Leden van USAID’s Partnership for Peace Fund Advisory Board, tijdens een driedaags bezoek aan Israël en de Westelijke Jordaanoever in februari 2023, bezochten de workshops van Making Peace, waar Israëli’s en Palestijnen betaalbare oplossingen creëren voor ouderen en gehandicapten. (Fabian Koldorff/REUT)
Nederlands + English
In januari 2001 werkte ik bij het Arava Instituut voor Milieustudies, gelegen in Kibbutz Ketura langs de Israëlisch-Jordaanse grens. Sinds 1996 heeft het instituut Israëlische, Palestijnse, Jordaanse, Marokkaanse, Amerikaanse en andere universiteitsstudenten van over de hele wereld opgenomen. Het heeft ook verschillende grensoverschrijdende onderzoekscentra, waaronder ons onlangs opgerichte Centrum voor Beleid en Onderzoek inzake Klimaatverandering en ons Centrum voor Toegepaste Milieudiplomatie.
Door JTA – Michale M.Cohen
Van 21 tot 27 januari 2001 kwamen Israëlische en Palestijnse onderhandelaars in Taba, Egypte, zo dicht als ze ooit zijn geweest bij het bereiken van een overeenkomst. Ik dacht dat het werk van het Arava Instituut een perfect verhaal zou zijn – met het Instituut als voorbeeld van wat de onderhandelaars probeerden te bereiken zo’n 70 kilometer ten zuiden van ons, net over de Egyptische grens. Ik verzamelde materiaal in het Arabisch, Hebreeuws en Engels over het instituut en ging daarheen. De Israëli’s waren erg achterdochtig maar lieten me door, terwijl de Egyptenaren mijn materiaal meenamen en me in een kamer stopten met een soldaat en zijn machinegeweer buiten de deur. Uiteindelijk belde een militaire functionaris naar Caïro en kreeg ik toestemming om verder te gaan.
In Taba trof ik een groep verslaggevers aan een ronde tafel aan. Ik maakte mijn pitch en nodigde hen uit om het instituut te zien als een verwezenlijking van wat de onderhandelaars probeerden te bereiken. Hun reactie? Er is mij verteld dat er hard nieuws is, dat altijd besproken moet worden, en zacht nieuws, als de tijd het toelaat en als het de laatste tijd niet aan bod is gekomen. Mijn verhaal was geen van beide.
Afgelopen voorjaar werd ik opnieuw bewust gemaakt van die les – ik noem het de ‘asymmetrie van het sensationele’.
In december 2020 keurde het Congres de Nita M. Lowey Middle East Partnership for Peace Act (MEPPA) goed . Dit is tot stand gekomen door middel van sterke tweeledige inspanning en is een van de belangrijkste en meest innovatieve stukken van congreswetgeving die het Israëlisch-Palestijnse conflict aanpakt. MEPPA autoriseert tot $ 250 miljoen over vijf jaar om economische samenwerking en mens-tot-mens-programma’s te bevorderen, o.a. het bevorderen van gedeelde gemeenschapsvorming; dialoog en verzoening tussen Israëli’s en Palestijnen tot stand brengen.
Binnen de wetgeving heeft het Congres een adviesraad voor het Partnership for Peace Fund aangesteld. Senator Patrick Leahy heeft me benoemd tot lid van het bestuur, gebaseerd op mijn tientallen jaren betrokkenheid bij het Arava Instituut. In februari, gedurende drie dagen in Jeruzalem, Tel Aviv en Nablus, ervoer het bestuur een universum van Palestijns-Israëlische samenwerking , beschreven door een jonge Israëlische vrouw bij TechSeeds for Peace als “uitspraken van verzet, en radicale actie in vriendschappen.”
Een ander programma dat we bezochten, was in het Wolfson Medical Center in Holon, waar een Advanced Trauma Life Support-curriculum wordt gegeven aan Israëlische en Palestijnse traumachirurgen. Deze activiteiten optimaliseren traumazorg voor lokale gemeenschappen, creëren gedeelde ervaringen en bouwen aan dieper respect en duurzame partnerschappen. Nadenkend over dergelijk teamwerk zei Dr. Adam Goldstein tegen een interviewer : “Ik hoop dat de komende dagen, jaren en decennia de onbaatzuchtigheid, het gebrek aan ego, het teamwerk en de diversiteit en het wederzijdse respect een voorbeeld kunnen zijn voor onze hele regio. ”
Het doel is om deze samenlevingen naar een kantelpunt te brengen, zodat ze elkaar in een ander licht kunnen zien. Deze projecten leveren effectieve, meetbare resultaten op, die vormgeven aan sterke, respectvolle relaties tussen Israëli’s en Palestijnen. Het eindeloze geweld tussen Israëli’s en Palestijnen geeft aan dat ze vastzitten – ze hebben een afslag nodig. Meer kennis van deze programma’s is een manier om die afslag te nemen.
Met zulke positieve resultaten, waarom weten niet meer Palestijnen en Israëli’s van deze programma’s en initiatieven? Geef de schuld aan de asymmetrie van het sensationele.
In zijn gedicht “The Diameter of the Bomb” onderzoekt de Israëlische dichter Yehuda Amichai hoe een individuele gewelddaad zich uitbreidt van zijn “dertig centimeter” tot “verre kusten”. Het multiplicatoreffect van geweld en extremistisch taalgebruik weegt veel zwaarder dan de bevestigende gevolgen van MEPPA-programma’s, evenals het werk van meer dan 170 Israëlische en Palestijnse instellingen in de Alliance for Middle East Peace (ALLMEP). Tijdens ons MEPPA-bezoek afgelopen voorjaar was het zo duidelijk dat, met alle positieve resultaten van deze programma’s, fanatici veel minder hoeven te doen om meer impact te hebben.
Waarom is de Asymmetry of the Sensational zo effectief? Een deel van onze hersenen reageert op trauma met angst-, vecht- en vluchtreacties. Geweld en extremistische stemmen spelen in op en voeden die angst, waardoor een dodelijke spiraal ontstaat. Die angst is reëel en leidt tot negatieve percepties tussen mensen; de wekelijkse krantenkoppen sturen ons in die richting. Het is gemakkelijk in te zien waarom er zoveel wantrouwen bestaat tussen Palestijnen en Israëli’s.
De Amerikaanse regering heeft in de loop der jaren miljoenen dollars geïnvesteerd, naast MEPPA, in het Palestijns-Israëlische maatschappelijk middenveld. Hoe veel ook $ 250 miljoen is, het is niet genoeg. Het Internationaal Fonds voor Ierland besteedde $ 40 per persoon in Noord-Ierland aan MEPPA-achtige projecten. Deze relatief grote uitgaven waren van cruciaal belang om de weg vrij te maken voor het Goede Vrijdagakkoord, dat een einde maakte aan drie decennia van geweld tussen protestanten en katholieken. Momenteel wordt slechts 2 dollar per persoon uitgegeven aan Palestijns-Israëlische ondernemingen.
De internationale gemeenschap moet samenwerken en enorme verhogingen van de steun voor deze programma’s coördineren. Die investering moet worden vergroot door iemand aan te stellen wiens enige taak het is om elke ochtend wakker te worden en zich te concentreren op het bevorderen van vreedzaam samenleven tussen Israëli’s en Palestijnen. Het aanstellen van een contactpersoon voor het Israëlisch-Palestijnse maatschappelijk middenveld bij de Amerikaanse ambassade in Jeruzalem zou een signaal zijn voor een grotere integratie van MEPPA, gerelateerde Amerikaanse financiering en het huidige beleid.
Bovendien moeten Israëli’s en Palestijnen begrijpen dat vrede niet de eindbestemming is. Het is een middel en geen doel. Vrede wist niet alle meningsverschillen uit. Het Goede Vrijdagakkoord maakte geen einde aan de spanningen tussen de twee gemeenschappen in Noord-Ierland, maar het haalde wel geweld, dood en extremisme uit het hele verhaal, zodat er een gezondere realiteit kon ontstaan.
MEPPA en ALLMEP creëren een essentiële stap in die richting, waarbij Palestijnen en Israëli’s wederzijds vertrouwen opbouwen door hun verbintenissen met elkaar. Tareq Abu Hamed, de uitvoerend directeur van het Arava Instituut, maakt dat duidelijk. “Water is niet de meest schaarse hulpbron in het Midden-Oosten, vertrouwen wel”, zegt hij. “We bouwen aan vertrouwen tussen studenten en tussen onderzoekers.”
Verschillen kunnen blijven bestaan, maar vertrouwen schept de wil om samen te werken om die hiaten te overbruggen. Vertrouwen is van fundamenteel belang om de voorwaarden te scheppen voor Israëli’s en Palestijnen om de betere toekomst te hebben die ze verdienen.
In de Asymmetry of the Sensational verspreidt één gewelddadige daad of extremistische uitspraak zich al snel wijd en zijd. We moeten die asymmetrie omkeren en stillere, transformerende, positieve acties tussen Palestijnen en Israëli’s versterken.
**********************************************
ENGLISH
Members of USAID’s Partnership for Peace Fund Advisory Board, on a three-day visit to Israel and the West Bank in February 2023, visited the workshops of Making Peace, where Israelis and Palestinians create affordable solutions for the elderly and disabled. (Fabian Koldorff/REUT)
In January 2001, I was working at the Arava Institute for Environmental Studies, located on Kibbutz Ketura along the Israeli-Jordanian border. Since 1996, the institute has included Israeli, Palestinian, Jordanian, Moroccan, American and other college-age students from around the world. It also has several transboundary research centers, including our recently established Center for Climate Change Policy and Research, and our Center for Applied Environmental Diplomacy.
By: JTA – Michale M.Cohen
From Jan. 21-27, 2001, Israeli and Palestinian negotiators at Taba, Egypt, came as close as they ever have to reaching an agreement. I thought the work of the Arava Institute would make a perfect story — with the Institute modeling what the negotiators were trying to achieve some 45 miles south of us, just across the Egyptian border. I gathered materials in Arabic, Hebrew and English about the institute and headed there. The Israelis were very suspicious but let me through, while the Egyptians took my materials and put me in a room with a soldier and his machine gun outside the door. Eventually, a military official made a call to Cairo, and I was given permission to proceed.
In Taba, I found a group of reporters sitting at a round table. I made my pitch, inviting them to see the institute as an actualization of what the negotiators were working to achieve. Their response? I was told there is hard news, always to be covered, and soft news, if time permits and if it hasn’t been touched upon recently. My story was neither.
This past spring, I would once again be made aware of that lesson — I call it the “Asymmetry of the Sensational.”
In December 2020, Congress passed the Nita M. Lowey Middle East Partnership for Peace Act (MEPPA). Created through strong bipartisan effort, this is one of the most significant and innovative pieces of congressional legislation addressing the Israeli-Palestinian Conflict. MEPPA authorizes up to $250 million over five years to promote economic cooperation and people-to-people programs; advance shared community building; and engender dialogue and reconciliation between Israelis and Palestinians.
Within the legislation, Congress appointed a Partnership for Peace Fund Advisory Board. Senator Patrick Leahy named me to the board, based on my decades’ involvement with the Arava Institute. In February, over three days in Jerusalem, Tel Aviv and Nablus, the board experienced a universe of Palestinian-Israeli collaboration, described by a young Israeli woman at TechSeeds for Peace as “statements of defiance, and friendships as radical action.”
Another program we visited was at the Wolfson Medical Center in Holon, which runs an Advanced Trauma Life Support curriculum for Israeli and Palestinian trauma surgeons. These activities optimize trauma care for local communities, creates shared experiences and builds deeper respect and lasting partnerships. Reflecting on such teamwork, Dr. Adam Goldstein told an interviewer, “In the coming days, years and decades, I hope the selflessness, the lack of ego, the teamwork and diversity and mutual respect — can be a model for our entire region.”
The goal is to bring these societies to a tipping point so they can see one another in a different light. These projects produce effective, measurable results that shape strong, respectful relationships between Israelis and Palestinians. The unending violence between Israelis and Palestinians signals they are stuck — they need an off-ramp. Greater knowledge of these programs is one way to that off-ramp.
With such positive results, why don’t more Palestinians and Israelis know about these programs and initiatives? Blame the Asymmetry of the Sensational.
In his poem “The Diameter of the Bomb,” the Israeli poet Yehuda Amichai explores how an individual act of violence expands from its “thirty centimeters” to “distant shores.” The multiplier effect of violence and extremist language far outweighs the affirmative consequences of MEPPA programs, as well as the work of more than 170 Israeli and Palestinian institutions in the Alliance for Middle East Peace (ALLMEP). On our MEPPA visit this past spring, it was so clear that, with all the positive results from these programs, fanatics need to do far less to have greater impact.
Why is the Asymmetry of the Sensational so effective? A part of our brain responds to trauma with fear, fight and flight responses. Violence and extremist voices play into and feed off that fear, creating a deadly spiral. That fear is real and leads to negative perceptions between people; the weekly headlines steer us in that direction. It is easy to see why there is so much distrust between Palestinians and Israelis.
The U.S. government over the years has invested millions of dollars, beyond MEPPA, in Palestinian-Israeli civil society. As large as $250 million is, it’s not enough. The International Fund for Ireland spent $40 per person in Northern Ireland on MEPPA-type projects. This relatively large expenditure was critical in paving the way for the Good Friday Agreement, which ended three decades of violence between Protestants and Catholics. At present, only $2 per person is spent on Palestinian-Israeli enterprises.
The international community needs to come together and coordinate vast increases in the support of these programs. That investment needs to be augmented by appointing someone whose sole task is to wake up every morning and focus on advancing peaceful co-existence between Israelis and Palestinians. Appointing a Liaison to Israeli-Palestinian Civil Society at the U.S. Embassy in Jerusalem would signal a greater integration of MEPPA, related U.S. funding and current policy.
In addition, Israelis and Palestinians need to grasp that peace is not the final destination. It is a means and not an end. Peace does not erase all disagreements. The Good Friday Agreement did not end tensions between the two communities in Northern Ireland, but it did take violence, death and extremism out of the equation so that a healthier reality could emerge.
MEPPA and ALLMEP create an essential step in that direction, with Palestinians and Israelis building mutual trust through their engagements with one another. Tareq Abu Hamed, the executive director of the Arava Institute, makes that point. “Water is not the scarcest resource in the Middle East, trust is,” he says. “We build trust between students and between researchers.”
Differences may remain, but trust creates the will to work together to overcome those gaps. Trust is fundamental to generating the conditions for Israelis and Palestinians to have the better future they deserve.
In the Asymmetry of the Sensational, one violent act or extremist statement quickly travels far and wide. We need to reverse that asymmetry and amplify quieter, transformative, positive actions between Palestinians and Israelis.
