Lichamen van gedode Israëlische burgers in de zuidelijke stad Sderot op 7 oktober 2023 na een aanval door Hamas-terroristen. (Oren ZIV / AFP)
Bodies of slain Israeli civilians in the southern city of Sderot on October 7, 2023 following an attack by Hamas terrorists. (Oren ZIV / AFP)

Nederlands + English

De Israëlische leiders hebben Hamas verkeerd geïnterpreteerd en onderschat. Met een gruwelijk, stijgend dodental en talloze burgers die in Gaza zijn gegijzeld, zullen de komende dagen inderdaad uitdagend zijn

Door Times of Israel –  David Horowitz

Tijdens een van de zwartste dagen in de Israëlische geschiedenis hebben militaire veteranen en commentatoren zaterdag vergelijkingen gemaakt tussen het falen van de inlichtingendiensten en het leger om de infiltratie van honderden Hamas-schutters uit Gaza te dwarsbomen, en de mislukkingen aan het begin van de Jom Kipoeroorlog vijftig jaar geleden.

In sommige opzichten markeerde de aanval van Hamas van zaterdag – waarbij terroristen door meerdere plaatsen langs de grens stormden en honderden Israëliërs in steden, moshavim en kibboetsen neerschoten, terwijl duizenden raketten het zuiden en midden van Israël bestookten – een nog ernstiger falen in het veiligheidssysteem  van Israël.

Meer dan 2.600 Israëlische soldaten verloren het leven in de oorlog van 1973 om de Israëlische burgers te beschermen en het land te redden van een vijandelijke aanval. Terwijl tijdens de terroristische oorlog van zaterdag IDF-bases en -posten het doelwit waren, waren het de burgers die het zwaarst te lijden hadden onder de aanvallen. En terwijl het gruwelijke aantal bevestigde doden uur na uur meedogenloos steeg, waarschuwden militaire bronnen dat de aantallen waarschijnlijk nog veel hoger zouden stijgen.

Uren na de aanval rapporteerden veiligheidschefs ‘actieve’ operaties om de Gaza-terroristen uit niet minder dan 22 locaties in het zuiden te confronteren en weg te spoelen. Toen zaterdag overging in zondag, waren de troepen op sommige van deze locaties nog steeds bezig met het bestrijden van gewapende mannen en waren ze nog steeds bezig met het bevrijden van Israëlische burgers.

Zoals premier Benjamin Netanyahu de natie zaterdagavond in een toespraak vertelde, werden Israëliërs, jong en oud, in hun huizen afgeslacht. Heel veel jonge mensen werden afgeslacht tijdens een natuurfeest in de open lucht. Lichamen lagen verspreid op de trottoirs van Zuid-Israëlische steden. Verslaggevers bij sommige scènes zeiden dat wat ze zagen ‘ondraaglijk’ was. Veel fragmenten en foto’s van de weerzinwekkende aanvallen van de terroristen waren te verontrustend voor publicatie.

Sommigen van de doden hadden uren eerder tevergeefs om hulp en redding gevraagd aan de veiligheidsautoriteiten. Wanhopige familieleden die met hen in contact waren gebleven, meldden dat de lijnen dood waren.

Palestijnse terroristen transporteren een ontvoerde Israëlische burger van kibboets Kfar Azza naar de Gazastrook op 7 oktober 2023. (AP Photo/Hatem Ali)

In tal van andere gevallen werden Israëlische burgers ontvoerd en naar Gaza gebracht door de terroristen, die later opschepten dat ze werden vastgehouden op ontoegankelijke plaatsen ver buiten het bereik van Israël. Terwijl de vreselijke dag voortduurde, verschenen ouders, echtgenoten en kinderen op tv en spraken ze op de radio, waarbij ze eerst rapporteerden dat hun dierbaren waren verdwenen en vervolgens dat ze hen op sociale media hadden zien wegbrengen naar Gaza of, in één geval, konden hun telefoon getraceerd worden tot het hart van de Strook.

In oktober 2011 bevrijdde Israël meer dan 1.000 Palestijnse veiligheidsgevangenen om de vrijlating uit gevangenschap in Gaza te bewerkstelligen van een enkele Israëlische soldaat, Gilad Shalit, die vijf jaar eerder was ontvoerd uit zijn legerbasis in Israël. Meer dan duizend gevangenen voor één enkele soldaat. Geen wonder dat Hamas-leiders vol vertrouwen voorspelden dat hun ontvoering van tientallen en tientallen Israëlische burgers de vrijlating van alle Palestijnse gevangenen uit Israëlische gevangenissen zou veiligstellen.

Maar de leiders van Hamas, en hun ondersteuners vanuit de Iraanse staat, hebben nog bredere ambities. Ze proberen de Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever en de Arabische Israëli’s aan te moedigen de wapens op te nemen.  Op het moment van dit schrijven, maken zij de afweging of Hezbollah aan de noordgrens moet worden losgelaten. In deze zaak noemde een Iraanse functionaris dit ‘de bevrijding van Palestina en Jeruzalem’.

Net als vijftig jaar geleden was Israël aan de vooravond van de Hamas-aanval van zaterdag de zelfgenoegzame gevangene van een ongefundeerde opvatting: overmatig afhankelijk van een veelgeroemde veiligheidsbarrière die allesbehalve ondoordringbaar bleek. Zij waren ervan overtuigd dat Hamas niet op zoek was naar confrontatie, en daarom was een veel te groot deel van zijn militaire macht elders ingezet. Uren na de eerste golf van terroristen renden andere Gazanen over de nu poreuze grens, terwijl de IDF zich haastte om te proberen de Gazastrook opnieuw af te sluiten.

Premier Benjamin Netanyahu houdt een televisietoespraak op 7 oktober 2023. (schermopname/GPO)

Netanyahu beloofde de Israëliërs dat de Israëlische veiligheidstroepen niet alleen de Hamas-terroristen zouden verdrijven van overal waar ze infiltreerden, maar ook de capaciteiten van Hamas in Gaza volledig zouden vernietigen. Hij waarschuwde de inwoners van Gaza om “nu weg te gaan” en liet doorschemeren dat er een immens verreikende operatie in het verschiet lag. In een kabinetsbesluit in de vroege uren van zondag werd gesproken over de beoogde vernietiging van de militaire capaciteit van de terreurgroepen en hun vermogen om Gaza te regeren.

Dat is precies het soort operatie waar alom om wordt gevraagd in een Israël dat wankelt door de moorddadige successen van Hamas. Maar het wordt enorm gecompliceerd door het gevoelige feit van die vele ontvoerde Israëliërs. Ook is een complicerende factor de bezorgdheid dat een verwoestende oorlog aan één front, tegen wat zeker niet de machtigste vijanden van Israël zijn, zich gemakkelijk zou kunnen ontwikkelen tot een nog verwoestender oorlog op meerdere fronten.

De Israëliërs zitten allemaal “hier samen in”, verklaarde Netanyahu, en onze “gezamenlijke kracht” zal zegevieren. Geconfronteerd met een wrede, meedogenloze vijand, gesteund door een Iraans regime dat uit is op onze eliminatie, zal Israël inderdaad elk grammetje van zijn onder druk staande nationale eenheid nodig hebben in wat de premier erkende dat het “de komende dagen een uitdaging” zal zijn.

*********************************

 

ENGLISH 

Israel’s leadership misread and underestimated Hamas. With a horrific, mounting death toll, and numerous citizens taken hostage in Gaza, the days ahead will be challenging indeed

 By: Times of Israel –  David Horowitz

Throughout one of the blackest days in Israeli history on Saturday, military veterans and commentators drew comparisons between the intelligence and military failure to thwart the infiltration of hundreds of Hamas gunmen from Gaza and the failures at the start of the Yom Kippur War 50 years ago.

In some ways, however, Saturday’s Hamas onslaught — which saw terrorists burst through multiple places along the border and gun down hundreds of Israelis in towns, moshavim and kibbutzim, as thousands of rockets battered southern and central Israel — marked a still graver security failure for Israel.

More than 2,600 Israeli soldiers lost their lives in the 1973 war in order to protect Israel’s civilians, and save the country, from an enemy onslaught. In Saturday’s terrorist war, while IDF bases and posts were targeted, it was the civilians who bore the brunt of the attacks. And as the horrific toll of the confirmed dead climbed relentlessly, hour after hour, military sources warned that the numbers were likely to rise much higher.

Hours into the assault, security chiefs were reporting “active” operations to confront and flush out the Gaza terrorists from no fewer than 22 sites in the south. As Saturday turned into Sunday, troops were still confronting gunmen, and still working to extricate Israeli civilians, in some of those locations.

As Prime Minister Benjamin Netanyahu told the nation in an address on Saturday night, Israelis young and old were slaughtered in their homes. Many, many young people were massacred at an outdoor nature party. Bodies were strewn on the sidewalks of southern Israeli towns. Reporters at some of the scenes said what they saw was “unbearable.” Many clips and photographs of the terrorists’ repugnant attacks were too disturbing for publication.

Some of those who died had reached out hours earlier for help, for rescue, from the security authorities, in vain. Desperate relatives who had remained in contact with them reported the lines going dead.

Palestinian terrorists transport an abducted Israeli civilian from Kibbutz Kfar Azza into the Gaza Strip on October 7, 2023. (AP Photo/Hatem Ali)

In numerous other instances, Israeli civilians were abducted — taken into Gaza by the terrorists, who bragged later that they were being held in inaccessible places far beyond Israel’s reach. As the awful day continued, parents and husbands and children appeared on TV and spoke on the radio, reporting first that their loved ones had disappeared, and then, that they had seen them on social media being taken to Gaza or, in one case, traced their phone to the heart of the Strip.

In October 2011, Israel freed over 1,000 Palestinian security prisoners to secure the release from captivity in Gaza of a single Israeli soldier, Gilad Shalit, who had been abducted from his army base inside Israel five years earlier. Over a thousand prisoners for a single soldier. No wonder Hamas leaders were confidently predicting that their abduction of dozens upon dozens of Israeli civilians would secure the release of all Palestinian prisoners from Israeli jails.

But Hamas’s leaders, and their Iran state backers, have still wider ambitions — seeking to encourage West Bank Palestinians and Arab Israelis to take up arms, and, as of this writing, weighing whether to unleash Hezbollah across the northern border — in the cause of what an Iranian official called “the liberation of Palestine and Jerusalem.”

As was the case 50 years ago, Israel on the eve of Saturday’s Hamas onslaught was the complacent captive of an unfounded conception — overreliant on a much-vaunted security barrier that proved anything but impenetrable, convinced that Hamas was not seeking confrontation, and therefore with far too much of its military force deployed elsewhere. Hours after the initial wave of terrorists, other Gazans were running across the now-porous border, as the IDF rushed to try to reseal the Strip.

Prime Minister Benjamin Netanyahu delivers a televised address on October 7, 2023. (screen capture/ GPO)

Netanyahu promised Israelis that, as well as clearing the Hamas terrorists from everywhere they infiltrated, Israel’s security forces would utterly destroy Hamas’s capabilities in Gaza. Warning Gaza’s residents to “get out now,” he intimated that an immensely far-reaching operation was in prospect. A cabinet decision in the early hours of Sunday spoke of the intended destruction of the terror groups’ military capacity and their capacity to rule Gaza.

That is precisely the kind of operation widely demanded in an Israel reeling from Hamas’s murderous successes. But it is greatly complicated by the sensitive fact of those many abducted Israelis, and also by the concern that a devastating war on a single front, against what are by no means the most potent of Israel’s enemies, could easily develop into a still more devastating multi-front war.

Israelis are all “in this together,” Netanyahu declared, and our “combined strength” will prevail. Facing a vicious, ruthless enemy, backed by an Iranian regime bent on our elimination, Israel will indeed need every ounce of its much-strained national unity in what the prime minister acknowledged will be “challenging days ahead.”