Kunstenares Zenab Grabia met een van haar vele unieke kunstwerken in haar galerie in de bedoeïenenstad Segev Shalom. Foto met dank aan Zenab Grabia

Nederlands + English

Zenab Grabia kende geen vrouwelijke keramiekkunstenaars in haar gemeenschap, totdat ze er zelf een werd.

Door: Israel21c – Naama Barak

Toen Zenab Grabia een klein meisje was, kende ze geen vrouwelijke keramiekkunstenaars in haar gemeenschap. Die waren er gewoon niet. Maar dankzij haar hebben jonge vrouwen uit de Bedoeïenengemeenschap nu een succesvol rolmodel in dit ambacht.

Grabia woont met haar familie in de Bedoeïenenstad Segev Shalom in de Negev, waar ook haar galerie is gevestigd met keramiek dat is versierd met traditionele Bedoeïenenborduurmotieven.

Haar weg om keramiste te worden was ongewoon, niet in het minst omdat ze in het begin niet echt een fan van klei was.

“In het begin had ik niet zoveel met keramiek,” geeft ze toe. “Ik was altijd zo bang om vies te worden, maar het was een verplicht vak op de universiteit zonder hetwelk je je diploma niet kon behalen. Dus schreef ik me in voor een zomercursus keramiek en begon ik met keramiek. Ik begon er tijd voor te maken en ontwierp schalen.”

Toen kreeg ze het idee om bedoeïenenborduurwerk toe te voegen aan haar stukken.

Grabia verwerkt traditioneel bedoeïenenborduurwerk in haar werk, hetzij door het te beschilderen of door het erin te naaien. Foto met dank aan Zenab Grabia

“Ik wilde mijn moeder een geschenk geven dat een leven lang zou meegaan, en zij is degene die ons borduurmotieven heeft geleerd. Ik besprak het met mijn kunstprofessor, niemand had het eerder gedaan.”

Na wat vallen en opstaan bereikte Grabia het gewenste resultaat.

“In sommige schalen schilder ik het borduurwerk gewoon met verschillende kleuren, er op en bij andere voeg ik het borduurwerk echt toe aan de schaal; ik naai het erin,” legt ze uit.

Grabia leerde traditioneel bedoeïenenborduurwerk van haar moeder, die haar inspireerde tot haar kunstwerken. Foto met dank aan Zenab Grabia

“Het is heel goed gelukt, en ik krijg heel goede reacties. Mensen vragen me altijd hoe ik op het idee ben gekomen. Ik zie hoe blij en opgewonden mensen zijn met het werk, hoe ze de borden gewoon vasthouden en onderzoeken en vragen hoe het gedaan is.”

Tegen de stroom ingaan

Het heeft haar wat tijd gekost om het te maken in de kunstwereld, en in sommige opzichten hield dat ook in dat ze tegen de stroom van haar gemeenschap in ging.

“Behalve mijzelf ken ik niemand die keramiek maakt, hoewel er wel mensen zijn die hebben leren schilderen of een bachelor in kunst hebben afgerond,” zegt ze.

“Al mijn studies vonden plaats in een later stadium. Ik heb mijn twaalfjarige studie op 24-jarige leeftijd afgerond, en ben toen een meer academische richting ingeslagen. Nu ben ik [van plan om te gaan studeren voor] een doctoraat in de kunst,” zegt ze.

“Met alle moeilijkheden die erbij kwamen kijken, heb ik het overleefd en heb ik mijn bachelordiploma en mijn lesbevoegdheid gehaald, gaandeweg ben ik anders gaan denken, dat ik een master in de kunst zou kunnen doen.”

Grabia doet haar keramiekwerk als bijbaan; ze werkt fulltime als onderwijzeres en kleuterleidster voor het Ministerie van Onderwijs. Desondanks heeft ze veel succes gehad. Haar galerie werd een populaire halte voor groepen toeristen in Israël, en ze heeft tentoonstellingen in het buitenland gedaan.

Een van Zenab Grabia’s unieke stukken. Foto met dank aan Zenab Grabia

Een weg banen

“Een bedoeïenenvrouw kan haar kunst echt op deze manier ontwikkelen, maar toen ik begon was het niet gemakkelijk om dat te doen, zelfs tegenwoordig is het moeilijk om kunst te maken en kunst te onderwijzen, maar ondanks al die obstakels heb ik er bij mijn familie op aangedrongen tot ze ermee instemden,” zegt Grabia.

“Het maakt me gelukkig succesvol te zijn en te beseffen dat de ‘sky de limit’ is voor mij,” voegt ze eraan toe. “Ik ben er blij mee, en fungeer ook een beetje als rolmodel; je kunt nu in Segev Shalom in de kunst een toelatingsexamen doen.”

Grabia met haar twee kinderen. Ze dient als rolmodel voor jonge mensen in haar gemeenschap. Foto met dank aan Zenab Grabia

Grabia merkt op dat haar man, Suleiman al-Abid, haar ambities steunt en haar zelfs bijstaat.

“Mijn man heeft het nooit geleerd, maar hij heeft het keramiekvirus van zijn vrouw te pakken gekregen. Hij helpt me veel. Soms hebben we gezamenlijke ideeën, we reizen samen naar tentoonstellingen. Hij vindt het geweldig.”

Ze waardeert vooral zijn steun tijdens de coronavirus crisis.

“Zonder hem had ik het niet gekund; als ik alleen was geweest, was ik allang ingestort”, zegt ze. “Covid heeft ons echt getroffen. Vroeger kwamen er altijd bussen naar de galerie, maar [tijdens de pandemie] kwam er maar één groep naar ons toe.”

Het is nog niet mogelijk om Grabia’s werken online te kopen, maar ze hoopt een internetbedrijf op te zetten, zodat klanten van overal haar kunnen bereiken.

“Veel mensen vragen me naar mijn kunstwerken en ik denk echt dat als we eenmaal ook online gaan, we ook in het buitenland een markt zullen krijgen. Inshallah, het zal gebeuren,” zegt ze. “Ik zie dat als ik mijn spullen online zet, ze zullen worden opgepikt.”

Om contact op te nemen met Zenab Grabia, klik hier.

 

**********************
ENGLISH

Artist Zenab Grabia with one of her many unique artworks at her gallery in the Bedouin town of Segev Shalom. Photo courtesy of Zenab Grabia

Zenab Grabia didn’t know any female ceramic artists in her community, until she became one herself.

By: Israel21c – Naama Barak

When Zenab Grabia was a little girl, she didn’t know any female ceramic artists in her community. There simply weren’t any. But thanks to her, nowadays young women from the Bedouin community have a successful role model in this craft.

Grabia lives with her family in the Bedouin town of Segev Shalom in the Negev, which is also home to her gallery exhibiting ceramics embellished with traditional Bedouin embroidery motifs.

Her journey toward becoming a ceramic artist was unusual, not least because she wasn’t a big fan of clay to begin with.

“At first I didn’t really understand ceramics,” she admits. “I was always so afraid of getting dirty, but it was a mandatory course at college without which you couldn’t get your diploma. So I signed up for a ceramics summer course and began doing ceramics. I started making time for it and creating dishes.”

Then she had the idea of adding Bedouin embroidery to her pieces.

Grabia incorporates traditional Bedouin embroidery into her work, whether by painting it or sewing it in. Photo courtesy of Zenab Grabia

“I wanted to give my mother a gift that would last a lifetime, and she’s the one who taught me our embroidery. I discussed it with my art professor, and no one had previously done it.”

After some trial and error, Grabia reached her desired result.

“In some of the dishes, I just paint the embroidery using different colors, and in others I actually add the embroidery to the dish; I sew it in,” she explains.

Grabia learned traditional Bedouin embroidery from her mother, who inspired her artwork. Photo courtesy of Zenab Grabia

“It came out really well, and I receive very good responses. People always ask me how I came up with the idea. I see how happy and excited people are with the work, how they just hold the dishes and examine and ask how it’s done.”

Going against the grain

Making it in the art world took her some time, and in some ways included going against the grain of her community.

“Aside from me, I don’t know anyone else who does ceramics at all, although there are people who learned painting or finished a bachelor’s degree in art,” she says.

“All my studies took place at a later stage. I completed my 12 years of studies at the age of 24, and then started to head in a more academic direction. Now I’m [planning to study toward] a PhD in arts,” she says.

“With all the difficulties that were involved, I survived it and got my bachelor’s degree and my teaching certificate, and that’s when I started thinking differently — that I could do a master’s and that I want it to be in art.”

Grabia does her ceramic work on the side; she works full time as a schoolteacher and preschool teacher for the Education Ministry. Nevertheless, she’s been quite successful. Her gallery became a popular stop for tourist groups in Israel, and she has done exhibitions abroad.

One of Zenab Grabia’s unique pieces. Photo courtesy of Zenab Grabia

Blazing a path

“A Bedouin woman really can develop her art this way, but when I was starting out it wasn’t an easy thing to do – even nowadays there’s some difficulty with doing art and teaching art – yet with all of these obstacles I insisted on it with my family until they agreed,” Grabia says.

“It makes me happy to see my success and realize that the sky’s the limit for me,” she adds. “I’m pleased with it, and also serve as somewhat of a role model – you can now matriculate in art in Segev Shalom.”

Grabia with her two children. She serves as a role model to young people in her community. Photo courtesy of Zenab Grabia

Grabia notes that her husband, Suleiman al-Abid, is supportive of her ambitions and even assists her.

“My husband never studied it, but he caught the ceramics bug from his wife. He helps me a lot. Sometimes we have joint ideas, we travel together to exhibits. He loves it.”

She has been especially appreciative of his support through the coronavirus crisis.

“I couldn’t have done it without him; I would have broken down a long time ago if I were by myself,” she says. “Covid really affected us. Before, we used to have buses coming to the gallery all the time, but [during the pandemic]only one group came to us.”

It’s not yet possible to purchase Grabia’s works online but she hopes to get an ecommerce option up and running so that she can reach customers anywhere.

“Lots of people approach me and ask me for my artwork and I really think that once we also go online, we’ll market what we do abroad too. Inshallah, it will happen,” she says. “I can see that once I put my things online, they’ll get snatched up.”

To contact Zenab Grabia, click here.