Moamen Toman, een Palestijnse man, leest een boek in zijn coffeeshop in de Gazastrook 23 januari 2023
Moamen Toman, a Palestinian man, reads a book in his coffee shop in Gaza Strip January 23, 2023
(photo credit: REUTERS)

Nederlands + English

Tienduizenden door Israël uitgegeven werkvergunningen dragen er niet aan bij om het werkloosheidspercentage van 70% onder Gazaanse jongeren te verminderen.

Door REUTERS – Jerusalem Post

Het duurde nog slechts enkele uren voor Sabreen Abu Jazar haar gevaarlijke reis van Gaza naar haar man in Europa voltooid had, vorige maand, toen haar migrantenboot omsloeg en zonk op 100 meter van de Griekse kust. Haar lichaam werd deze week eindelijk naar huis teruggebracht.

“Ze belde me vlak voordat ze op reis ging en vroeg me voor haar te bidden”, zei haar moeder, die in een rouwtent zat in Rafah in de zuidelijke Gazastrook.

Nadat ze in februari Gaza had verlaten via Egypte , vloog Sabreen naar Turkije waar ze haar man ontmoette, die jaren geleden naar België was geëmigreerd. Ze waren van plan elkaar weer te ontmoeten in Griekenland, waar hij haar een huwelijksreis had beloofd, maar Sabreen kwam nooit aan. Nog drie andere bruiden waren op de boot.

Op dinsdag, ongeveer drie weken na haar dood, werd het lichaam van Abu Jazar naar huis gebracht om begraven te worden in haar stad Rafah.

“Ik het gevierd toen zij bruid was, nu is ze bij mij teruggekeerd in een doodskist”, zei haar schoonmoeder Buthayna Abu Jazar. “Een bruiloft veranderde in rouw.”

Palestijnse familieleden van Sabreen Abu Jazar, die stierf toen een boot met migranten voor
de kust van Griekenland zonk, rouwen in haar ouderlijk huis in de Gazastrook op 3 maart 2023
(met dank: REUTERS)

Een toenemend aantal Palestijnen maakt de gevaarlijke oversteek naar Europa, gedreven om te ontsnappen aan herhaalde oorlogen en de Israëlische en Egyptische blokkade die Gaza heeft afgesloten sinds de islamitische beweging Hamas in 2007 aan de macht kwam .

Uit cijfers van de VN blijkt dat in 2022 meer dan 2.700 Palestijnen over zee in Griekenland aankwamen, wat neerkomt op 22% van de totale aankomsten per boot, het hoogste aantal van alle nationale groepen. Gegevens van de Europese Unie van vorig jaar laten ook een sterke stijging zien van asielaanvragen door Palestijnen in Griekenland, het belangrijkste punt van binnenkomst in Europa.

Ze bereiken niet allemaal hun bestemming. Volgens de Euro-Med Human Rights Monitor zijn sinds 2014 meer dan 378 mensen omgekomen of vermist tijdens een poging om vanuit Gaza te emigreren. In 2023 zijn er tot nu toe drie overleden.

“Sabreen leefde haar 24 jaar te midden van een blokkade en een bittere economische situatie, en zoals elk meisje of een jonge man verliet ze Gaza in de hoop op vrijheid en een betere situatie”, zei haar oom Alaa Abu Jazar.

Politieke facties

Banen in Gaza zijn schaars, zowel voor afgestudeerden als voor anderen, en als er een baan vrijkomt, gaat die vaak naar iemand die banden heeft met politieke facties.

Aan de basis van de crisis ligt een 16 jaar oude, door Israël geleide blokkade van Gaza, waar 2,3 miljoen mensen wonen, in combinatie met interne politieke verdeeldheid die het politieke streven van de Palestijnen naar een eigen staat hebben verzwakt.

Ahmed Al-Deek, een ambtenaar van het Palestijnse ministerie van Buitenlandse Zaken, drong er bij Palestijnen in Gaza en in vluchtelingenkampen in Arabische landen op aan om illegale reizen te mijden, maar zei dat de door Israël geleide blokkade de belangrijkste reden was voor jongeren in Gaza om te vertrekken naar een betere toekomst in het buitenland.

Deek gaf ook de schuld aan de aanhoudende interne verdeeldheid tussen Fatah en Hamas en drong er bij “alle functionarissen in de Gazastrook op aan hun verantwoordelijkheid te nemen en het probleem van de jeugd op te lossen en hun een waardig leven te bieden”.

De inwoners van Gaza zeggen dat ze worden geregeerd door drie regeringen: de Palestijnse Autoriteit van president Mahmoud Abbas, die zelfbestuur op de Westelijke Jordaanoever beperkt heeft en die duizenden mensen in Gaza in dienst heeft, de islamitische groep Hamas, die Gaza bestuurt, en Israël, de derde entiteit die de feitelijke grens controleert.

Mohammad Kuhail, 26, afgestudeerd in fysiotherapie, probeerde zes jaar lang een baan te vinden in instellingen van Hamas, de Verenigde Naties of organisaties die zijn aangesloten bij de Fatah-beweging van Abbas.

“Als ik van Hamas was geweest, hadden ze me aangenomen”, zei de 26-jarige. “Fatah is hetzelfde, Fatah geeft om Fatah-mensen”, zei Kuhail, die zijn tijd doorbrengt in goedkope cafés met andere werkloze vrienden.

Zes van zijn broers en zussen zijn afgestudeerd, twee van hen zijn ingenieurs, en geen van hen heeft ooit een baan gevonden, zei hij, waardoor het gezin afhankelijk bleef van zijn vader, een schoolbewaker.

Weinig banen

Volgens schattingen van de Palestijnen en de Verenigde Naties bedraagt ​​de jeugdwerkloosheid in Gaza ongeveer 70%, een cijfer dat dromen over het opbouwen van een toekomst onbereikbaar maakt voor de meeste jonge mensen.

Van zijn kant legt Hamas de schuld voor de erbarmelijke economische situatie op de schouders van Israël, dat herhaaldelijk oorlogen heeft gevoerd met Hamas, de islamitische heersers van Gaza, terwijl de blokkade van de enclave handhaafde.

“Ons probleem is de bezetting en is geen intern probleem”, vertelde Ehab Al-Ghsain, door Hamas aangestelde afgevaardigde van het Gaza-ministerie van Arbeid, aan Reuters.

Als onderdeel van zijn beleid om een ​​basisniveau van economische stabiliteit in Gaza te verzekeren, biedt Israël zo’n 20.000 vergunningen aan om inwoners van Gaza in Israël te laten werken, maar in Gaza heeft Hamas moeite om werk te bieden aan meer dan een select aantal.

In 2022 creëerde het kantoor van Al-Ghsain tijdelijke banen voor 9.000 jongeren, een fractie van de 236.000 die werk zoeken, zei hij. Zelfs de 40.000 ambtenaren die het sinds 2007 in Gaza heeft aangenomen, hebben hun volledige salaris niet ontvangen.

In het hart van Gaza-stad staat Saeed Lulu, een media-afgestudeerde, warme dranken te verkopen aan voorbijgangers en taxichauffeurs bij een stalletje dat hij “The Graduates stall” noemt. Hij is de enige kostwinner voor een gezin van zes.

“Ik ben 16 jaar geleden afgestudeerd en tot nu toe heb ik geen baan gevonden”, zei hij.

Daarin verschilt hij weinig van andere afgestudeerden. Maher Al-Tabbaa, een economisch analist in Gaza, zei dat minder dan 10% van de ongeveer 14.000 studenten die elk jaar afstuderen een baan krijgen.

Majd Al-Jamal, 20, een student aan de universiteit, stond voor Lulu’s café en vroeg zich af of ze haar studie moest afmaken nadat ze drie van haar broers en zussen jarenlang geen baan had zien vinden.

“Ik heb niet veel enthousiasme,” zei ze. “We weten al wat er gaat gebeuren.”

**************************************

ENGLISH

Tens of thousands of Israel-issued work permits do nothing to put a dent in an unemployment rate of 70% among Gazan youths.

By REUTERS – Jerusalem Post

Sabreen Abu Jazar was only hours from completing the perilous journey from Gaza to meet her husband in Europe last month when her migrant boat flipped and sank 100 meters from the Greek coast. Her body was finally returned home this week.

“She phoned me just before traveling and asked me to pray for her,” said her mother, sat in a mourning tent in Rafah in the southern Gaza Strip.

After leaving Gaza in February, via Egypt, Sabreen flew to Turkey where she met her husband, who had migrated to Belgium years ago. They had planned to meet again in Greece, where he had promised a honeymoon but Sabreen never arrived. Three other brides were on the boat.

On Tuesday, around three weeks after her death, Abu Jazar’s body was brought home for burial in her town of Rafah.

“I celebrated her as a bride, now she’s returned to me in a coffin,” said her mother-in-law Buthayna Abu Jazar. “A wedding turned into mourning.”

Palestinians relatives of Sabreen Abu Jazar, who died when a boat carrying migrants s
ank offshore Greece, mourn in her family home in Gaza Strip March 3, 2023
(credit: REUTERS)

A rising number of Palestinians are making the perilous crossing to Europe, driven to escape repeated wars and the Israeli and Egyptian blockade that has left Gaza cut off since the Islamist movement Hamas assumed power in 2007.

UN figures show more than 2,700 Palestinians arrived in Greece by sea in 2022, making up 22% of total boat arrivals, the highest of any national group. European Union data from last year also shows a sharp rise in asylum applications by Palestinians in Greece, the main point of entry to Europe.

Not all reach their destination. According to the Euro-Med Human Rights Monitor, more than 378 people have died or gone missing while attempting to migrate from Gaza since 2014. Three have died so far in 2023.

“Sabreen lived her 24 years amid a blockade and a bitter economic situation, and like any girl or a young man she quit Gaza hoping for freedom and a better situation,” her uncle Alaa Abu Jazar said.

Political factions

Jobs in Gaza are scarce, for college graduates as well as others, and when a position arises, it often goes to someone with a connection to political factions.

Underlying the crisis is a 16-year-old Israeli-led blockade on Gaza, home to 2.3 million people, coupled with internal political divisions that have weakened Palestinians’ political aspirations for statehood.

Ahmed Al-Deek, an official of the Palestinian Foreign Ministry, urged Palestinians from Gaza and refugee camps in Arab countries to shun illegal trips but said the Israeli-led blockade was the prime reason for Gaza youth leaving for a better future abroad.

Deek also blamed the continued internal divisions between Fatah and Hamas and urged “all officials in Gaza Strip to shoulder their responsibilities and resolve the problem of youth and offer them dignified life.”

Gazans say they are ruled by three governments: the Palestinian Authority of President Mahmoud Abbas, who has limited self-rule in the West Bank, and which employs thousands of people in Gaza, the Islamist Hamas group, which runs Gaza, and Israel, the third entity that controls its de facto border.

Mohammad Kuhail, 26, a physiotherapy graduate, tried for six years to find a job in institutions run by Hamas, the United Nations or those affiliated with Abbas’s Fatah movement.

“If I were from Hamas, they would have hired me,” the 26-year-old said. “Fatah is the same, Fatah cares about Fatah people,” said Kuhail, who whiles away his time in cheap cafes with other unemployed friends.

Six of his siblings are graduates, two of them engineers, and none of them has ever got a job, he said, leaving the family dependent on his father, a school guard.

Few jobs

According to Palestinian and United Nations estimates, youth unemployment in Gaza runs at about 70%, a figure which makes dreams of building any kind of future out of reach for most young people.

For its part, Hamas puts the blame for the dire economic situation on the shoulders of Israel, which has fought repeated wars with Gaza’s Islamist rulers Hamas while maintaining its blockade of the enclave.

“Our problem is the occupation and isn’t an internal problem,” Ehab Al-Ghsain, Hamas-appointed deputy of the Gaza Labour Ministry, told Reuters.

As part of its policy of ensuring a basic level of economic stability in Gaza, Israel offers some 20,000 permits to allow Gazans to work in Israel but, within Gaza, Hamas has struggled to provide work for more than a select few.

In 2022, Al-Ghsain’s office created temporary jobs for 9,000 young people, a fraction of the 236,000 looking for work, he said. Even the 40,000 public servants it has hired in Gaza since 2007 have not received their full salaries.

In the heart of Gaza City, Saeed Lulu, a media graduate stands selling hot drinks to passersby and taxi drivers at a stall he calls “The Graduates stall”. He is the only breadwinner for a family of six.

“I graduated 16 years ago and so far, I have failed to find a job,” he said.

In that, he is little different from other graduates. Maher Al-Tabbaa, a Gaza economic analyst, said fewer than 10% of around 14,000 students who graduate every year get jobs.

Standing outside Lulu’s cafe, Majd Al-Jamal, 20, a college undergraduate, wondered whether she should complete her studies after seeing three of her siblings failing for years to find a job.

“I don’t have much enthusiasm,” she said. “We already know what is going to happen.”