2022-11-22: Wat de Palestijnen nu nodig hebben – What the Palestinians Need Now

Nederlands + English

Onder de kleptocratische Palestijnse Autoriteit (PA) en de theocratische Hamas-regimes hebben de Palestijnen geen vrijheid van meningsuiting en geen onafhankelijke of vrije media.

Door Gatestone Instituut

Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook leven onder twee regimes die critici hard aanpakken en journalisten, mensenrechtenactivisten en politieke tegenstanders opsluiten en intimideren. Wie kritiek durft te uiten op de Palestijnse Autoriteit of Hamas krijgt vaak te maken met verschillende vormen van bestraffing, waaronder marteling en opsluiting.

Neem bijvoorbeeld het geval van jurist Dr. Mohammed al-Talbani, die werd gedwongen een belofte te ondertekenen om Hamas of haar regering niet te beledigen via de sociale media. Dit gebeurde nadat hij kritiek had geuit op doodvonnissen van Hamas-rechtbanken in de Gazastrook.

Al-Talbani vertelde de Palestijnse nieuwswebsite Amad:

“Ik kreeg een telefoontje waarin ze [Hamas] me vroegen om naar het Shejaiya politiebureau te komen – de Cybercrime Investigation Department. Er was een klacht tegen mij voor opmerkingen die ik maakte op mijn Facebook-pagina over executies in de Gazastrook. Ze hadden een screenshot genomen van deze opmerkingen, en beschouwden ze als een aanfluiting tegen Hamas.”

Al-Talbani zei dat de ondervragers ook een “verkapte bedreiging” afgaven: Hij kon maar beter niets tegen Hamas schrijven, anders zou hij opnieuw worden opgeroepen.

“Ze vroegen me een belofte te ondertekenen zodat de klacht niet zou worden overgedragen aan het Openbaar Ministerie en een officiële zaak zou worden,” vertelde hij. “Ik stemde ermee in de belofte te ondertekenen dat ik de Palestijnse wet zou respecteren en de [Hamas] beweging en de regering niet zou beledigen.”

Bij een ander incident in de Gazastrook afgelopen mei ondervroegen de veiligheidstroepen van Hamas liedjesschrijver en componist Massoud al-Draimli en vijf andere mensen nadat zij een videoclip hadden gemaakt zonder voorafgaande toestemming van de autoriteiten. De videoclip bevatte een vrouwelijke zangeres — Hamas was woedend.

Al-Draimli en zijn vrienden werden gedwongen om het lied te verwijderen en een belofte te ondertekenen om geen enkel tekstueel werk uit te voeren zonder toestemming van Hamas. Al-Dreimli zei later:

“Ik plaatste de video van het lied op Facebook op donderdag, en een uur later belde de [Hamas] Algemene Opsporingsdienst mij en beval mij de video te verwijderen. Ze riepen me op voor een verhoor wegens de deelname van een meisje aan het zingen. Ze zeiden dat dit verboden is en dat ik geen vergunning had gekregen om het lied te filmen.”

De situatie onder de Palestijnse Autoriteit op de Westelijke Jordaanoever is niet beter. Daar blijven Palestijnse veiligheidstroepen politieke activisten, universiteitsstudenten en academici arresteren, lastigvallen en intimideren.

In de afgelopen week hebben de veiligheidstroepen van de PA een aantal Palestijnse politieke activisten die opriepen tot hervormingen gearresteerd en bedreigd.

Op 7 november hebben Palestijnse veiligheidsagenten een persconferentie van de activisten in Ramallah verstoord.

De Palestijnse activist Omar Assaf zei dat de veiligheidsagenten de elektriciteit afsloten om de conferentie te stoppen, en vervolgens geweld gebruikten om hem en zijn vrienden te verhinderen de conferentie af te maken.

Fakhri Jaradat, een andere activist, zei:

“De veiligheidstroepen vielen het hoofdkwartier van de People’s Alliance for Change binnen toen de persconferentie begon. Ze sloten de elektriciteit af en hielden enkele deelnemers vast. Ze dwongen ook de journalisten te stoppen met het verslaan van het evenement.”

Een paar dagen eerder verboden de veiligheidstroepen van de Palestijnse Autoriteit verschillende activisten om deel te nemen aan een videoconferentie georganiseerd door een groep genaamd de Palestijnse Volksconferentie (PPC) om te protesteren tegen de hegemonie van PA-president Mahmoud Abbas over het Palestijnse leiderschap en de weigering om bevoegdheden te delen.

Omar Assaf, de politieke activist, werd door de veiligheidstroepen van de Palestijnse Autoriteit gearresteerd toen hij op weg was om de conferentie voor te bereiden.

De Palestijnse veiligheidsdiensten hebben vervolgens een andere activist, Bashar Takrouri, gearresteerd en de mobiele telefoon van een derde activist, Jamileh Abed, in beslag genomen. Ook een aantal journalisten die het evenement kwamen verslaan werden door de veiligheidsagenten aangehouden.

De PCC zei dat het optreden erop gericht is om “de stemmen die oproepen tot hervorming van de PLO het zwijgen op te leggen”. Zij veroordeelde de detentie van de politieke activisten en journalisten en merkte op dat het harde optreden “de nationale noodzaak versterkt om de PLO opnieuw op te bouwen op democratische grondslagen zodat het Palestijnse politieke systeem nieuw leven kan worden ingeblazen en de rechten en de waardigheid van de Palestijnen kunnen worden beschermd tegen de hegemonie van de veiligheidsdiensten”.

Ook het Palestijnse NGO-netwerk en de Raad van mensenrechtenorganisaties hekelden het optreden van de Palestijnse Autoriteit en zeiden dat vreedzame vergadering en vrijheid van meningsuiting rechten zijn die in de Palestijnse basiswet worden gegarandeerd.

“Het beginsel van de rechtsstaat is de basis van het bestuur in Palestina, en alle autoriteiten, instanties, organen, instellingen en personen zijn onderworpen aan de wet,” zeiden de twee groepen.

“Wij zijn van mening dat het verbieden en verhinderen van het houden van vreedzame activiteiten en bijeenkomsten, vooral die waarin wordt opgeroepen tot hervorming van het Palestijnse politieke systeem, een zeer gevaarlijke stap is voor de toekomst van het bestaande Palestijnse politieke systeem en voor het sociale gebeuren. De voortdurende beperkingen van vreedzame activiteiten en bijeenkomsten schaden het imago van Palestina op internationaal niveau en plaatsen Palestina in het gezelschap van schenders van mensenrechten.”

Ook de Palestijnse onafhankelijke commissie voor de mensenrechten (ICHR) veroordeelde het optreden:

“De commissie is van mening dat het bestormen van een besloten bijeenkomst en de deelnemers ervan weerhouden hun persconferentie af te maken een schending is van het recht van de burgers op vrije meningsuiting, een schending van hun recht op politieke participatie en op het houden van privé-vergaderingen…”.

“De commissie roept wetshandhavers en officiële autoriteiten nogmaals op om de vrijheid van meningsuiting te respecteren en te stoppen met het vervolgen of lastigvallen van tegenstanders voor het uiten van hun mening.”

Voor de vijfde keer sinds 2019 stemden Israëli’s op 1 november in weer een nationale verkiezing. Hun Palestijnse buren op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook kunnen alleen maar jaloers toekijken hoe de Israëli’s een democratisch grondrecht uitoefenen om hun eigen leiders te kiezen.

Er zijn twee redenen waarom de Palestijnen onder de huidige omstandigheden geen verkiezingen kunnen houden.

Ten eerste is er de splitsing tussen de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook als gevolg van het voortdurende geschil tussen de Palestijnse Autoriteit en Hamas. De PA vreest dat Hamas geen vrije verkiezingen in de Gazastrook zal toestaan, vooral gezien het harde optreden van Hamas tegen hun tegenstanders daar. Evenzo vreest Hamas dat de PA geen vrije verkiezingen zal toestaan op de Westelijke Jordaanoever, vooral in het licht van het aanhoudende veiligheidsoptreden tegen Hamas-leden daar.

Ten tweede is het zeer waarschijnlijk dat Hamas zou winnen.

De laatste Palestijnse presidentsverkiezingen vonden plaats in 2005, toen Mahmoud Abbas voor vier jaar werd verkozen als opvolger van Yasser Arafat. Bijna twee decennia later is de 87-jarige Abbas nog steeds aan de macht, hoewel zijn ambtstermijn in 2009 afliep.

In deze periode zag Abbas negen Israëlische premiers en presidenten komen en gaan door middel van vrije en democratische verkiezingen.

De laatste Palestijnse parlementsverkiezingen vonden plaats in 2006. Die resulteerde in een overwinning voor Abbas’ rivalen in de islamistische beweging Hamas.

Een jaar later verdreef Hamas de Palestijnse Autoriteit van Abbas uit de Gazastrook door middel van een gewelddadige staatsgreep. Sindsdien is het Palestijnse parlement, de Palestijnse Wetgevende Raad (PLC), verlamd vanwege het (voortdurende) geschil tussen de Palestijnse Autoriteit op de Westelijke Jordaanoever en Hamas in de Gazastrook.

De Israëli’s daarentegen hebben sinds 2006 negen verkiezingen gehouden voor hun parlement, de Knesset.

Net toen de Palestijnen vorig jaar eindelijk op weg leken te gaan naar parlements- en presidentsverkiezingen, besloot Abbas de stemming af te gelasten.

Hoewel hij de vermeende weigering van Israël aanvoerde om de Palestijnen toe te staan Jeruzalem in het verkiezingsproces op te nemen, wordt algemeen aangenomen dat de werkelijke reden voor zijn besluit zijn angst was dat zijn door corruptie geteisterde en gefragmenteerde Fatah-factie, zoals algemeen voorspeld, de verkiezingen zou verliezen van Hamas.

Hoewel men kan begrijpen dat het geen goed idee is om verkiezingen te houden die Hamas zouden helpen zijn controle uit te breiden naar de Westelijke Jordaanoever, is er geen reden om Palestijnen te arresteren en te intimideren omdat zij vrijheid van meningsuiting en een einde aan de corruptie eisen.

Het is geen verrassing dat schendingen door Palestijnen tegen Palestijnen vrijwel altijd worden genegeerd door de westerse media en de internationale gemeenschap. Zulke schendingen zijn voor westerlingen niet interessant omdat ze Israël niet in de schoenen kunnen worden geschoven. Door de schendingen door de vingers te zien, stimuleren de internationale gemeenschap en de media in feite de Palestijnse Autoriteit en Hamas om hun repressieve maatregelen tegen hun eigen volk voort te zetten.

Helaas ziet het er niet naar uit dat de Palestijnen dichter bij vrijheid van meningsuiting of vrijheid van vergadering komen — tenzij om Israël aan te klagen. Aangezien hun corrupte en incompetente leiders duidelijk niets geven om hun welzijn, lijkt het er eerder op dat zij precies de tegenovergestelde richting uitgaan.

Terwijl de Israëli’s, letterlijk aan de overkant van de straat, vrije discussies hebben in kranten, twistprogramma’s op televisie en protesten, worden de Palestijnen nog steeds gearresteerd, tot zwijgen gebracht en geterroriseerd omdat ze de vrijheden durven op te eisen die ze elke dag naast zich zien.

Khaled Abu Toameh is een bekroond journalist die in Jeruzalem woont.

 

**************************************************

 

ENGLISH

Under the kleptocratic Palestinian Authority (PA) and the theocratic Hamas regimes, Palestinians have no freedom of speech and no independent or free media.

By Gatestone Institute

Palestinians in the West Bank and Gaza Strip live under two regimes that crack down on critics, and imprison and intimidate journalists, human rights activists and political opponents. Those who dare to criticize the Palestinian Authority or Hamas often face various forms of punishment, including torture and incarceration.

Take, for example, the case of legal expert Dr. Mohammed al-Talbani, who was forced to sign a pledge not to offend Hamas or its government on social media. The move came after he criticized death sentences issued by Hamas courts in the Gaza Strip.

Al-Talbani told the Palestinian news website Amad:

“I received a call in which they [Hamas] asked me to come to the Shejaiya police station – the Cybercrime Investigation Department. There was a complaint against me for comments I made on my Facebook page about executions in the Gaza Strip. They had taken took a screenshot of these comments, and considered them as a mockery against Hamas.”

Al-Talbani said that the interrogators also delivered a “veiled threat”: He had better not write anything against Hamas or else he would be summoned again.

“They asked me to sign a pledge so that the complaint would not be transferred to the Public Prosecution and become an official case,” he recounted. “I agreed to sign the pledge that I will respect the Palestinian law and not offend the [Hamas] movement and the government.”

In another incident in the Gaza Strip last May, Hamas security forces questioned songwriter and composer Massoud al-Draimli and five other people after they produced a video clip without receiving prior permission from the authorities. The video clip included a female singer — Hamas was furious.

Al-Draimli and his friends were forced to delete the song and sign a pledge not to perform any lyrical work without the approval of Hamas. Al-Dreimli later said:

“I posted the video of the song on Facebook on Thursday, and an hour later, the [Hamas] General Investigation Service called me and ordered me to delete the video. They summoned me for interrogation about the participation of a girl in singing. They said that this is forbidden and that I did not obtain a permit to film the song.”

The situation under the Palestinian Authority in the West Bank is not any better. There, Palestinian security forces continue to arrest, harass and intimidate political activists, university students and academics.

In the past week, the PA security forces arrested and threatened a number of Palestinian political activists who called for reforms.

On November 7, Palestinian security officers broke up a press conference held by the activists in Ramallah.

Palestinian activist Omar Assaf said that the security officers cut off the electricity to stop the conference, and then used force to prevent him and his friends them from completing it.

Fakhri Jaradat, another activist said:

“The security forces raided the headquarters of the People’s Alliance for Change when the press conference started. They cut off the electricity, detained some participants. They also forced the journalists to stop covering the event.”

A few days earlier, the Palestinian Authority security forces banned several activists from participating in a video conference organized by a group called the Palestinian Popular Conference (PPC) to protest against PA President Mahmoud Abbas’s hegemony over the Palestinian leadership and refusal to share powers.

Omar Assaf, the political activist, was arrested by Palestinian Authority security forces while he was on his way to prepare for the conference.

The Palestinian security services subsequently arrested another activist, Bashar Takrouri and confiscated the mobile phone of a third activist, Jamileh Abed. A number of journalists who came to cover the event were also detained by the security officers.

The PCC said that the crackdown is aiming to “silence the voices calling for the reform of the PLO.” It condemned the detention of the political activists and journalists and remarked that the crackdown “reinforces the national need to rebuild the PLO on democratic foundations to allow the revival of the Palestinian political system and preserve the rights and dignity of the Palestinians away from the hegemony of the security services.”

The Palestinian NGO Network and the Council of Human Rights Organizations also denounced the Palestinian Authority crackdown and said that peaceful assembly and freedom of expression are rights guaranteed in the Palestinian Basic Law.

“The principle of the rule of law is the basis of governance in Palestine, and all authorities, agencies, bodies, institutions and persons are subject to the law,” the two groups said.

“We consider that prohibiting and preventing the holding of peaceful activities and gatherings, especially those calling for reforming the Palestinian political system, is a very dangerous step for the future of the existing Palestinian political system and for the social fabric. The continued restrictions on peaceful activities and assemblies harm the image of Palestine at the international level, and place Palestine in the company of violators of human rights.”

The Palestinian Independent Commission for Human Rigts (ICHR) condemned the crackdown, as well:

“The commission considers that storming a closed meeting and depriving attendees of completing their press conference constitutes a violation of the citizens’ right to express their opinions freely, a violation of their right to political participation and to hold private meetings…

“The commission again calls on law enforcement and official authorities to respect freedom of expression, and to stop prosecuting or harassing opponents for expressing their opinions.”

For the fifth time since 2019, Israelis, on November 1, voted in yet another national election. Their Palestinian neighbors in the West Bank and Gaza Strip can only watch with envy as Israelis practice a basic democratic right to elect their own leaders.

There are two reasons why, under the current circumstances, the Palestinians cannot hold elections.

First, the split between the West Bank and the Gaza Strip due to the ongoing dispute between the Palestinian Authority and Hamas. The PA fears that Hamas will not allow a free election in the Gaza Strip, especially in light of Hamas’ crackdown on its opponents there. Similarly, Hamas fears that the PA will not allow a free election in the West Bank, especially in light of the continued security crackdown on Hamas members there.

Second, the high probability that Hamas would win.

The last Palestinian presidential election took place in 2005, when Mahmoud Abbas was elected for a four-year term to succeed Yasser Arafat. Nearly two decades later, the 87-year-old Abbas remains in power — although his term in office expired in 2009.

During this period, Abbas saw nine Israeli prime ministers and presidents come and go through free and democratic elections.

The last Palestinian parliamentary election was held in 2006. It resulted in a victory for Abbas’s rivals in the Islamist movement Hamas.

A year later, Hamas expelled Abbas’s Palestinian Authority from the Gaza Strip through a violent coup. Since then, the Palestinian parliament, the Palestinian Legislative Council (PLC), has been paralyzed due to the (ongoing) dispute between the Palestinian Authority in the West Bank and Hamas in the Gaza Strip.

By contrast, Israelis have since 2006 held nine elections for their parliament, the Knesset.

Just when it seemed that the Palestinians were finally headed toward holding parliamentary and presidential elections last year, Abbas decided to call off the vote.

Although he cited Israel’s alleged refusal to allow the Palestinians to include Jerusalem in the electoral process, it is widely believed that the real reason behind the decision was his fear that his corruption-riddled and fragmented Fatah faction would, as widely predicted, lose the elections to Hamas.

While one can understand why it is not a good idea to hold elections that would help Hamas extend its control to the West Bank, there is no reason why Palestinians should be arrested and intimidated for demanding freedom of expression and an end to corruption.

Unsurprisingly, violations committed by Palestinians against Palestinians are virtually always ignored by the Western media and the international community. Such abuses are of no interest to Westerners because they cannot be blamed on Israel. By turning a blind eye to the violations, the international community and media effectively incentivize the Palestinian Authority and Hamas to continue their repressive measures against their own people.

Sadly, it does not look as if the Palestinians are coming any closer to freedom of speech or freedom of assembly — unless it is to denounce Israel. Rather, as their corrupt and incompetent leaders clearly do not care about their well-being, it looks as if they are going in exactly the opposite direction.

While, literally across the street, the Israelis have free debate in newspapers, quarrelsome programs on television and protests, the Palestinians continue to find themselves arrested, silenced and terrorized for daring to demand the freedoms they see every day next door.

Khaled Abu Toameh is an award-winning journalist based in Jerusalem.