2022-04-13: Oorlog doet Europese opvattingen over energie verschuiven, wat kansen schept voor Israël -Ukraine war shifts European attitudes about energy, creating opportunity for Israel.

Nederlands + English

De les die we van de Europeanen kunnen leren is dat energie zekerheid voortkomt uit “diversiteit en diversiteit alleen. Je kunt niet te afhankelijk zijn van slechts één land, zelfs niet als het op dat moment je vriend is,” zei assistent-professor Elai Rettig aan de Bar-Ilan Universiteit in Ramat Gan.

Door JNS -DAVID ISAAC

Nu Europa staat te popelen om zich los te maken van haar afhankelijkheid van Russische olie en gas, zou de oorlog in Oekraïne een ommekeer van 180 graden kunnen betekenen in Europa’s energie-attitudes, waarbij hernieuwbare energiebronnen op de achtergrond raken ten opzichte van meer robuuste, zij het minder politiek correcte bronnen. De verschuiving in Europa vindt plaats op het moment dat Israël op de kar van de hernieuwbare energiebronnen springt. Onlangs heeft het land de licenties voor gasexploratie stopgezet om zich te concentreren op de ontwikkeling van hernieuwbare energiebronnen.

Maar de meest in het oog springende verandering komt uit Duitsland. Het land werd geprezen als leider op het gebied van groene energie, maar praat nu over het aanleggen van een strategische steenkoolreserve en opperde kortstondig het idee om de levensduur van zijn resterende drie kerncentrales te verlengen (maar heeft inmiddels besloten dit niet te doen). De verschuiving van Duitsland is gemakkelijk te begrijpen: van alle grote Europese economieën is Duitsland het meest afhankelijk van Russisch gas (51%). Italië ligt niet ver achter met 46%. Frankrijk importeert 24%. Oost-Europa is ook sterk afhankelijk van Russisch gas (Roemenië is een opmerkelijke uitzondering).

De Europeanen hebben zichzelf afhankelijk gemaakt van Russische leveranties door “enorme bedragen te investeren in hernieuwbare energiebronnen” en tegelijkertijd “een bijna volledig moratorium in te stellen op de ontwikkeling van lokale fossiele brandstoffen,” vertelde aan JNS Yonatan Dubi, professor in de afdeling scheikunde aan de Ben-Gurion Universiteit van de Negev, die regelmatig lezingen geeft over energiekwesties.

“Ik denk dat de energieles die we moeten leren is dat, als puntje bij paaltje komt, alle klimaat ideologieën en alle programma’s voor een CO2-nul-uitstoot onbeduidend zijn in vergelijking met de behoefte van de westerse wereld aan een continue en stabiele energiebron,” zei hij. “Door hier geen rekening mee te houden, is Europa in de huidige energiecrisis beland.”

Niet alleen financiert Europa in wezen de oorlog van Rusland in Oekraïne door een hoge prijs te betalen voor Russisch gas, maar het is ook overgeleverd aan de genade van Rusland voor zijn energie, zei Dubi, erop wijzend dat Rusland heeft gedreigd om de gasleveringen via Nord Stream 1, de pijpleiding die Oekraïne doorkruist, stop te zetten als klanten niet in roebels betalen. “Mijn gok is dat ze uiteindelijk zullen doen wat Rusland wil, omdat ze geen keus hebben,” zei hij.

Dubi voegde eraan toe dat Israël het gevaar loopt dezelfde weg te volgen als Europa door hals over kop over te schakelen op hernieuwbare energiebronnen. In plaats daarvan zou het de exploratie van aardgas moeten bevorderen, zei hij, wijzend op een besluit van de Israëlische minister van energie in december om offshore-gasexploratievergunningen stop te zetten. De minister, Karine Elharrar, zei dat zij dit deed “om ervoor te zorgen dat 2022 het jaar van de hernieuwbare energie wordt, en aardgas nog even op zich laat wachten”.

De Europeanen erkennen dat ze een fout hebben gemaakt, bevestigde Dubi, eraan toevoegend dat hij hoopt dat de les niet verloren is gegaan voor Israël. “Uit interne gesprekken die ik heb met functionarissen in het ministerie van energie, begrijpen ze dat Israël stabiele energiebronnen moet hebben, dat we ter plaatse opslag- en kolenstroomopwekkingscapaciteit moeten hebben,” zei hij.

‘We zijn heel dicht bij het missen van de klimaat-trein’

Elai Rettig, assistent-professor aan het departement van politieke studies aan de Bar-Ilan Universiteit in Ramat Gan, die gespecialiseerd is in energiegeopolitiek, was het ermee eens dat Elharrar een fout had gemaakt,  vertelde hij JNS: “Het feit dat ze het een tegen het ander opzetten, door te zeggen: ‘We gaan ons richten op hernieuwbare energiebronnen en dus ga ik geen vergunningen toestaan’. Zo werkt het niet. Je kunt geen hernieuwbare energiebronnen invoeren als je geen gascentrales hebt om de elektriciteit te verhogen als de zon ondergaat.”

“Ze creëert ook vijanden binnen die twee velden. Als je de een tegen de ander opzet, zullen de gasbelangen zich tegen je keren bij elk hernieuwbaar project dat je gaat promoten,” voegde hij eraan toe.

Rettig geeft hernieuwbare energie niet helemaal de schuld van Europa’s energieproblemen. Volgens hem zijn de recordhoge energieprijzen van Europa vorig jaar vooral te wijten aan Rusland. Rusland werd gevraagd om zijn gasproductie te verhogen en weigerde, omdat het eiste dat eerst Nord Stream 2,  een pijpleiding die door de Oostzee naar Duitsland loopt, zou worden goedgekeurd.

“Dat heeft de prijzen de hoogte in gejaagd”, zei hij.

Rettig zei dat de les die we van de Europeanen kunnen leren is dat energiezekerheid voortkomt uit “diversiteit en diversiteit alleen. Je kunt niet te afhankelijk zijn van slechts één land, zelfs niet als het op dat moment je vriend is.”

Dubi betoogde dat Israël zou moeten bijdragen aan de energiediversiteit van Europa door aardgas te leveren. Hij pleit voor een herstart van het EastMed-pijpleidingproject, een voorgestelde pijpleiding van 1300 mijl, die 1000 mijl onderzees zou worden aangelegd, vanuit het Levantijnse bekken en  aan land zou gaan in Cyprus, Griekenland en Italië. Het project werd stopgezet toen de regering-Biden haar steun introk.

Hij zei ook dat Israël de pijpleidingovereenkomst met de VAE opnieuw zou moeten opstarten. Het gaat hier om Emirati olie die door bestaande Israëlische pijpleidingen zou vervoerd worden tussen de haven van Eilat aan de Rode Zee en Ashkelon aan de Middellandse Zee. Dat project werd afgeblazen als gevolg van verzet van milieuactivisten.

Hij zei dat Israël een kans mist om deel uit te maken van Europa’s energieoplossing als het zijn aardgasexploratie niet opvoert. Het zou meer aardgas naar Egypte moeten sturen, dat een fabriek heeft om gas vloeibaar te maken, en dan verder naar Europa. “Denk eens aan de geopolitieke gevolgen als Israël en Egypte samen Europa redden. En we zijn heel dicht bij het missen van die trein,” zei hij.

Rettig zei dat hij er niet zeker van is dat het EastMed-project haalbaar is, gezien de economische en technische uitdagingen, maar hij zei dat er daarnaast andere dingen kunnen worden gedaan, zoals het bouwen van extra LNG-faciliteiten (vloeibaar aardgas), misschien in Egypte of zelfs offshore.

Hij zei dat het nog maar de vraag is of de lessen van de oorlog in Oekraïne zijn doorgedrongen. “Misschien is Europa eindelijk serieus en zal het geld steken in de nodige infrastructuur,” zei hij.

Rettig’s persoonlijke mening is echter om het gas niet aan Europa te verkopen. “We hebben gas dat Israël voor de komende 60 tot 70 jaar veilig zal houden, en we moeten niet zo enthousiast zijn om het te verkopen. … Dit was vroeger een heilige graal voor ons, het vinden van onze eigen onafhankelijke energiebron. En nu we die gevonden hebben, willen we de helft ervan verkopen?”

 

ENGLISH

The lesson to be learned from the Europeans is that energy security comes from “diversity and diversity alone. You can’t be too dependent on just a single country, even if it’s your friend at that time,” said assistant professor Elai Rettig at Bar-Ilan University in Ramat Gan.

By: JNS-  DAVID ISAAC

With Europe eager to wean itself from its dependence on Russian oil and gas, the war in Ukraine could mark a 180-degree turn in Europe’s energy attitudes with renewables taking a back seat to more robust, if less politically correct sources. Europe’s shift takes place just as Israel has jumped on the renewables bandwagon, most recently halting gas-exploration licenses to focus on developing renewables.

But the most arresting change has come from Germany. Hailed as a leader in green energy, the country is now talking about starting a strategic coal reserve and briefly floated the idea of extending the life of its remaining three nuclear plants (it has since decided against doing so). Germany’s shift is easy to understand—of Europe’s major economies, it is most dependent on Russian gas (51%). Italy is not far behind at 46%. France imports 24%. Eastern Europe is also highly dependent on Russian gas (Romania being a notable exception).

The Europeans have made themselves dependent on Russian supplies by “investing tremendous amounts in renewables” while at the same time “putting an almost complete moratorium on local fossil fuel development,” Yonatan Dubi, professor in the department of chemistry at Ben-Gurion University of the Negev, who frequently lectures on energy issues, told JNS.

“I think the energy lesson that we should learn is that—when push comes to shove—all climate ideologies and all net-zero carbon emission programs are insignificant compared to the Western world’s need for a continuous and stable source of power,” he said. “Not taking this into account is what led Europe to the present energy crisis.”

Not only is Europe in essence funding Russia’s war in Ukraine by paying top dollar for Russian gas, but it’s also at the mercy of Russia for its energy, said Dubi, noting that Russia has threatened to cut gas supplies through Nord Stream 1, the pipeline that crosses Ukraine, if customers do not pay in rubles. “My guess is that they will eventually do what Russia wants because they have no choice,” he said.

Dubi added that Israel is in danger of heading down the same path as Europe by charging headlong towards renewables. It should instead be promoting natural-gas exploration, he said, pointing out a December decision by Israel’s minister of energy halting offshore gas-exploration licenses. The minister, Karine Elharrar, said she did so “to ensure that 2022 will be the year of renewable energies, natural gas will wait.”

The Europeans are recognizing that they made a mistake, affirmed Dubi, adding that he hopes the lesson has not been lost on Israel. “From internal conversations that I have with officials in the department of energy, they understand that Israel must have stable sources of power, that we must have on-site storage and coal power-generation capabilities,” he said.

‘We’re very close to missing the bandwagon’

Elai Rettig, assistant professor at the department of political studies at Bar-Ilan University in Ramat Gan, who specializes in energy geopolitics, agreed that Elharrar had made a mistake, telling JNS: “The fact that she put one against the other, saying, ‘We’re going to focus on renewables and so I’m not going to allow licensing’—it doesn’t work like that. You can’t implement renewables if you don’t have gas power plants to increase electricity when the sun goes down.”

“She’s also creating enemies within the two fields. If you’re pitting one against the other, then every kind of renewable project that you’re going to promote, the gas interests are going to go against you,” he added.

Rettig doesn’t entirely blame renewables for Europe’s energy problems. He said Europe’s record-high energy prices last year were mainly caused by Russia. Russia was asked to increase its gas output and refused, demanding that Nord Stream 2—a pipeline that crosses the Baltic Sea to Germany—first be approved.

“That’s what got prices soaring,” he said.

Rettig said the lesson to be learned from the Europeans is that energy security comes from “diversity and diversity alone. You can’t be too dependent on just a single country, even if it’s your friend at that time.”

Dubi argued that Israel should contribute to Europe’s energy diversity by supplying it with natural gas. He advocates restarting the EastMed pipeline project, a proposed 1,300-mile pipeline—1,000 miles of which would be undersea—from the Levantine Basin and making landfall at Cyprus, Greece and Italy. The project was halted when the Biden administration pulled its support.

He also said Israel should restart the UAE pipeline deal, which would transport Emirati oil through existing Israeli pipelines between the port of Eilat on the Red Sea to Ashkelon on the Mediterranean. That project was dropped due to environmentalist opposition.

He said Israel is missing an opportunity to be part of Europe’s energy solution if it doesn’t step up its natural-gas exploration. It should send more natural gas to Egypt, which has a gas liquefaction plant, and then on to Europe. “Think about the geopolitical consequences of Israel and Egypt, combined, saving Europe. And we’re very close to missing the bandwagon,” he said.

Rettig said he isn’t sure the EastMed project is feasible given economic and technical challenges, but he said other things can be done short of that, such as building additional LNG (Liquefied Natural Gas) facilities, perhaps in Egypt or even offshore.

He said it remains to be seen whether the lessons from the Ukraine war have sunk home. “Maybe Europe is finally serious and will put the money into the necessary infrastructure,” he said.

However, Rettig’s personal view is not to sell the gas to Europe. “We have gas that will keep Israel secure for the next 60 to 70 years, and we shouldn’t be so gung-ho about selling it. … This used to be a holy grail for us, finding our own independent source of energy. And now that we found it, we want to sell half of it?