Sinds de islamitische Hamas-groep 15 jaar geleden de controle over de Gazastrook overnam, worden de inwoners er dagelijks aan herinnerd dat de door Iran gesteunde groep er niet in slaagt hen fatsoenlijke levensomstandigheden te bieden. Afgebeeld: Een man winkelt voor tweedehands kleding op een markt in Rafah in de zuidelijke Gazastrook, op 29 juli 2022. (Foto door Said Khatib/AFP via Getty Images)
Since the Islamist Hamas group seized control of the Gaza Strip 15 years ago, residents have been reminded on a daily basis of the failure of the Iranian-backed group to provide them with decent living conditions. Pictured: A man shops for second-hand clothes at a market in Rafah in the southern Gaza Strip, on July 29, 2022. (Photo by Said Khatib/AFP via Getty Images)
Nederlands + English
Het is 15 jaar geleden dat de islamistische Hamas-groep de controle greep over de Gazastrook, waar zo’n twee miljoen Palestijnen wonen. Sindsdien worden de inwoners van de Gazastrook er dagelijks aan herinnerd dat de door Iran gesteunde groep er niet in is geslaagd hen fatsoenlijke levensomstandigheden te bieden.
Door Gatestone Institute – Khaled Abu Toameh
In plaats daarvan brengt het repressieve bestuur van de Hamas-leiders de Palestijnen in Gaza alleen maar meer ellende.
De situatie in de door Hamas bestuurde Gazastrook is zo slecht geworden dat een toenemend aantal jongeren zelfmoord pleegt door zelfverbranding, door zich van daken te werpen, grote hoeveelheden medicijnen in te slikken of zich op te hangen.
Veel inwoners van de Gazastrook hebben ongetwijfeld spijt van de dag waarop zij bij de Palestijnse parlementsverkiezingen van 2006 op Hamas hebben gestemd.
Veel inwoners hebben ongetwijfeld ook spijt van de dag dat ze de machtsovername door Hamas van de Gazastrook in 2007 steunden, een proces waarbij de islamistische groep tientallen leden van hun rivalen in de regerende Fatah-factie onder leiding van president Mahmoud Abbas van de Palestijnse Autoriteit vermoordde.
Om uiting te geven aan hun ontevredenheid over Hamas en haar mislukte bestuur, hebben de Palestijnen in het verleden protesten georganiseerd, zowel op straat als via de sociale media, om een einde te eisen aan de economische en humanitaire crisis die hen teistert sinds de islamistische groep de controle over de Gazastrook heeft gegrepen.
Het laatste protest, dat in 2017 plaatsvond onder het motto “We Want to Live!“, werd bruut neergeslagen door de veiligheidstroepen en milities van Hamas.
Onlangs besloten Palestijnen in de Gazastrook om hun protesten tegen Hamas te veiligheidsagent van Hamas, Jibril Karmout, zijn schoonvader en schoonzus dood en verwondde hij 15 anderen, vanwege een “familievete.”
Mensenrechtenorganisaties hebben sinds het begin van dit jaar 49 gevallen van moord en zelfdoding gedocumenteerd.
Vorige week nog overleed een werkloze 25-jarige man uit het Shati vluchtelingenkamp in de Gazastrook, dagen nadat hij benzine over zichzelf had gegoten en zich in brand had gestoken. De man, die later werd geïdentificeerd als Husni Abu Arabiya, was niet in staat om voor zijn zwangere vrouw en zijn ouders te zorgen, die allen in hetzelfde huis woonden, volgens Palestijnse bronnen. Zijn moeder raakte gewond toen ze het vuur probeerde te blussen.
“Mijn zoon stak zichzelf in brand vanwege schulden,” zei de vader van Abu Arabiya. “Hij had geen huis en geen baan. Hij stak zichzelf in brand vanwege armoede en honger.”
De zus van Abu Arabiya zei dat het gezin in een huurhuis woonde en de afgelopen zeven maanden niet in staat was om de huur te betalen. “Ik doe een beroep op de Palestijnse regeringen van Hamas en de Palestijnse Autoriteit om de rest van de familie te redden,” zei zijn zus .
Eerder pleegde Mohammed Abu Al-Rish, een blinde man uit de Gazastrook, ook op dezelfde manier zelfmoord.
Abu Al-Rish, 36, stak zichzelf in brand voor een bank in de buurt van Al-Nasr in Gaza-Stad om te protesteren tegen de weigering van de Hamasregering om hem sociale bijstand te verlenen. Bronnen in de Gazastrook zeiden dat hij zijn gezichtsvermogen verloor nadat Hamasleiders hem en andere Palestijnen enkele jaren geleden hadden aangemoedigd om naar de grens met Israël te trekken en gewelddadige aanvallen uit te voeren tegen Israëlische soldaten.
Op dezelfde dag pleegde ook de 22-jarige Ahmed Siam zelfmoord door benzine over zich uit te gieten en zichzelf in brand te steken.
Dagen eerder pleegde een andere 30-jarige man zelfmoord door zich op te hangen in zijn huis.
“In alle landen van de wereld betaal je belasting voor de diensten die de staat je verleent, behalve voor ons,” klaagde Khalil Talmas, een inwoner van de Gazastrook. “In ruil daarvoor zijn er geen ziekenhuizen, geen onderwijs, geen elektriciteit, geen water, geen openbare nutsvoorzieningen, zelfs geen knaagdierbestrijding.”
Een andere Palestijn, Anas Al-Jazzar, schreef dat de term “Wij willen leven!” in werkelijkheid betekent dat de Palestijnen niet willen sterven. “Het is een kreet van pijn uit de diepte van een verpletterd en uitgeput Palestijns volk,” legde Al-Jazzar uit. “Het is een schreeuw tegen belastingen, afpersing, onderdrukking en corruptie.”
Andere Palestijnen zeiden dat het huidige protest niet alleen gericht was tegen Hamas, maar ook tegen de regering van de Palestijnse Autoriteit op de Westelijke Jordaanoever die de afgelopen jaren sancties heeft opgelegd aan de Gazastrook als onderdeel van een poging om het Hamas-regime daar te ondermijnen.
Deze Palestijnen wezen erop dat de corrupte leiders van Hamas en de Palestijnse Autoriteit en hun familieleden een comfortabel leven leiden op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook, en in vijfsterrenhotels en grote villa’s in Qatar en Turkije, terwijl de meeste mensen onder hun bewind in armoede, werkloosheid en ellende leven.
Onlangs waren de inwoners van de Gazastrook verbaasd te horen dat Hamas-leider Ismail Haniyeh en zijn gezin naar Turkije zijn verhuisd. Haniyeh had de afgelopen jaren in Qatar gewoond nadat hij de Gazastrook had verlaten.
Nu lijkt hij besloten te hebben naar Turkije te verhuizen omdat hij zich blijkbaar veiliger en meer ontspannen voelt onder het regime van de Turkse president Recep Tayyip Erdogan.
Wat veel Palestijnen verbaasde was dat Haniyeh erin slaagde om al zijn familieleden uit de Gazastrook te krijgen, terwijl de meeste Palestijnen nog steeds niet kunnen vertrekken: Egypte, dat een gedeelde grens heeft met de Gazastrook, staat hen niet toe de grens over te steken. Verschillende hooggeplaatste Hamasleiders hebben de laatste jaren echter samen met hun gezinnen de Gazastrook verlaten op zoek naar een beter leven in Arabische en islamitische landen.
Mohammed Nashwan, een inwoner van de Gazastrook, uitte zijn verontwaardiging over de stap van de familie Haniyeh om naar Turkije te verhuizen.
“Dus de families van de [Hamas] leiders, hun kinderen, kleinkinderen geloven niet in hun eigen [politieke en militaire] project, en hoewel ze in Gaza kunnen leven in de grootste luxe, kiezen ze ervoor om het te verlaten voor de hotels en villa’s van Doha en Istanbul … Ze hebben de hongerige bevolking van Gaza achtergelaten, die kunnen in armoede, ontbering en honger leven.”
De Hamasleiders toesprekend, voegde Nashwan eraan toe:
“Als je kinderen niet in je eigen project geloven, hoe wil je dan dat de mensen er wel in geloven? Wil je dat ze erin geloven terwijl ze zien hoe jij het leven van koningen leidt buiten het land? Wil je dat ze in jouw project geloven terwijl hun kinderen sterven in de zee door verdrinking en in de bossen op zoek naar een fatsoenlijk leven terwijl jouw kinderen hun eigen investeringen en onroerend goed hebben?”
Het is onwaarschijnlijk dat de jongste campagne tegen Hamas de meedogenloze en onderdrukkende islamisten van de macht zal verdrijven, althans niet in de afzienbare toekomst. Hamas zal hoogstwaarschijnlijk opnieuw bruut geweld gebruiken om de stemmen te onderdrukken die waardigheid eisen en een einde aan de corruptie.
Toch bieden deze stemmen een sprankje hoop dat de Palestijnen eindelijk beginnen te beseffen dat hun corrupte en incompetente leiders – zowel van de Palestijnse Autoriteit als van Hamas – hen van de ene ramp naar de andere blijven leiden, terwijl ze hen beroven van de internationale hulp die hun toekomt en hun een fatsoenlijk leven ontzeggen.
Het valt nog te bezien of de hernieuwde Palestijnse onrust in Gaza tegen de roofzuchtige Palestijnse leiders enige aandacht zal trekken van de internationale gemeenschap — of dat meer jonge Gazanen zichzelf in brand moeten steken voordat de door Hamas gecreëerde wanhoop in de Gazastrook een verhaal wordt dat de moeite waard is om te verslaan.
ENGLISH
It has been 15 years since the Islamist Hamas group seized control of the Gaza Strip, home to some two million Palestinians. Since then, the residents of the Gaza Strip have been reminded on a daily basis of the failure of the Iranian-backed group to provide them with decent living conditions.
By Gatestone Institute – Khaled Abu Toameh
Instead, the repressive governance of the Hamas leaders only brings the Palestinians in Gaza more misery.
The situation in the Hamas-ruled Gaza Strip has become so bad that an increasing number of young people have been committing suicide by self-immolation, throwing themselves from rooftops, swallowing large amounts of medicine and hanging.
Many residents of the Gaza Strip undoubtedly regret the day they voted for Hamas in the 2006 Palestinian parliamentary election.
Many residents also undoubtedly regret the day they supported the Hamas takeover of the Gaza Strip in 2007, a process during which the Islamist group killed dozens of members of their rivals in the ruling Fatah faction headed by Palestinian Authority President Mahmoud Abbas.
To express their discontent with Hamas and its failed governance, Palestinians have in the past launched protests, both on the streets and through social media, demanding an end to the economic and humanitarian crisis that has plagued them since the Islamist group seized control of the Gaza Strip.
The last protest, which took place in 2017 under the slogan “We Want to Live!“, was brutally crushed by Hamas’s security forces and militias.
Recently, Palestinians in the Gaza Strip decided to resume their protests against Hamas. The decision came after a spate of violent crime and suicide cases.
In one instance, a Hamas security officer, Jibril Karmout, shot dead his father-in-law and sister-in-law, and wounded 15 others, because of a “family feud.”
Human rights organizations have documented 49 cases of homicide and suicides since the beginning of this year.
Just last week, an unemployed 25-year-old man from Shati Refugee Camp in the Gaza Strip died days after pouring gasoline on himself and setting himself on fire. The man, who was later identified as Husni Abu Arabiya, was unable to provide for his pregnant wife and his parents, who all lived in the same house, according to Palestinian sources. His mother was injured when she tried to put out the fire.
“My son set himself on fire because of debts,” Abu Arabiya’s father said. “He did not have a home or a job. He set himself on fire because of poverty and hunger.”
Abu Arabiya’s sister said that the family lived in a rented house and was unable to pay the rent for the past seven months. “I appeal to the Palestinian governments of Hamas and the Palestinian Authority to save the rest of the family,” his sister said .
Earlier, Mohammed Abu Al-Rish, a blind man from the Gaza Strip, also committed suicide the same way.
Abu Al-Rish, 36, set himself on fire in front of a bank in the neighborhood of Al-Nasr in Gaza City to protest against the refusal of the Hamas government to provide him with social welfare assistance. Sources in the Gaza Strip said that he lost his sight after Hamas leaders encouraged him and other Palestinians to head toward the border with Israel a few years ago and engage in violent attacks against Israeli soldiers.
On the same day, 22-year-old Ahmed Siam also killed himself by pouring gasoline on himself and setting himself on fire.
Days earlier, another 30-year-old man committed suicide by hanging at his home.
“In all countries of the world, you pay taxes for the services that the state provides you, except for us,” complained Khalil Talmas, a resident of the Gaza Strip. “In return, there are no hospitals, no education, no electricity, no water, no public utilities, not even rodent control.”
Another Palestinian, Anas Al-Jazzar, wrote that the term “We Want to Live!” really means that Palestinians do not want to die. “It is a cry of pain from the depths of a crushed and exhausted Palestinian people,” Al-Jazzar explained. “It is a cry against taxes, extortion, repression and corruption.”
Other Palestinians said that the current protest was directed not only against Hamas, but also against the Palestinian Authority government in the West Bank that has been imposing sanctions on the Gaza Strip in the past few years as part of an effort to undermine the Hamas regime there.
These Palestinians pointed out the corrupt leaders of Hamas and the Palestinian Authority and their family members are leading comfortable lives in the West Bank and Gaza Strip, and in five-star hotels and big villas in Qatar and Turkey, while most people under their rule are living in poverty and unemployment and misery.
Recently, residents of the Gaza Strip were surprised to hear that Hamas leader Ismail Haniyeh and his family have moved to Turkey. Haniyeh had been living in Qatar for the past few years after he left the Gaza Strip.
Now, it seems he decided to move to Turkey because he apparently feels more safe and relaxed under the regime of Turkish President Recep Tayyip Erdogan.
What surprised many Palestinians was that Haniyeh managed to get all his family members out of the Gaza Strip while most Palestinians still cannot leave: Egypt, which has a shared border with the Gaza Strip, will not allow them to cross the border. Several senior Hamas leaders, however, have in recent years left the Gaza Strip together with their families in search of better lives in Arab and Muslim countries.
Mohammed Nashwan, a Gaza Strip resident, expressed outrage over the move by the Haniyeh family to relocate to Turkey.
“So the [Hamas] leaders’ families, their children, grandchildren do not believe in their own [political and military] project, and although they can live in Gaza in the utmost luxury, they choose to leave it for the hotels and villas of Doha and Istanbul… They left the hungry people of Gaza to live in poverty, deprivation and hunger.”
Addressing the Hamas leaders, Nashwan added:
“If your children do not believe in your project, do you want people to believe in it? Do you want them to believe in it while they see you living the life of kings outside the country? Do you want them to believe in your project while their children are dying in the sea by drowning and in the forests in search of a decent life while your children have their own investments and real estate?”
The latest campaign against Hamas is unlikely to remove the ruthless and oppressive Islamists from power, at least not in the foreseeable future. Hamas will most probably again use brutal force to suppress the voices demanding dignity and an end to corruption.
Yet these voices offer a glimmer of hope that the Palestinians are finally beginning to realize that their corrupt and incompetent leaders — whether in the Palestinian Authority or Hamas — are continuing to lead them from one disaster to another, while depriving them of the international aid that is rightly theirs and denying them a decent life.
It remains to be seen whether the renewed Palestinian unrest in Gaza against the rapacious Palestinian leaders will attract any notice from the international community — or if more young Gazans need to set themselves on fire before the Hamas-created desperation in the Gaza Strip becomes a story worth covering.
