah-regime van Iran, zou alle vormen van vrijheid voor alle volkeren uitroeien. Onder zo’n regime zou er geen vrij land Palestina zijn. De kwestie van een Palestijnse staat, en de rol van Israël daarin, is slechts een pion voor het moellah-regime, om de wereld af te leiden terwijl het zich richt op het worden van een supermacht, met de hulp van verschillende proxies (die de “Ring Of Fire” vormen, waaronder Hamas en Hezbollah) en de eerder genoemde wereldwijde propagandacampagne die begrippen als “rechtvaardigheid” en “vrijheid” romantiseert in de context van Palestina, maar in werkelijkheid een extreme ideologie inluidt die het ware gezicht van Hamas weerspiegelt; het ware gezicht van terrorisme. Het gewenste eindresultaat is de volledige destabilisatie van het Westen. Het gebeurt al. Je hoeft alleen maar het meest extreme geval van de zelfverbranding van de Amerikaanse soldaat Aaron Bushnell aan de poorten van de Israëlische ambassade in Washington DC te beoordelen om te begrijpen hoezeer kwetsbare Amerikanen gehersenspoeld zijn en bereid zijn om, net als islamitische jihadisten, de ultieme prijs te betalen voor hun overtuigingen. “Bevrijd Palestina!” schreeuwde hij op zijn telefooncamera, nadat hij benzine over zichzelf had gegoten en een lucifer had aangestoken. Bushnell is nu dood. Wie heeft er een tussenpersoon nodig?

Dus als geïnformeerde – en hopelijk moreel gezonde – mensen, wat is ons doel? Hoe zit het met de “dag na Hamas”? Wel, Israël moet de structuur van Gaza permanent veranderen en ervoor zorgen dat Hamas en de Islamitische Jihad niet langer regionale spelers voor Iran zijn. Dit is niet alleen in het belang van Israël, het is ook in het belang van de Gazanen en in het belang van de rest van de wereld, die alleen maar kan profiteren van stabiliteit en duurzame vrede. Om deze sociale besmetting te stoppen die de anders vrije geesten van generaties westerlingen gevangen houdt.

Hier is een korte documentaire die hopelijk een beeld geeft van een nog niet verteld verhaal. Veel dank aan het team van HonestReporting, en een heel speciaal woord van dank aan cameraman Daniel Moore en onze ongelooflijke chauffeur Shachar.

Dit stuk is opnieuw gepubliceerd uit Eve Barlow’s nieuwsbrief op Substack, Blacklisted.

Eve Barlow is een muziek- en popcultuurjournalist uit LA. Ze was eerder adjunct-redacteur van de New Musical Express (NME) en levert momenteel bijdragen aan onder andere New York Magazine, The Guardian, Billboard, LA Times, Pitchfork en GQ. Barlow is ook een uitgesproken stem over Joodse identiteit, zionisme en het bestrijden van antisemitisme op sociale media, en heeft haar standpunten ook gedeeld in publicaties zoals Tablet. Barlow werd ook uitgeroepen tot een van The Algemeiner’s Top 100 People Positively Influencing Jewish Life.

Zet ondertiteling aan op je video om vertalingen te krijgen waar nodig. Je ziet een pictogram rechtsonder in de video [CC] om dat in te schakelen.