Foto met dank ANP

Nederlands + English

Affijn, we hebben gestemd. Het totaal aantal geldige stemmen laat zien dat er een meerderheid was voor een centrum-linkse regering. Helaas hadden diverse clowns een idee om lekker mee te doen met de verkiezingen, maar ze weigerden van tevoren om de totaal aantal stemmen te consolideren.

Door: Israel Nieuws – Simon soesan

Had iets met ego’s te maken, daar alle centrum-linkse partijen ongeveer dezelfde beslissing hadden genomen, omdat ze zo zeker van hun overwinning waren.

Netanyahu, de ervaren politicus, liet ze lekker hun gang gaan en had al van tevoren met al zijn mogelijke partners afgesproken dat alle stemmen zouden worden samengesmolten. Hierbij voorkwam hij dat splinterpartijen hun halverwege gevulde percentages aan stemmen niet in de prullenbak gooiden, maar met andere partijen in zijn blok konden delen.

Zijn overwinning was niet overdonderend groot, maar wel genoeg en, eerlijk is eerlijk: slim.

Deze dagen zit hij met zijn mogelijke aanstaande partners in zijn zesde regering, alleen moet hij oppassen: de religieuze partners, zowel als de ultra-rechtse nationalistische partners, hebben honger en komen met bijzonder hoge eisen.

We begrijpen dat het Bibi slechts om een ding gaat: van zijn proces afkomen, want het ziet er niet goed uit voor hem. Ik vermoed dat niet alle lezers op de hoogte zijn van zijn mogelijke partners, dus hierbij nogmaals een korte introductie: Gafni, van de nationaal-religieuze partij, wil de financiën van ons land in handen nemen. Hij vertegenwoordigt een publiek dat niet werkt, geen militaire dienstdoet, (bijna) gratis woont en geen belastingen betaald, dus heeft hij heel wat geld nodig.

Ben Gvir werd op 18-jarige leeftijd bekend, toen hij het symbool van de Cadillac van Rabin jatte en trots meedeelde dat hij niet alleen de wagen van Rabin, maar ook Rabin zelf kon bereiken. Ook vertelde Yigal Amir, de veroordeelde moordenaar van Rabin, dat Ben Gvir hem had verweten hem voor te zijn geweest met het neerschieten van de premier. Ben Gvir heeft geen militaire dienstgedaan (het leger weigerde hem te hebben, omdat hij volgens het leger totaal geschift is. Deze man wil nu minister van binnenlandse veiligheid worden, omdat hij genoeg heeft van de politie en het beter denkt te weten. Zijn lievelings uitspraak is “dood aan de Arabieren”. Had ik al geschreven dat ook wij gekkies hebben?

Zijn partner, Smotrich, is dienstweigeraar en wil koste wat het kost de derde Tempel bouwen – in de plaats van de moskee met de gouden koepel, die op de ruïnes van onze Tempel is gebouwd.

Dus heeft Netanyahu heel wat op zijn hals gehaald. Hij had het liefst nu een brede coalitie in elkaar geknutseld, waar ook een deel van de centrum-linkse partijen deel aan kunnen nemen. Helaas hebben die partijen geen zin om met dit circus mee te doen.

Nu kan de lezer denken dat het eind van de wereld in zicht is, daar we nu echt de gekken het gesticht laten leiden. Zo lijkt het inderdaad, maar de realiteit is iets anders. Netanyahu heeft bewezen niet zo snel met zijn vinger op de trekker te komen: zijn verleden laat zien dat hij erg voorzichtig is met het beginnen van een militaire actie, laat staan een oorlog. Hij gelooft in stille diplomatie, in de trant die is uitgelegd door Teddy Roosevelt: “Diplomatie is met vele zegens komen, terwijl je een knuppel in je hand hebt.”

Laten we afwachten wat voor een regering we hier gaan krijgen.


Simon Soesan
Simon Soesan (1956, Beverwijk) woont sinds 1973 in Israël. Soesan is bekend van columns in diverse Nederlandse bladen, zoals NRC-Handelsblad, het Reformatorisch Dagblad, Israël Actueel en het Nieuw Israelietisch Weekblad.  Zijn familie en vriendschappen met Joden, Moslims en Christenen, inspireren hem bij het schrijven.

 

ENGLISH

Affine, we voted. The total number of valid votes shows that there was a majority for a center-left government. Unfortunately, several clowns had an idea to go along nicely with the election, but they refused in advance to consolidate the total votes.

By: Israel Nieuws – Simon soesan

Had something to do with egos, since all the center-left parties had made about the same decision because they were so sure of their victory.

Netanyahu, the experienced politician, let them have their way and had already agreed in advance with all his potential partners that all votes would be merged. In doing so, he prevented splinter parties from throwing their half-filled percentages of votes into the trash rather than sharing them with other parties in his bloc.

His victory was not overwhelmingly large, but it was enough and, fair is fair: smart.

These days he sits with his possible prospective partners in his sixth government, only he has to be careful: the religious partners, as well as the ultra-right-wing nationalist partners, are hungry and coming up with particularly high demands.

We understand that Bibi is only concerned about one thing: getting off his trial, because things are not looking good for him. I suspect that not all readers are aware of his possible partners, so here again a brief introduction: Gafni, from the national-religious party, wants to take control of our country’s finances. He represents a public that does not work, does not serve in the military, lives (almost) for free and pays no taxes, so he needs a lot of money.

Ben Gvir became famous at the age of 18, when he stole the symbol of Rabin’s Cadillac and proudly announced that he could reach not only Rabin’s car, but Rabin himself. He also told Yigal Amir, Rabin’s convicted assassin, that Ben Gvir had accused him of getting ahead of him in shooting the prime minister. Ben Gvir did not serve in the military (the army refused to have him because, according to the army, he is totally insane. This man now wants to be minister of homeland security because he is fed up with the police and thinks he knows better. His favorite saying is “death to the Arabs.” Did I write that we too have lunatics?

His partner, Smotrich, is a conscientious objector and wants to build the third Temple at any cost – in the place of the mosque with the golden dome built on the ruins of our Temple.

So Netanyahu has a lot on his mind. He would have preferred by now to cobble together a broad coalition that could include some of the center-left parties. Unfortunately, those parties have no desire to join this circus.

Now the reader may think that the end of the world is in sight, since we are now really letting the lunatics run the asylum. It does indeed seem that way, but the reality is somewhat different. Netanyahu has proven that he is not so quick to put his finger on the trigger: his past shows that he is very cautious about starting a military action, let alone a war. He believes in quiet diplomacy, in the vein explained by Teddy Roosevelt: “Diplomacy is to come with many blessings while holding a cudgel in your hand.”

Let’s wait and see what kind of government we are going to get here.


Simon Soesan
Simon Soesan (b. 1956, Beverwijk) has lived in Israel since 1973. Soesan is known for columns in various Dutch magazines, such as NRC-Handelsblad, the Reformatorisch Dagblad, Israel Actueel and the Nieuw Israelietisch Weekblad.  His family and friendships with Jews, Muslims and Christians, inspire his writing.