Youssef Ziadna, een Arabische bedoeïen uit de Israëlische stad Rahat, pronkt met zijn minibus waarin hij naar verluidt 30 bezoekers van het Nova-dansfeest heeft gered nadat het op 7 oktober 2023 door Hamas was aangevallen. (Met dank aan Ziadna)
Nederlands + English
( JTA ) — Elke dag om 16.00 uur krijgt Youssef Ziadna een telefoontje van een psycholoog. Elke avond zit hij op zijn balkon koffie te drinken, te roken en in gedachten de ergste dingen te herbeleven die hij ooit heeft gezien.
Bron: JTA – Deborah Danan
De dagelijkse routine zou nog maar twee weken geleden ondenkbaar zijn geweest voor Ziadna, een 47-jarige bedoeïenen-Israëlische inwoner van Rahat. Als chauffeur van een minibus vulde hij zijn dagen met het vervoeren van passagiers door de zuidelijke regio van Israël.
Maar op 7 oktober werd hij gebeld om een van zijn vaste klanten op te halen en kwam halsoverkop terecht in de brute aanval van Hamas op Israël. Uiteindelijk redde hij dertig mensen, allemaal Joodse Israëli’s, van het bloedbad op het openluchtfeest nabij de zuidgrens van Israël , waarbij hij kogels ontweek en van richting veranderde om hen in veiligheid te brengen.
“Ik zou nooit willen dat iemand zou zien wat ik zag”, vertelde Ziadna aan de Jewish Telegraphic Agency. “Dit is een trauma voor mijn hele leven. Als ik alleen zit en eraan terugdenk, kan ik de tranen niet tegenhouden.
Ziadna is op deze manier toegevoegd aan een opkomend pantheon van helden die gewaagde reddingsacties hebben uitgevoerd tijdens een chaotische, gevaarlijke en bloedige aanval waarbij duizenden Israëliërs werden gedood, gewond of gevangengenomen. Een van de mensen die hij redde, postte kort daarna over hem op sociale media.
Ziadna is “een meer dan levensgrote held aan wie we voor altijd dank zullen verschuldigd zijn”, schreef Amit Hadar in het Hebreeuws in een bericht dat vanaf 7 oktober breed werd gedeeld. “Wanneer we, met Gods hulp, betere dagen bereiken, bewaar het nummer voor de volgende keer dat je een rit nodig hebt – als iemand het verdient, is deze persoon het wel.
Maar tegelijkertijd rouwt Ziadna om een neef die tijdens de aanval is vermoord en maakt zich zorgen over vier andere familieleden die nog steeds vermist worden. Hij ontving ook een bedreiging van iemand die beweerde banden te hebben met Hamas, waarin hij vergelding zwoer voor Ziadna’s pogingen om Joden te redden nadat dat in een plaatselijke krant was verteld. En hij is bezorgd dat zijn mede-bedoeïenen, gevaar lopen gezien het gebrek aan schuilkelders in Rahat. De Bedoeïenen zijn een minderheid die in veel opzichten gemarginaliseerd blijft binnen de Israëlische samenleving
Door de stress van dit alles is hij al met pijn op de borst bij de eerste hulp terecht gekomen, maar hij is vastbesloten door te zetten.
“Als ik erover nadenk, vraag ik me af hoe we daar weg zijn gekomen”, herinnerde Ziadna zich maandag, tien dagen na het bloedbad. “Ik denk dat het ons lot is dat we langer in deze wereld leven.”
Ziadna begon op 7 oktober vroeg en reed Hadar en acht van zijn vrienden om 1 uur ’s nachts van de stad Omer naar de rave in kibboets Re’im. Hij vertrok met de opdracht om ze de volgende dag om 15.00 uur op te halen.
Maar om 6 uur ’s ochtends kreeg hij een oproep van Hadar om hulp. In de overtuiging dat de roep om hulp te wijten was aan een code rood voor inkomende raketten afgevuurd vanuit Gaza, snelde Ziadna naar zijn bus.
“Ik heb mijn gezicht niet gewassen, ik heb me niet eens aangekleed”, zei Ziadna. ‘Dit is standaard hier in het zuiden.’
Een lichaam op het terrein van het muziekfestival Tribe of Nova na de dodelijke aanval van Hamas op 7 oktober 2023. (Ilia Yefimovich/fotoalliantie via Getty Images)
Maar zodra hij het Sa’ad-knooppunt bereikte, anderhalve kilometer verwijderd van Kfar Aza, werd het een totaal ander plaatje. Kfar Aza is een van de grensgemeenschappen in Gaza die enkele van de ergste verschrikkingen van het bloedbad van 7 oktober meemaakte. Een man die uit het gezelschap was ontsnapt, rende naar hem toe en gaf Ziadna een woedend teken dat hij een U-bocht moest maken. Ziadna, die het niet begreep, verliet de minibus om met hem te praten. Even later raakten Ziadna, de man en een vrouw die hem vergezelden, verzeild in geweervuur.
“De kogels vlogen overal heen”, zei Ziadna, eraan toevoegend dat de drie in een greppel aan de kant van de weg doken. Hij zei: ‘Ik hief mijn hoofd op en de man zei tegen mij: ‘Waarom doe je dat? Je krijgt een kogel door je hoofd!’”
Ziadna vertelde het ongeloof uitstralende stel dat hij door zou gaan naar de plek van het feest. ‘Ik staarde de dood in de ogen’, zei hij. ‘Maar ik wist dat ik mijn missie niet kon opgeven. Ik zal ze gaan redden.”
Ziadna navigeerde door het kogelvuur en slaagde erin zijn passagiers te bereiken op de plaats van het feest in Re’im, waar een inferno van lichamen, bloed en kogels heerste. ‘Ik zei dat ze er zoveel mogelijk moesten meenemen’, zei hij. Vierentwintig extra mensen propten zich in het voertuig met veertien zitplaatsen en onderweg redden ze nog een stel, van wie er één in zijn been was geschoten. Ziadna zegt dat hij ook een gemotoriseerde Hamas-paraglider zag die erboven zweefde en met een machinegeweer kogels op de feestgangers afvuurde.
Onder voortdurend geweervuur spoot de minibus weg. Ziadna’s grondige kennis van het terrein bleek levensreddend, en hij kon een route over onverharde wegen uitstippelen, waarbij hij de hoofdweg vermeed waar terroristen vluchtelingen in een hinderlaag lokten. Veel andere auto’s volgden zijn leiding en volgden de minibus, zei hij.
Kreten van schrik en doodsangst vulden zijn minibus terwijl de inzittenden hun wonden verzorgden en wanhopig probeerden hun dierbaren te bellen te midden van vastgelopen mobiele signalen. Ze kwamen aan bij een wegversperring bemand door de politie. Een officier zei dat het onmogelijk was om naar het ziekenhuis te gaan om de gewonde vrouw te behandelen omdat de route overspoeld was met terroristen. Een agent stuurde hen naar een nabijgelegen kibboets, Tze’elim, waar ze bleven tot laat in de middag toen het Thuisfront Commando uiteindelijk zei: het was veilig om te vertrekken.
Hadar bevestigde het verhaal van Ziadna, maar weigerde verder met JTA te praten.
Vierhonderd mensen van de party zochten hun toevlucht in de kibboets en werden volgens Ziadna goed verzorgd. “Ze gaven ons alles wat we nodig hadden: eten, opladers en zelfs sigaretten”, zei hij.
Een lid van de bedoeïenengemeenschap staat naast voertuigen die zijn vernietigd door een raket afgevuurd vanuit de Gazastrook in het dorp Arara in de Negev-woestijn, 14 oktober 2023. (Yuri Cortez/AFP via Getty Images)
Uiteindelijk bereikte Ziadna Rahat, waar zijn huis, net als de overgrote meerderheid in de stad, geen versterkte veiligheidskamer heeft. Rahat is de thuisbasis van 75.000 bedoeïenen en heeft slechts tien openbare schuilkelders – een feit waar de burgemeester, Ata Abu-Madighem, al jaren over klaagt. Dinsdag diende Abu-Madighem een aanvraag in voor 60 mobiele schuilplaatsen.
Volgens Abu-Madighem, die enkele dagen na de aanval een ontmoeting had met Ziadna om hem te bedanken, samen met vertegenwoordigers van het leger en de politie, werden op 7 oktober drie inwoners van Rahat gedood, van wie er twee familieleden van de burgemeester waren. Eén ervan was familie van Ziadna: Abed Ruhman werd vermoord door Hamas-terroristen terwijl hij in een tent op het strand van Zikim sliep, zei Ziadna.
Zeven mensen uit Rahat raakten gewond, waaronder een leerling uit de tweede klas die in de borst werd geschoten. Nog eens vijf zijn als vermist opgegeven, vier van familie van Ziadna, zei Abu-Madighem. (Onder de honderden bekende gijzelaars in Gaza bevinden zich bedoeïenen, en Hamas houdt ook een Israëlische bedoeïen, Hisham al-Sayed, gevangen sinds 2015, toen hij te voet Gaza binnenliep.)
Het grootste risico, zei de burgemeester, is voor degenen die in niet-erkende tentendorpen in de regio wonen, die helemaal geen bescherming hebben tegen projectielen.
“De staat moet een mentale omslag maken en de bedoeïenengemeenschap gaan respecteren. Het is ook dwaas om te blijven weigeren gebruik te maken van de enorme mankracht die we hier hebben”, zei hij tegen JTA.
Ziadna hoopt dat zijn daden zullen leiden tot meer waardering en steun voor de bedoeïenengemeenschap. “Hierna moet de regering beter voor ons zorgen, omdat wij ook deel uitmaken van deze natie”, zei hij. “Wij zijn één volk – wij zijn Israëli’s. We wonen hier samen en we moeten hand in hand gaan.”
Voorlopig probeert hij zijn geestelijke gezondheid te verbeteren en de zorgen over de doodsbedreiging die hij heeft ontvangen opzij te zetten, die luidde: ‘Je hebt de levens van dertig Joden gered. Ik kom uit Gaza, maar maak je geen zorgen, we weten je te vinden”, vertelde Ziadna.
Abu-Madighem bevestigde de oproep aan JTA en Ziadna zei dat de Israëlische politie de bron onderzoekt; Woordvoerders van de politie reageerden niet op verzoeken om commentaar. Andere Israëlische Arabieren die publieke aandacht hebben gekregen voor het helpen van Joodse slachtoffers van de aanval, hebben naast lof ook vergelding te verduren gekregen .
Substantiëler dan de bedreigingen, zei Ziadna, was het overweldigende aantal steunbetuigingen, die volgens hem van over de hele wereld kwamen. Hij werd een publiek figuur naast Yair Golan, een gepensioneerde generaal en voormalig parlementslid die zelf reddingsacties uitvoerde . Hij is ook uitgenodigd door de Israëlische ambassade in Dubai om zijn verhaal te vertellen aan een publiek in de Emiraten.
Daar heeft hij een verhaal te vertellen dat gemakkelijk in een tragedie had kunnen eindigen.
“Ik had de optie om terug te gaan. Een zwakkere man zou op dat kruispunt misschien een U-bocht hebben gemaakt,’ zei Ziadna. “Maar ik zei: nee, ik zal mijn leven in de waagschaal stellen als dat betekent dat ik levens kan redden.”
*******************************
ENGLISH
Youssef Ziadna, an Arab Bedouin from the Israeli city of Rahat, shows off his minibus in which he reportedly saved 30 attendees of the Nova dance party after it was attacked by Hamas on Oct. 7, 2023. (Courtesy Ziadna)
(JTA) — Every day at 4 p.m., Youssef Ziadna receives a phone call from a psychologist. Every evening, he sits on his balcony drinking coffee, smoking, and replaying in his mind the worst things he has ever seen.
Source: JTA – Deborah Danan
The daily routine would have been unimaginable for Ziadna, a 47-year-old Bedouin Israeli resident of Rahat, just two weeks ago. A minibus driver, he filled his days ferrying passengers around Israel’s southern region.
But on Oct. 7, he was called to pick up one of his regular customers and raced headlong in Hamas’ brutal attack on Israel. He ended up rescuing 30 people, all Jewish Israelis, from the massacre at the outdoor party near Israel’s southern border, dodging bullets and veering off-road to bring them to safety.
“I would never wish on anyone to see what I saw,” Ziadna told the Jewish Telegraphic Agency. “This is trauma for my whole life. When I sit alone and recollect, I can’t help the tears.”
Ziadna has joined an emerging pantheon of heroes who were able to carry out daring feats of rescue during a chaotic, dangerous and bloody attack in which thousands of Israelis were killed, wounded or taken captive. One of the people he saved posted about him on social media shortly afterwards.
Ziadna is “a larger-than-life man to whom we will forever be indebted,” Amit Hadar wrote in Hebrew in a post that was shared widely starting on Oct. 7. “When, with God’s help, we reach better days, save the number for the next time you need a ride — if anyone deserves it, this person does.”
Yet at the same time, Ziadna is grieving a cousin who was murdered during the attack and worrying about four other family members who remain missing. He also received a threat from someone who claimed to be affiliated with Hamas, vowing retaliation for Ziadna’s efforts to save Jews after they were recounted in a local newspaper. And he is concerned that his fellow Bedouins, a minority that remains marginalized in many ways within Israeli society, are at risk given the lack of bomb shelters in Rahat.
The stress of it all has already sent him to the emergency room with chest pains — but he is determined to press on.
“When I think about it, I ask how did we get out of there,” Ziadna recalled Monday, 10 days after the massacre. “I guess it’s fate that we’re meant to live longer in this world.”
Ziadna started Oct. 7 early, driving Hadar and eight of his friends from the town of Omer to the rave at Kibbutz Re’im at 1 a.m. He left with the instruction to pick them up the following day at 3 p.m.
But at 6 a.m. he received a call for help from Hadar. Believing that the call for help was due to a code red for incoming rockets fired from Gaza, Ziadna raced to his bus.
“I didn’t wash my face, I didn’t even get dressed,” Ziadna said. “This is standard over here in the south.”
A dead body on the grounds of the Tribe of Nova music festival after the Oct. 7, 2023, deadly attack by Hamas. (Ilia Yefimovich/picture alliance via Getty Images)
But as soon as he reached the Sa’ad junction, a mile away from Kfar Aza, one of the Gaza border communities that experienced some of the worst horrors of the Oct. 7 massacre, a new picture began to emerge. A man who had escaped from the party ran towards him, furiously signaling to Ziadna to make a U-turn. Ziadna, not comprehending, exited the minibus to speak to him. Moments later, Ziadna, the man and a woman who accompanied him were caught in gunfire.
“Bullets were flying everywhere,” Ziadna said, adding that the three dived into a ditch on the side of the road. He said, “I raised my head and the guy told me, ‘Why are you doing that? You’ll get a bullet in your brain!’”
Ziadna told the disbelieving couple that he would continue on to the site of the party. “I stared death in the face,” he said. “But I knew I couldn’t give up on my missions. I will go and rescue them.”
Navigating through bullet fire, Ziadna managed to reach his passengers at the scene of the party in Re’im where an inferno of bodies, blood and bullets reigned. “I told them to bring as many as possible,” he said. Twenty-four additional people crammed into the 14-seater vehicle, and on the way, they rescued another couple, one of whom had been shot in the leg. Ziadna says he also caught sight of a motorized Hamas paraglider hovering above, spraying bullets with a machine gun at revelers.
Under constant gunfire, the minibus sped away. Ziadna’s intimate knowledge of the terrain proved lifesaving, and he was able to cut a route through dirt roads, avoiding the main thoroughfare where terrorists were ambushing escapees. Many other cars took his lead and followed the minibus, he said.
Cries of terror and anguish filled his minibus as its occupants nursed their wounds and tried desperately to call loved ones amid jammed cellular signals. They arrived at a roadblock manned by police. Saying there was no way of getting to the hospital to treat the wounded woman because the route was overrun with terrorists, an officer directed them to a nearby kibbutz, Tze’elim, where they remained until the late afternoon when the Home Front Command finally said it was safe to leave.
Hadar confirmed Ziadna’s account but declined to speak further to JTA.
Four hundred people from the party took refuge in the kibbutz and, according to Ziadna, were looked after well. “They gave us everything we needed, food, chargers and even cigarettes,” he said.
A member of the Bedouin community stands next to vehicles destroyed by a rocket fired from the Gaza Strip in the village of Arara in the Negev Desert, Oct. 14, 2023. (Yuri Cortez/AFP via Getty Images)
Finally, Ziadna made it back to Rahat where his home, like the overwhelming majority in the city, has no reinforced safe room. Home to 75,000 Bedouins, Rahat has only 10 public bomb shelters — a fact that its mayor, Ata Abu-Madighem, has lamented for years. On Tuesday, Abu-Madighem filed a request for 60 mobile shelters.
According to Abu-Madighem, who met with Ziadna to thank him several days after the attack together with representatives from the army and the police, three Rahat residents were killed on Oct. 7, two of whom were the mayor’s relatives. One was Ziadna’s: Abed Ruhman was murdered by Hamas terrorists while sleeping in a tent on Zikim beach, Ziadna said.
Seven people from Rahat were wounded, including a second-grader who was shot in the chest. A further five are reported missing, four from the Ziadna family, Abu-Madighem said. (The hundreds of known hostages in Gaza include Bedouins, and Hamas has also been holding an Israeli Bedouin, Hisham al-Sayed, captive since 2015, when he wandered by foot into Gaza.)
The biggest risk, the mayor said, is to those who live in unrecognized tent villages in the region, which have no protection at all from projectiles.
“The state must make a mental switch and start respecting the Bedouin community. It’s also foolish to continue to refuse to plug into the massive manpower we have here,” he told JTA.
Ziadna hopes his actions will prompt greater appreciation and support for the Bedouin community. “After this, the government needs to do a better job of looking after us because we’re also part of this nation,” he said. “We are one people — we are Israelis. We live here together and we need to go hand in hand.”
For now, he is seeking to bolster his mental health and to put aside concerns about the death threat he received. “He told me, ‘You saved 30 Jews’ lives. I’m from Gaza but don’t worry, we’ll get to you,’” Ziadna recounted.
Abu-Madighem confirmed the call to JTA and Ziadna said the Israel Police are investigating its source; police spokespeople did not respond to requests for comment. Other Israeli Arabs who have gained public attention for helping Jewish victims of the attack have faced retribution alongside plaudits.
More substantial than the threats, Ziadna said, have been an overwhelming number of messages of support, which he said have come from all over the world. He made a public appearance alongside Yair Golan, a retired general and former lawmaker who engaged in feats of rescue of his own. He has also been invited by Israel’s embassy in Dubai to tell his story to an Emirati audience.
There, he will share a story that could easily have ended in tragedy.
“I had an option to go back. A weaker man may have done a U-turn at that junction,” Ziadna said. “But I said no way, I will throw myself at death if it means I can save lives.”