Oekraïense immigranten arriveren op Ben Gurion International Airport nabij Tel Aviv, Israël, als onderdeel van een alijah uit Oekraïne, 20 februari 2022. (Foto: Tomer Neuberg/Flash90)

Nederlands + English

Of de eis van Bezalel Smotrich serieus is en deel zal uitmaken van een definitief regeerakkoord, moet nog worden bepaald.

Door: Allisraelnews – Maya Hofman

Het hoofd van de Religieuze Zionistische Partij van Israël en zijn ultraorthodoxe tegenhangers eisen een wijziging van de Wet op Terugkeer in ruil voor toetreding tot een rechtse coalitie onder voormalig premier Benjamin Netanyahu. Indien geaccepteerd, zou dat een verschuiving kunnen betekenen voor wie naar Israël zou kunnen emigreren.

De wijziging van de Wet op Terugkeer annuleert de “kleinkindclausule”, die een persoon die een Jood van de “derde generatie” is toestaat om te emigreren naar Israël en bij aankomst automatisch het Israëlische staatsburgerschap ontvangt. Het hoofd van het religieus zionisme, Bezalel Smotrich, dringt daarop aan, en de ultraorthodoxen hebben gezegd dat ze deze steunen,.

Als dit wordt ingevoerd, kan dit mogelijk gevolgen hebben voor de alijah van tienduizenden personen van joodse afkomst die niet langer lid zijn van een joodse gemeenschap of een joodse ouder hebben.

De overwinning van 64 zetels voor de rechtse en religieuze partijen deed velen geloven dat Israël binnen een week na de verkiezingen van 1 november een nieuwe regering zou zien. Maar de coalitieonderhandelingen zijn complexer gebleken dan verwacht, mede door extreme eisen van de radicale partijen die rond de tafel zitten.

Vorige week bereikte Netanyahu een overeenkomst met Itamar Ben Gvir, voorzitter van de Joodse Machtspartij, waarbij hij de extreemrechtse wetgever de rol van Israëlische minister van openbare veiligheid beloofde, en zijn partij de leiding gaf over de ontwikkeling in de regio’s Negev en Galilea.

De onderhandelingen met Smotrich zijn echter minder vlot gebleken.

Hoewel het schrappen van de kleinkindclausule, zoals Smotrich vraagt, vooral gevolgen zou hebben voor immigranten uit de voormalige Sovjet-Unie, waaronder tienduizenden Russen en Oekraïners die hun door oorlog verscheurde landen ontvluchten, zou het daar niet bij blijven. Het zou ook kunnen slaan ​​op de immigratie van personen uit westerse landen die volgens de joodse wet niet joods zijn, die dan geannuleerd moeten worden.

Onder de huidige wet staat dat joden die zich tot een andere religie hebben bekeerd, niet in aanmerking komen om naar het land te emigreren onder de Wet op Terugkeer, zelfs als ze joods van geboorte zijn.

Eerder deze maand, toen er geruchten de ronde deden over de eis van Smotrich, waren de reacties van andere wetgevers gemengd. De meeste leden van de vorige coalitie haalden uit naar Smotrich, zoals de voormalige minister van Diasporazaken Nachman Shai (Arbeiderspartij). Hij zei dat een dergelijke stap “wijst op een fundamenteel gebrek aan begrip van de relatie tussen Israël en het Joodse volk in de diaspora. De Wet op Terugkeer is een van de hoekstenen van de staat Israël, de staat van het Joodse volk.”

Likud-leider MK Benjamin Netanyahu spreekt met het hoofd van de religieus-zionistische partij MK Bezalel Smotrich tijdens een beëdigingsceremonie van de 25e Knesset, in het Israëlische parlement in Jeruzalem, 15 november 2022. (Foto: Olivier Fitoussi/Flash90)

Een ander lid van de Knesset, Reform Rabbi Gilad Kariv (Arbeiderspartij), noemde de eis een “oorlogsverklaring aan het diaspora-jodendom en een aanval op de fundamenten van het zionisme”.

Professor Asher Maoz legde aan ALL ISRAEL NEWS uit dat de vraag voortkomt uit een situatie die de afgelopen decennia is ontstaan, waarbij families die zich identificeren als volgelingen van Jezus (Yeshua in het Hebreeuws) het staatsburgerschap kregen omdat ze een Joodse grootvader hadden.

Volgens Maoz, stichtend decaan van de Peres Academic Law School en vice-president van de International Association for the Defense of Religious Liberty, is ongeveer 70% van de immigranten uit de voormalige Sovjet-Unie volgens de joodse wet niet joods.

“De vraag vandaag is wie een Jood is, en omwille van de Wet op Terugkeer is het een sociologische definitie: het zijn mensen van Joodse afkomst, hoewel ze geen Joden zijn”, legde Maoz uit.

WAT IS DE WET OP TERUGKEER?

Er zijn momenteel twee wegen om Israëlisch staatsburger te worden.

Aan de ene kant moeten aanvragers bewijzen dat ze joods zijn volgens wat bekend staat als ” halachische ” of religieuze wet, en dat noch de aanvrager, noch hun ouders zich tot een andere religie hebben bekeerd.

De halachische wet stelt dat een persoon joods is als zijn moeder joods is geboren of zich tot het jodendom heeft bekeerd.

Het tweede spoor is wanneer aanvragers bewijzen dat hun moeder specifiek niet joods is, maar dat ofwel hun vader en/of een van hun grootouders van vaderskant joods is. Deze mensen worden echter alleen als joods beschouwd met betrekking tot de Wet op Terugkeer en het verkrijgen van staatsburgerschap, maar worden nog steeds niet als halachisch joods beschouwd en kunnen niet trouwen, scheiden of begraven worden door het rabbinaat in Israël.

In alle gevallen hebben de Israëlische regering en het Hooggerechtshof bepaald dat iemands religieuze naleving niet relevant is voor hun recht op terugkeer.

De Wet op Terugkeer werd in 1950 aangenomen. Het was een van de eerste wetten die door het Israëlische parlement werd goedgekeurd. Het begint met de clausule dat “Elke Jood het recht heeft om naar Israël te emigreren.”

In die tijd was er helemaal geen definitie van wie een Jood was. Als mensen kwamen en zeiden dat ze joods waren, stelde het ministerie van Binnenlandse Zaken geen vragen.

“Het idee was dat iedereen die bereid was om te komen en met ons te lijden, kon komen”, zei Maoz.

Pas in 1970 werd de kleinkindclausule, “clausule 4a”, toegevoegd vanwege verdeeldheid onder de orthodoxe rabbijnen van het land en de seculiere meerderheid van het land. De orthodoxe rabbijnen wilden de immigratie beperken tot degenen die volgens de joodse wet joods waren

Hoewel er nog geen wijziging is aangebracht in de wet op de bevoegdheid van de rabbijnse rechtbanken uit 1953, die de rabbijnse rechtbanken de enige autoriteit geeft op het gebied van huwelijk en echtscheiding van joden in Israël, nam het Hooggerechtshof een ander standpunt in als het ging om het definiëren van “seculiere” wetgeving, zei Maoz.

Het begon allemaal, herinnerde hij zich, toen een jonge Israëlische marineofficier genaamd Benjamin Shalit trouwde met een niet-joodse Schotse vrouw tijdens zijn studie in Edinburgh. Ze verhuisden samen terug naar Israël en kregen twee kinderen. Toen Shalit de kinderen echter als joods wilde registreren, weigerde het ministerie. Dat kwam omdat volgens de joodse wet kinderen van een niet-joodse moeder niet joods zijn.

“Shalit diende een aanvraag in bij het Hooggerechtshof om de aanpak van het ministerie aan te vechten”, legde Maoz uit in een paper gepubliceerd door de International Association of Jewish Lawyers and Jurists die hij deelde met AIN. “Hij voerde aan dat iemands etnische affiliatie gescheiden was van zijn religieuze affiliatie. Hij voerde aan dat iemand joods kon zijn in termen van zijn etnische groep zonder joods te zijn door religie. Hij verklaarde dat identificatie met de Joods-Israëlische cultuur en waarden de test was voor het bepalen van de Joodse etnische affiliatie.”

Na een langdurig debat tussen een panel van negen rechters oordeelde de rechtbank met een meerderheid van 5:4 dat de kinderen als joods moesten worden geregistreerd.

Maoz gaf toe dat het tegenwoordig ingewikkelder is om te bepalen of iemand Israël mag binnenkomen, simpelweg omdat hij zegt dat hij zich Joods voelt, terwijl “Israël een van de meest aantrekkelijke immigratielanden is geworden.”

“OORLOGSVERKLARING” M.B.T. JOODSE IMMIGRATIE NAAR ISRAËL?

Knessetlid Simcha Rothman, een lid van de partij van Smotrich, waarschuwde dat het toelaten van te veel niet-joden in het land een bedreiging zou kunnen vormen voor de joodse meerderheid in Israël en afbreuk zou kunnen doen aan het doel van de Wet op de Terugkeer, die volgens hem de immigratie van alle Joden die in Israël willen wonen ondersteunt.

In een interview dat binnenkort zal worden uitgezonden als onderdeel van de Euro-Asia Jewish Congress-conferentie, vertelde hij vorige week aan deze verslaggever dat “de Wet op Terugkeer een doel heeft: de Joodse staat opbouwen en ervoor zorgen dat het het thuisland van het Joodse volk wordt. .”

Hij zei dat “als je de cijfers ziet uit Oekraïne, Rusland, Wit-Rusland en andere landen van de voormalige Sovjet-Unie, moet je je afvragen of de Wet op Terugkeer zijn doel dient.” Meer dan 70% van de mensen daar is niet-Joods en de meesten zien zich niet eens als Joods, wat betekent dat ze geen Joden willen worden,

Concreet, volgens gegevens van het Centraal Bureau voor de Statistiek, was 70% van de immigranten tussen de jaren 2016 en 2021 immigranten die Israël binnenkwamen via de kleinkindclausule of de zoon/dochter, echtgenoot van een zoon of echtgenoot van een kleinzoon die niet Joods was, geen Jood was volgens de Joodse wet.

Daarentegen wordt de meerderheid van de aanvragers van de immigrantenstatus uit westerse landen volgens de definitie van de Wet op Terugkeer als “Joden” beschouwd, betoogde Rothman, ook uit de Verenigde Staten, Frankrijk en Zuid-Amerika. Hij zei dat zijn partij de kleinkindclausule wil afschaffen, zodat de staat Israël zijn budgetten en inspanningen kan richten op de immigratie van Joden.

Rothman houdt zich aan de rabbijnse definitie van wie een jood is – en wie niet joods is.

“Het slaat nergens op als de meerderheid van de mensen die met de Wet op Terugkeer komen nu niet-Joden zijn, en de staat Israël veel mankracht en denkkracht besteedt aan het integreren van die mensen die niet-Joden zijn, terwijl in de tussentijd , mensen komen uit de Verenigde Staten of Frankrijk die gefrustreerd zijn omdat Israël niet weet hoe ze hun opname gemakkelijker kunnen maken.”

Maya Hoffman interviewt MK Simcha Rothman

Rothman vindt dat Israël gericht moet zijn op “de groei van het Joodse volk” en minder op “mensen die hier willen komen omdat Israël een beter socialezekerheidsstelsel heeft”.

Hij benadrukte dat de terugkeerwet geen betrekking heeft op vluchtelingen en dat het schrappen of wijzigen van de clausule niets te maken heeft met het voor korte tijd accepteren van personen uit door oorlog verscheurde landen.

Is het accepteren van alleen Joden in Israël racistisch?

Op deze vraag zei Rothman nee. Hij zei dat het doel van Israël is om “het thuisland voor de Joden te zijn. Dit is geen racisme; dit is wat het betekent om een ​​natie te zijn.

“Er is maar één Joods land”, vervolgde hij. “De kleinkindclausule was niet inherent aan de Wet op Terugkeer. Het is om een ​​goede reden in de jaren 70 toegevoegd, maar na verloop van tijd werd het fout.”

Hij zei dat hij niet wil proberen de status-quo te veranderen met betrekking tot wie een jood is, en als iemand uit een joodse gemeenschap komt en zegt dat hij of zij joods is, vindt hij dat ze nog steeds moeten kunnen immigreren. Rothman zei ook dat individuen die getrouwd zijn met Joden of de kinderen van de eerste generatie Joden aan weerszijden (patrilineaire of matrilineaire afkomst) zijn nog steeds het land moeten mogen binnenkomen en het staatsburgerschap moeten ontvangen.

Met andere woorden, Rothman benadrukte dat het schrappen van de kleinkindclausule geen andere aspecten van de Wet op Terugkeer zou veranderen.

WAT IS HET VOLGENDE?

Of de eis van Smotrich serieus is en deel zal uitmaken van een definitief regeerakkoord, of dat hij zal worden verworpen in ruil voor het accepteren van andere eisen, moet nog worden bepaald.

Israëli’s – en Joden over de hele wereld – zullen pas zeker weten of en wanneer de volgende regering eindelijk wordt gevormd en de coalitieakkoorden openbaar worden gemaakt.

 

Maya Hofman
Maya Hoffman is een doorgewinterde Amerikaans-Israëlische journalist en strategisch communicatieadviseur. Ze is de voormalige nieuwsredacteur, hoofd strategie en hoofd gezondheidsanalist voor de Jerusalem Post, waar ze de portals Health & Wellness, Business & Innovation en Christian World lanceerde.

 

****************************************************

 


Ukrainian immigrants arrive at Ben Gurion International Airport near Tel Aviv, Israel, as part of an aliyah from Ukraine, Feb. 20, 2022. (Photo: Tomer Neuberg/Flash90)

ENGLISH

Whether Bezalel Smotrich’s demand is serious and will be a part of any final coalition agreement is yet to be determined.

By Allisraelnews – Maayan Hoffman

 

The head of Israel’s Religious Zionism Party and his ultra-Orthodox counterparts are demanding an amendment to the Law of Return in exchange for joining a right-wing coalition under former Prime Minister Benjamin Netanyahu. If accepted, the shift could change who could immigrate to Israel.

The change to the Law of Return that Religious Zionism head Bezalel Smotrich is pushing for, and which the ultra-Orthodox have said they support, is canceling the “grandchild clause,” which allows a person who is a “third-generation” Jew to immigrate to Israel and receive automatic Israeli citizenship upon arrival.

Should this be enacted, it could potentially affect the aliyah of tens of thousands of individuals of Jewish descent who are no longer members of a Jewish community nor have a Jewish parent.

The 64-seat victory for the right-wing and religious parties led many to believe that Israel would see a new government within a week of the Nov. 1 election. But coalition negotiations have proven more complex than expected, in part because of extreme demands by the radical parties who are sitting around the table.

Last week, Netanyahu scored an agreement with Jewish Power party chairman Itamar Ben Gvir, promising the far-right legislator the role of Israel’s public security minister, as well as putting his party in charge of development in the Negev and Galilee regions.

However, negotiations with Smotrich have proven less swift.

While removing the grandchild clause as Smotrich is requesting would mainly affect immigrants from the former Soviet Union, including tens of thousands of Russians and Ukrainians fleeing their worn-torn countries, it would not stop there. It could also stand to cancel the immigration of individuals from Western countries who are not Jewish according to Jewish law.

Under the current law, it states that Jews who have converted to another religion are not eligible to immigrate to the country under the Law of Return, even if they are Jewish by birth.

Earlier this month, when rumors started emerging about Smotrich’s demand, reactions by other lawmakers were mixed. Most members of the previous coalition lashed out at Smotrich, such as former Minister of Diaspora Affairs Nachman Shai (Labor), who said such a move “indicates a fundamental lack of understanding of the relationship between Israel and the Jewish people in the Diaspora. The Law of Return is one of the cornerstones of the State of Israel, the state of the Jewish people.”


Likud leader MK Benjamin Netanyahu speaks with Religious Zionism party head MK Bezalel Smotrich at a swearing-in ceremony of the 25th Knesset, at the Israeli parliament in Jerusalem, Nov. 15, 2022. (Photo: Olivier Fitoussi/Flash90)

 

Another Knesset member, Reform Rabbi Gilad Kariv (Labor), called the demand a “declaration of war on Diaspora Jewry and an attack on the foundations of Zionism.”

Professor Asher Maoz explained to ALL ISRAEL NEWS that the demand stems from a situation that has arisen in recent decades, whereby families who identify as followers of Jesus (Yeshua in Hebrew) received citizenship because they had a Jewish grandfather.

According to Maoz, founding dean of the Peres Academic Law School and vice president of the International Association for the Defense of Religious Liberty, around 70% of immigrants from the former Soviet Union are not Jewish according to Jewish law.

“The question today is who is a Jew, and for the sake of the Law of Return, it is a sociological definition: They are people of Jewish origin, though they are not Jews,” Maoz explained.

WHAT IS THE LAW OF RETURN?

There are currently two tracks to becoming an Israeli citizen.

On one track, applicants must prove that they are Jewish under what is known as “halachic” or religious law, and that neither the applicant nor their parents have converted to another religion.

Halachic law states that a person is Jewish if their mother is born Jewish or converted to Judaism.

The second track is when applicants prove that their mother is specifically not Jewish, but that either their father and/or one of their paternal grandparents is Jewish. These people, however, are only viewed as Jewish with regards to the Law of Return and receiving citizenship, but are still not viewed as halachically Jewish and cannot marry, divorce or be buried by the Rabbinate in Israel.

In all cases, the Israeli government and Supreme Court have determined that one’s religious observance is not relevant to their right of return.

The Law of Return was passed in 1950. It was one of the first laws approved by Israel’s parliament. It opens with the clause that “Every Jew has the right to immigrate to Israel.”

At that time, there was no definition of who was a Jew at all. When people came and said that they were Jewish the Ministry of the Interior asked no questions.

“The idea was that whoever was willing to come and suffer with us could come,” Maoz said.

It was only in 1970 that the grandchild clause, “Clause 4a,” was added because of division among the country’s Orthodox rabbis, who wanted to limit immigration to those who were Jewish by Jewish law, and the country’s secular majority.

While no change has yet been made to the 1953 Rabbinical Courts Jurisdiction Law, which allows Rabbinical Courts the sole authority in matters of marriage and divorce of Jews in Israel, the Supreme Court took a different stance when it came to defining “secular” legislation, Maoz said.

It all started, he recalled, when a young Israeli navy officer named Benjamin Shalit married a non-Jewish Scotswoman while studying in Edinburgh. They moved back to Israel together and had two children. However, when Shalit wanted to register the children as Jewish, the Ministry refused. That was because, by Jewish law, children born to a non-Jewish mother are not Jewish.

“Shalit applied to the Supreme Court challenging the ministry’s approach,” Maoz explained in a paper published by the International Association of Jewish Lawyers and Jurists that he shared with AIN. “He submitted that one’s ethnic affiliation was separate and apart from his religious affiliation. He argued that one could be Jewish in terms of his ethnic group without being Jewish by religion. He stated that the test for determining Jewish ethnic affiliation was identification with Jewish – Israeli culture and values.”

After a lengthy debate among a panel of nine judges, the court ruled with a majority of 5:4 that the children should be registered as Jewish.

Maoz admitted that today it is more complicated to determine if someone should be allowed to enter Israel simply because he states he feels Jewish when “Israel has become one of the most attractive immigration countries.”

“DECLARATION OF WAR” ON JEWISH IMMIGRATION TO ISRAEL?

Knesset Member Simcha Rothman, a member of Smotrich’s party, warned that allowing too many non-Jews into the country could threaten the Jewish majority in Israel and detract from the purpose of the Law of Return, which he said was to support the immigration of any Jew who wants to live in Israel.

In an interview that will be aired soon as part of the Euro-Asia Jewish Congress conference, he told this reporter last week that “the Law of Return has a purpose: to build the Jewish state and make sure it’s the homeland of the Jewish people.”

He said that “when you see the numbers from Ukraine, Russia, Belarus and other former Soviet Union countries, with more than 70% of the people from there being non-Jewish and most not even identifying as Jewish, meaning they don’t want to become Jews, you have to ask if the Law of Return is serving its purpose.”

Specifically, according to Central Bureau of Statistics data, 70% of immigrants between the years of 2016 and 2021 were immigrants who entered Israel either via the grandchild clause or were the son/daughter, spouse of a son or spouse of a grandson who was not Jewish by Jewish law.

In contrast, the majority of applicants for immigrant status from Western countries are considered “Jews” by the Law of Return definition, Rothman contended, including from the United States, France and South America. He said his party wants to do away with the grandchild clause so that the State of Israel can focus its budgets and its efforts on the immigration of Jews.

Rothman abides by the rabbinic definition of who is a Jew – and who is not Jewish.

“It does not make sense when the majority of people who come with the Law of Return are now non-Jews, and the State of Israel focuses a lot of manpower and thinking on integrating those people who are non-Jews, while in the meantime, people come from the United States or France and are frustrated because Israel doesn’t know how to make their absorption easier.”

 

Maayan Hoffman interviews MK Simcha Rothman

Rothman believes that Israel should be focused on “growing the Jewish people” and less on “people who want to come here because Israel has a better welfare system.”

He stressed that the Law of Return does not pertain to refugees and that removing or changing the clause would have nothing to do with accepting individuals from war-torn countries for short periods.

Is accepting only Jews into Israel racist?

To this question, Rothman said no. He said that the purpose of Israel is to “be the homeland for the Jews. This is not racism; this is what it means to be a nation-state.

“There is only one Jewish country,” he continued. “The grandchild clause was not inherent in the Law of Return. It was added in the 1970s for a good reason, but as time passed, it became wrong.”

He said he does not want to try to change the status quo regarding who is a Jew, and if someone comes from a Jewish community and says that he or she is Jewish, he believes they should still be able to immigrate. Rothman also said that individuals married to Jews or the children of first-generation Jews on either side (patrilineal or matrilineal descent) should still be allowed to enter the country and receive citizenship.

In other words, Rothman stressed that removing the grandchild clause would not alter any other aspects of the Law of Return.

SO, WHAT IS NEXT?

Whether Smotrich’s demand is serious and will be a part of any final coalition agreement, or whether it will be cast away in exchange for accepting other demands has yet to be determined.

Israelis – and Jews around the world – will only know for certain if and when the next government is finally formed and the coalition agreements are made public.

 

Maayan Hoffman
Maayan Hoffman is a veteran American-Israeli journalist and strategic communications consultant. She is the former news editor, head of strategy and senior health analyst for the Jerusalem Post, where she launched the outlet’s Health & Wellness, Business & Innovation and Christian World portals.